ελεύθερη ημέρα

Σήμερα , όπως συμβαίνει κάθε τόσο, είχα μια μέρα ελεύθερη από τις προγραμματισμένες υποχρεώσεις μου στην μοναχική μου κοινότητα και την ποιμαντική μου δραστηριότητα στην ενορία. Ήδη χθες το βράδυ έλαβα ένα τηλεφώνημα από κάποιον, που ήξερε γι’ αυτή την ελεύθερη ημέρα μου και με ευγένεια μου ζήτησε  αν μπορούσα να τελέσω εγώ τη Θεία Λειτουργία στη θέση του.

Σήμερα ένας άλλος συνάδελφος,  για κάτι έκτακτο που του συνέβη, μου ζήτησε  να τον αντικαταστήσω  στο εξομολογητήριο… τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν και οι δύο θα τους έπαιρναν τουλάχιστο δύο ώρες….

Έτσι σιγά-σιγά για λόγους σοβαρούς ή ασήμαντους  που παρουσιάστηκαν ξαφνικά  ασχολήθηκα μέχρι το βράδυ την ελεύθερη αυτή ημέρα μου.

Ευτυχώς, σκέφτηκα,  ή από μεγάλη χάρη του Θεού, παρόλο που αισθανόμουν  τραβηγμένος από διάφορες και απρόοπτες ασχολίες,  κάθε φορά επαναλάμβανα: Ανδρέα, ήδη είσαι ελεύθερος, συνέχισε να αγαπάς.

Σε όποιο μου ζήτησε  ποιο ήταν το πρόγραμμα της ημέρας μου , απάντησα ότι η ημέρα μου ήταν ελεύθερη  από κάθε πρόγραμμα, αλλά  έκανα τόσο πολλά, που όλα απευθύνονταν στην αγάπη του πλησίον.

Συμπέρανα ότι η ημέρα μου είναι πλήρης  τόσο όταν  είναι αυστηρά προγραμματισμένη, όσο όταν είναι ελεύθερη, όπως σήμερα. Στην αισθάνομαι πλήρη  και προπάντων ελεύθερη  όταν κάθε μου πράξη , η παρέμβαση , υπηρεσία, κάθε παρουσία ή απουσία  απευθύνεται στην αγάπη του πλησίον.