Ένα μήνα μετά τις επιθέσεις, η πίστη πιο δυνατή από το φόβο
Ένας μήνας πέρασε από τις επιθέσεις που έπληξαν τη Σρι Λάνκα και, ειδικότερα, τη χριστιανική κοινότητα. Στις εκκλησίες, η δύναμη της προσευχής ξεπερνά τον φόβο και τον φόβο των νέων επιθέσεων
Είναι μια κοινότητα που εξακολουθεί να κλονίζεται βαθιά από τις επιθέσεις που κατέστρεψαν τη χώρα στις 21 Απριλίου. Στην πρωτεύουσα Colombo η αστυνομία βρίσκεται στις εισόδους των Ναών και σε άλλα μέρη που θα μπορούσαν να χτυπηθούν και πάλι από την ανθρωποκτονική μανία της τρομοκρατίας. Ο φόβος για περαιτέρω επιθέσεις συνοδεύει και αυτή την ημέρα. Ακριβώς ένας μήνας έχει περάσει από τις επιθέσεις, που αργότερα ανέλαβε την ευθύνη το αυτοσυντηρημένο ισλαμικό κράτος. Στα πρόσωπα των πιστών που συμμετέχουν στους λειτουργικούς εορτασμούς για να θυμούνται τα θύματα αυτών των τραγικών γεγονότων, βλέπουμε μια κοινότητα ενωμένη με προσευχή. Με την "Βοήθεια προς την Εκκλησία που Χρειαζόμαστε" παρακολουθήσαμε μια Θεία Λειτουργία στο Κολόμπο. Ανάμεσα στους πιστούς παρόντες στην εορτή, πολλοί νέοι. Η πίστη – τονίζουν – είναι ισχυρότερη από το φόβο.
Το ομοίωμα άγαλμα παρέμεινε άθικτο μετά την έκρηξη
Ένα μεγάλο συναίσθημα διεισδύει στους πιστούς στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, όταν ο ιερέας που προήδρευσε στη Λειτουργία παρουσίασε ένα μικρό άγαλμα του παιδιού Ιησού. Ήταν λιγότερο από 4 μέτρα από τη θέση της έκρηξης στο ιερό Sant' Antonio στο Κολόμπο. Έχει παραμείνει ανέπαφο τζάμι.
Μνήμη, προσευχή και ελπίδα
Την ημέρα αυτή, αφιερωμένη κυρίως στη μνήμη των πάνω από 250 θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών, μνήμης, προσευχής και ελπίδας, είναι αλληλένδετα. Υπάρχουν πολλοί πιστοί που συμμετέχουν στις εορταστικές εκδηλώσεις για να ενθυμηθούν όσους έχασαν τη ζωή τους λόγω επιθέσεων κατά την ημέρα του Πάσχα από ισλαμιστές εξτρεμιστές στο ιερό του Αγίου Αντωνίου στο Κολόμπο, στο Ναό του San Sebastiano στο Negombo, στο Ναό των Ευαγγελικών Sionστην Batticaloa και σε τρία ξενοδοχεία στην πρωτεύουσα. Η προσευχή είναι η ισχυρότερη έκφραση αυτής της πληγωμένης αλλά όχι διαλυμένης κοινότητας. Η μνήμη των θυμάτων είναι μια προσευχόμενη αγκαλιά σε αυτές τις αθώες ζωές με την ελπίδα ότι το δράμα της τρομοκρατίας, στη Σρι Λάνκα και όχι μόνο, είναι μια γλώσσα χωρίς μέλλον.
+Ν