ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ
ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΒΑΡΚΑ
Ο Αρχιεπίσκοπός μας γιόρτασε την 24η επέτειο της αρχιερατικής του χειροτονίας με την τέλεση της Θείας Λειτουργία στον Μοναστηριακό ναό του Αγίου Αντωνίου στην Παλλάδα της Τήνου αργά το απόγευμα της 4ης Ιουλίου 2017.
Μαζί του συλλειτούργησαν οι ιερείς της Εκκλησιαστικής που εργάζονται στην Τήνο και συμμετείχαν αρκετά μέλη της τοπικής Εκκλησίας.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου της ημέρας « Τρίτη της δωδέκατης εβδομάδας ης κοινής περιόδου του έτους, ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία λέγοντας:
Ο Ιησούς καλεί την Εκκλησία του να «ανοιχτεί» στα βαθειά νερά και να περάσει στην απέναντι όχθη. Πρόκειται για ένα Πασχαλινό κάλεσμα διότι είναι ένα «πέρασμα». Όπως το πέρασμα της ερυθράς θάλασσας για τον εκλεκτό λαό, τον ελευθερωμένο από τη σκλαβιά και οδηγημένο στην ελευθερία. Πέρασμα του ίδιου του Χριστού από το θάνατο που φορτωμένος την αμαρτία του κόσμου περνά από το θάνατο στη δόξα της ανάστασης.
Η άλλη όχθη είναι η όχθη του Θεού, η όχθη που δεν βλέπουμε με τα φυσικά μας μάτια αλλά μας την αποκάλυψε ο ίδιος ο Ιησούς χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως τον μόνο δρόμο που οδηγεί εκεί: « Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή, κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα» (Ιωάν. 14,6).
Η βάρκα που διασχίζει τη λίμνη με τους μαθητές του Ιησού είναι η Εκκλησία. Όπως η κιβωτός του Νώε και η Εκκλησία οικοδομήθηκε με σκοπό το «πέρασμα» από το θάνατο στη ζωή. Το ταξίδι του περάσματος, εκτός από τη γαλήνη ξεσπά και η τρικυμία. Οι δυνάμεις του κακού βάλλουν εναντίον της. Η βάρκα συχνά γεμίζει νερά. Τα νερά συμβολίζουν και το θάνατο. Το κακό μάχεται εναντίον της Εκκλησίας και ο Ιησούς είναι ο μόνος που δεν φοβάται. Ο Ιησούς προσποιείται ότι κοιμάται.
Η φαινομενική απουσία του Ιησού βαρύνει έντονα την καρδιά των μαθητών. Μη βλέποντας τον Ιησού να αγρυπνεί, φοβούνται και φθάνουν ακόμη και στο σημείο να σκεφθούν ότι τελικά δεν θα τα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν το πέρασμα και να φθάσουν στην απέναντι όχθη. Σκέπτονται πως ίσως δεν πρέπει πια να ανοίγονται στα βαθιά με αυτή τη βάρκα. Όμως η απελπισμένη κραυγή των μαθητών του, εισακούεται. Αποδεικνύεται παρών. Όπως το έχει υποσχεθεί στους μαθητές του. Όπως το έχει υποσχεθεί και για μας: « και εγώ θα είμαι για πάντα μαζί σας ως τη συντέλεια του κόσμου» (Ματθ. 28, 20).
Ο Ιησούς σώζει την Εκκλησία του από όλες τις φουρτούνες, και τις εποχής μας που είναι πολλές και απειλούν να την βυθίσουν. Ο Ιησούς δεν τους μαλώνει γιατί δεν τον ξύπνησαν πιο γρήγορα, αλλά τους κατακρίνει για την έλλειψη πίστης. Πρέπει να τον ικετεύουμε. Να τον ικετεύουμε με πίστη. Η προσευχή που γίνεται με πίστη αντικαθιστά το φόβο του θανάτου που είναι αρνητικός με το φόβο του Θεού, που είναι αποτελεσματικός. Αυτή είναι η κατάστασή μας: η αδυναμία της πορείας με την βάρκα παίρνει δύναμη από την παρουσία του Χριστού.
