ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ENA ΚΩΦΑΛΑΛΟ ΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ
Την Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017 ο Αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος τέλεσε τέλεσε στον ΕΡνοριακό ναό Αγίου Ιγνατίου των Λουτρών Τήνου μνημόσυνο, μετά την αγγελία θανάτου του κωφάλαλου κ. Ιωάννη Δελατόλα που ήταν γνωστός σε όλη την Τήνο ως «βουβός». Μαζί με τον Σεβασμιότατο λειτούργησαν και ο εφημέριος π. Δημήτριος Δαλέζιος και ο π. Μάρκος Βιδάλης του ιερού Κλήρου των Καθολικών Αθηνών.
Αρκετοί ήταν οι συγγενείς και φίλοι του αείμνηστου, ο οποίος τα τελεταία χρόνια ζούσε στην Αθήνα και είχε μία εξαιρετική εξυπηρέτηση από την οικογένεια του Ιγνατίου……
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίκσοπος μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Σήμερα τελούμε αυτή τη Θεία Λειτουργία για ένα αδελφό μας ο οποίος γεννήθηκε και έζησε κωφάλαλος.
Αμέσως μας δημιουργείται το εξής ερώτημα: Ένας άνθρωπος κωφάλαλος πως μπορεί να γνωρίσει το Θεό και να πιστέψει σ’ αυτόν; Ο Γιάννης πως γνώρισε το Θεό, πως πίστεψε εις αυτόν, πως εκδήλωνε στη ζωή του την πίστη του;
Πολλοί από μας είχαμε γνωρίσει τον αδελφό μας Ιωάννη. Δεν τον είχαμε απλώς γνωρίσει αλλά και τον είχαμε εκτιμήσει και φίλο μας ήταν.
Ήταν ο συνάνθρωπός μας που δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα αυτιά του για να ακούσει, ούτε τη γλώσσα του για να μιλήσει, αλλά πάντα χρησιμοποιούσε την καρδιά του για να αγαπήσει.
Για πολλά χρόνια ήταν ο άγγελος φύλακας του μοναστηριού των αδελφών Ουρσουλινών εδώ στα Λουτρά. Πρόσφερε μία υπηρεσία ταπεινή, απλή και ολότελα χριστιανική. Δεν άκουγε, δεν μιλούσε αλλά κατανοούσε τους πάντες και ήξερε τα πάντα που συνέβαιναν γύρω του. Ο Κύριος πάντοτε ενισχύει με ιδιαίτερο τρόπο εκείνους που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλε τις αισθήσεις τους για να ζήσουν ως τέλειοι φυσικοί άνθρωποι. Τους ενισχύσει με τη χάρη Του, ώστε αυτό που στερούνται από τη φύση να το συμπληρώνει η χάρη του Θεού.
Ο Γιάννης που ήταν γνωστός ως «βουβός», του έλειπαν τα φυσικά χαρίσματα της ακοής και της μιλιάς, αλλά είχε πολλά άλλα πνευματικά χαρίσματα τα οποία κάλυπταν απόλυτα τα φυσικά του αυτά ελαττώματα.
Για ένα αληθινό χριστιανό, σημασία δεν έχει αν είναι κωφάλαλος από τη φύση αλλά αν είναι κωφάλαλος στην πίστη.
Ο Γιάννης δεν ήταν κωφάλαλος στην πίστη, και είχε το δικό του τρόπο να την εκδηλώνει την αγάπη του τόσο για το Θεό όσο και για τους συνανθρώπους του.
Τελώντας σήμερα αυτή τη Θεία Λειτουργία στη μνήμη του, θέλουμε να ζητήσουμε από τον Κύριο να τον ανταμείψει για τα καλά του έργα, αυτά που εμείς γνωρίζουμε και τα περισσότερα που δεν γνωρίζουμε, να του συγχωρήσει κάθε αμαρτία και να τον οδηγήσει στην αιώνια ευτυχία, όπου ούτε η γλώσσα ούτε τα αυτιά του ανθρώπου είναι απαραίτητα, αλλά μόνο η αθάνατη ψυχή και η παρουσία του Θεού για όλη την αιωνιότητα.
Θα ζητήσουμε επίσης από τον Κύριο να μην επιτρέψει στη ζωή μας να είμαστε κωφάλαλοι στην πίστη, αλλά να μας συνδράμει με την αγία του μέσα από την τέλεση αυτής της Θείας Λειτουργίας, ώστε να είμαστε ομολογητές της πίστης μας, όχι τόσο με τη γλώσσα μας αλλά με τα έργα μας. Να ακούμε το λόγο του Κυρίου όχι τόσο με τα αυτιά μας αλλά με τη καρδιά μας.
Ο Κύριος συχνά έλεγε «όσοι έχουν αυτιά για να ακούνε ας ακούν». Υπάρχουν λοιπόν αυτιά που ενώ μπορούν να ακούνε δεν τα χρησιμοποιούμε για να ακούμε.
Ας ζητήσουμε λοιπόν από τον Κύριο να χρησιμοποιούμε τα αυτιά μας για να ακούμε και τη γλώσσα μας να ομολογούμε την πίστη μας αλλά να μην προοριζόμαστε σ' αυτό αλλά να προχωρούμε και στο να την αποδεικνύουμε με τα έργα μας, αφού χωρίς τα έργα η πίστη μας είναι νεκρή.
Ο Γιάννης δεν ομολόγησε την πίστη με τα λόγια αλλά με τα έργα του και γι' αυτό ευχαριστούμε το Θεό και εκείνον για το παράδειγμα το χριστιανικό που μας άφησε. Το καλό παράδειγμα δεν έχει ανάγκη ούτε από αυτιά ούτε από γλώσσα, παρά μόνο από καρδιά και φαίνεται πως ο Γιάννης είχε μεγάλη και ενεργή καρδιά.
Μετά τη Θεία Λειτουργία η οικογένεια Ιγνατίου…. πρόσφερε πλούσιο κέρασσμα σε όλους συμμτείχαν στο Μνημόσυνο.
