Ένα περιστέρι στο παράθυρο μου
Πολλές φορές στη ζωή μας συμβαίνουν περίεργα γεγονότα, για τα οποία προσπαθούμε να δώσουμε κάποια εξήγηση. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Αλλά και οι εξηγήσεις που δίνομε είναι υποκειμενικές και επομένως δεν υποχρεώνουμε κανένα να τις αποδεχθεί.
Τον τελευταίο καιρό, πάει τώρα περίπου ένας χρόνος, κατά καιρούς έρχεται στο παράθυρό μου ένα περιστέρι και με τη μυτούλα του κτυπά το τζάμι.
Την πρώτη φορά δεν έδωσα καμιά σημασία. Το θεώρησα τυχαίο και το άφησα απλώς να υπάρχει μέσα στο μυαλό μου, χωρίς όμως να προσπαθήσω να δώσω στο περιστατικό κάποια ιδιαίτερη σημασία.
Σε δύο μέρες από την επίσκεψη αυτή «τυχαίως» έλαβα μια ευχάριστη είδηση, που αφορά την ικανοποίηση ενός αιτήματός μου προς τον ανώτερό μου για μια απόφαση που είχα πάρει για τη ζωή και του ζητούσα τη συγκατάθεσή του. Όλα όμως τελείωσαν εκεί.
Μετά από πέντε μήνες, το περιστέρι δεν είχε ξεχάσει το παράθυρό μου αλλά αυτή τη φορά δεν ήμουν εγώ στο δωμάτιό μου. Ήμουν στο Ναό, του οποίου έχω αναλάβει τη φροντίδα. Εκείνη τη στιγμή έκανε την εμφάνισή του στην κεντρική πόρτα του Ναού και περίμενε εκεί. Εγώ δεν το ενόχλησα αλλά χάρηκα που το είδα. Ήταν το ίδιο περιστέρι!
Μετά από μία εβδομάδα έλαβα την είδηση για ένα άλλο σημαντικό και ευχάριστο γεγονός που αφορούσε και αυτή τη φορά τη ζωή μου. Αλλά και πάλι δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία και τη δεύτερη αυτή επίσκεψη τη θεώρησα τυχαία!
Όμως πριν από μερικές μέρες τα πράγματα πήραν άλλη μορφή στο μυαλό και στην καρδιά μου. Ήταν η τρίτη επίσκεψη που έκανε το ίδιο περιστέρι και πάλι στο παράθυρό μου. Αυτή τη φορά χάρηκα πολύ περισσότερο και άρχισα να κάνω χίλιες δυο σκέψεις ακόμη και τη σκέψη ότι κάποια ευχάριστη είδηση μπορεί να φθάσει.
Και έτσι έγινε. Δεν πέρασαν πολλές μέρες και για την ακρίβεια τρεις και έφθασε μία είδηση που μ’ έκανε πανευτυχή. Ένα όνειρο της ζωής μου επί τέλους άρχισε να γίνεται πραγματικότητα.
Δεν θέλω με αυτό να πω, ότι το περιστέρι αυτό είναι σταλμένο από αλλού, ή ότι είναι απόγονος εκείνου που επέστρεψε στην Κιβωτό του Νώε με ένα κλαδί ελιάς στη μυτούλα του για να φέρει στο Νώε την ευχάριστη είδηση. Ούτε βέβαια θέλησα να το ταυτίσω με εκείνο που κατέβηκε στον Ιορδάνη ποταμό κατά τη Βάπτιση του Ιησού για να επιβεβαιώσει τη χρήση του από το Άγιο Πνεύμα. Όχι δεν κατέληξα εκεί.
Μεταφέρνω όμως αυτή την απλή και όμορφη εμπειρία μου με την ευχή να συνεχιστεί. Μακάρι το περιστέρι αυτό να έρχεται στο παράθυρό μου, στο ναό που φροντίζω, στο δρόμο που διαβαίνω, στη δουλειάς μου και ακόμα πιο πολύ μες την καρδιά μου.
Αν αυτές όμως οι επισκέψεις συνεχιστούν, θα αρχίσω να κάνω τη δική μου ερμηνεία χωρίς να προσπαθήσω να πείσω κανένα. απλώς να ευχαριστώ το Θεό που μέσα από μικροεπισκέψεις ενός τόσο αγαπητού και συμβολικού περιστεριού συνεχίζουν να φθάνουν σε μένα τόσο ευχάριστες ειδήσεις.