Μόνο Εκείνος μας περνά στην απέναντι όχθη.
Ήταν Εκείνος πριν από εικοσιτέσσερα χρόνια με πέρασε από τη Σύρο στην προσωρινή αυτή απέναντι όχθη και μαζί με τους άμεσους συνεργάτες μου τους ιερείς και τα μέλη της Εκκλησίας ακολουθήσαμε την εντολή του Κυρίου να ανοιχτούμε στα βαθιά για μια αποτελεσματική ψαριά.
Μέρες και νύκτες ψαρέψαμε αλλά δεν ξέρω πόσα ψάρια πιάσαμε, μόνο ο Κύριος και πόσα πιάσαμε και πόσα χάσαμε. Τώρα με δική του πάλι εντολή ανοιγόμαστε στα βαθειά και παρά τις τρικυμίες και τους αντίθετους ανέμους βασισμένοι όλοι στην εντολή του ξανοιγόμαστε ακόμη πιο βαθειά και διαπιστώσαμε πως χάρη στην παρουσία του Ιησού, πιάσαμε ψάρια αρκετά. Χειροτονήσαμε δύο νέους ιερείς που βρίσκονται σήμερα εδώ δεξιά και αριστερά μου, δύο υποδιακόνους εκ των οποίων ο ένα είναι εδώ σήμερα και αναμένουμε με χαρά την 1η Οκτωβρίου, ημέρα της πανήγυρης της Παναγίας του Ροδαρίου να εγκαταστήσουμε στην Αρχιεπισκοπή μας στην Ξινάρα μία κοινότητα με δύο ιερείς της κοινότητας του Ενσαρκωμένου Λόγου για να στηρίξουν με την παρουσία τους το δώρο της αφιερωμένης ζωής και να υπηρεσία τους να δώσουν ένα χέρι βοηθείας στη συνέχιση του ψαρέματος.
Και όταν όλα αυτά πραγματοποιηθούν θα είναι πια ή ώρα που ο Κύριος θα με επαναφέρει και πάλι στην απέναντι όχθη από όπου ξεκίνησα, αναμένοντας την ευλογημένη ώρα που μαζί θα περάσουμε στην αληθινή και αιώνια όχθη που είναι η Βασιλεία του.
Ό, τι καλό έγινε κατ’ αυτά τα εικοσιτέσσερα χρόνια για τη Βασιλεία του Θεού έγιναν από όλη την τοπική μας Εκκλησία των 8 νησιών, ότι καλό δεν έγινε, φταίω εγώ και ζητώ συγνώμη από το Θεό και την ίδια την Εκκλησία. Για να κάνουμε όμως ακόμη περισσότερο καλό, και λιγότερο κακό, έως ότου ακόμη υπάρχει καιρός, ζητώ την προσευχή σας, τη βοήθειά σας, τη συνεργασία σας και πάνω από όλα την παρουσία του Θεού, γι’ αυτό και μαζί σας του επαναλαμβάνω: «ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ».
Όταν τελείωσε την ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος μας η Εκκλησία έψαλε το «Μείνε μαζί μας Κύριε» με τους στίχους και την μελωδία που είχε φτιάξει ο αείμνηστος π. Ρόκκος Ψάλτης.
Μετά την ολοκλήρωση της όλης ιεροτελεστίας ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής μας, π. Φραγκίσκος Βιδάλης, απεύθυνε στον Αρχιεπίσκοπο θερμές ευχές εκ μέρους του Ιερού Κλήρου της Αρχιεπισκοπής μας και μία μικρή ομάδα παιδιών του κατηχητικού μετέφερε με λόγια και δώρα την αγάπη των παιδιών της τοπικής μας Εκκλησίας.
Ακολούθησε κέρασμα στο Πνευματικό Κέντρο «Άγιος Αντώνιος» με γλυκύσματα που είχε ετοιμάσει η κα Πόπη Σκλάβου την οποία και ευχαριστούμε θερμά.
[module-741]
