“Ένας καταρράκτης αγάπης που αξιοποιεί όλη τη ζωή”
Στην αρχή της κατήχησής του κατά την γενική Ακρόαση της Τετάρτης 17 Μαΐου 2017, η οποία επικεντρώθηκε στην προσωπικότητα της Μαρίας της Μαγδαληνής, ο Πάπας Φραγκίσκος απέτισε φόρο τιμής στις «τόσες πολλές γυναίκες», που με πίστη και με αγάπη συνεχίζουν να ασχολούνται με τη μνήμη των νεκρών και με τα μνήματά τους.
Πράγματι, στη διαδρομή της Μαρίας της Μαγδαληνής προς το μνήμα «αντικατοπτρίζεται η πίστη τόσων πολλών γυναικών που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για χρόνια στα μονοπάτια των νεκροταφείων, σε ανάμνηση κάποιου που δεν υπάρχει πια. Οι πιο αυθεντικές σχέσεις δεν σπάνε ούτε με το θάνατο: υπάρχουν εκείνοι που εξακολουθούν να αγαπούν, ακόμη κι αν το αγαπημένο τους πρόσωπο έχει φύγει για πάντα», εξήγησε ο Πάπας, σημειώνοντας ότι η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε δυο φορές στο μνήμα, επειδή «ήταν πεισματάρα». «Πήγε, επέστρεψε… επειδή δεν είχε πειστεί!», είπε ο Φραγκίσκος.
Όπως διηγείται το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (20, 1-2. 11-18), η Μαρία η Μαγδαληνή, επιστρέφει στο μνήμα, είναι τόσο πολύ απορροφημένη από τη θλίψη για τον θάνατο του Ιησού όσο και από την υποτιθέμενη κλοπή του σώματός του, ώστε δεν παρατήρησε την παρουσία των δύο αγγέλων και γίνεται ακόμη και καχύποπτη όταν βλέπει έναν άνθρωπο πίσω της, νομίζοντας ότι είναι ο κηπουρός, είπε ο Πάπας.
Αλλά ενώ υποφέρει, «ο Θεός την εκπλήσσει με τον πιο απροσδόκητο τρόπο», συνέχισε ο Φραγκίσκος: την κάνει να ανακαλύψει «το πιο συγκλονιστικό γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία» καλώντας την με το όνομά της: «Μαρία!».
«Πόσο ωραίο είναι να σκεφτόμαστε ότι η πρώτη εμφάνιση του Αναστημένου – σύμφωνα με τα ευαγγέλια – συνέβηκε με έναν τρόπο τόσο προσωπικό!», είπε ο Πάπας, εξηγώντας ότι αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας του Θεού: στη ζωή μας «υπάρχει κάποιος που μας γνωρίζει, που βλέπει τα βάσανά μας και τις απογοητεύσεις μας, και που αισθάνεται συμπόνια για εμάς και μας καλεί με το όνομά μας».
Η συνάντηση με τον Θεό, με τον αναστημένο Ιησού, αλλάζει ριζικά την κατάστασή μας. Μετατρέπει τον πόνο μας, τα βάσανά μας σε ευτυχία, σε χαρά, που «δεν είναι μια χαρά που δίνεται με το σταγονόμετρο, αλλά ένας καταρράκτης που καλύπτει ολόκληρη τη ζωή», δήλωσε ο Φραγκίσκος, ο οποίος στη συνέχεια απηύθυνε προς τους προσκυνητές που ήταν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, το ακόλουθο μήνυμα:
“ «Προσπαθήστε να αισθανθείτε και εσείς, αυτή τη στιγμή, με αποσκευή την απογοήτευση και την ήττα που ο καθένας μας κουβαλάει στην καρδιά, ότι υπάρχει ένας Θεός πλησίον μας που μας καλεί με το όνομά μας και μας λέει: «Σήκω, σταμάτα να κλαις, γιατί ήρθα να σε ελευθερώσω!. Είναι όμορφο αυτό». Συνέχισε ο Φραγκίσκος, ο οποίος αποκάλεσε τον Θεό μας «ένα ονειροπόλο», επειδή «ονειρεύεται την αλλαγή του κόσμου και την έχει πραγματοποιήσει μέσα από το μυστήριο της Αναστάσεως».
Η εμπειρία της Μαρίας της Μαγδαληνής, «η οποία πριν συναντήσει τον Ιησού ήταν στο έλεος του πονηρού, και που τώρα πια, έγινε απόστολος της νέας και σπουδαιότερης ελπίδας», θα πρέπει να είναι και δική μας «κατά τη στιγμή του κλάματος, και κατά τη στιγμή της εγκατάλειψης», ευχήθηκε ο Πάπας κλείνοντας την κατήχησή του: «Ας ακούμε τον Αναστημένο Χριστό που μας καλεί με το όνομά μας, και με την καρδιά γεμάτη χαρά ας πάμε να ανακοινώσουμε: «Είδα τον Κύριο!». «Αυτή – υπογράμμισε – είναι η δύναμή μας, αυτή είναι η ελπίδα μας.»
Μετάφραση: ρφ
