Διωκόμενοι Χριστιανοί
Αυξάνονται οι διώξεις των Χριστιανών στον κόσμο. Στην κορυφή της κατάταξης των 50 περισσότερο καταπιεστικών χωρών, βρίσκεται η Βόρεια Κορέα. Αλλά το Έθνος με τις μεγαλύτερες βιαιότητες είναι το Πακιστάν, ενώ στην Ινδία αυξάνεται ο ινδουιστικός ριζοσπαστισμός. Αυτά αποκαλύπτει η Έκθεση για το 2018 του Οργανισμού Open Doors (Ανοιχτές Πόρτες).
Συνέντευξη στον Cristian Nani.
Πάνω από 215 εκατομμύρια χριστιανών έχουν διωχθεί στον κόσμο, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό Open Doors, ο οποίος ετησίως καταρτίζει τη «μαύρη» λίστα των 50 χωρών – βασισμένη σε 100 κάμερες παρακολούθησης – όπου οι χριστιανοί πιστοί καταπιέζονται, παρενοχλούνται, υφίστανται διακρίσεις, υποβάλλονται σε εκμεταλλεύσεις και βιαιότητες μέχρι θανάτου, στην ιδιωτική και δημόσια ζωή τους εξαιτίας της θρησκευτικής τους πίστης.
Πάνω από 3.000 μάρτυρες λόγω της πίστης τους
«Ο αριθμός των διωκόμενων πιστών συνεχώς αυξάνεται – υπογραμμίζει με ανησυχία ο Cristian Nani, διευθυντής του Open Doors στην Ιταλία – 1 στους 12 χριστιανούς του κόσμου είναι πράγματι θύμα βίας ή εκμετάλλευσης. Πάνω από 15.500 εκκλησίες, σπίτια, καταστήματα χριστιανών έχουν δεχθεί επίθεση κατά περίοδο η οποία περιλαμβάνεται στην έκθεση, μεταξύ Νοεμβρίου 2016 και Οκτωβρίου 2017».
Στην κορυφή της κατάταξης των χωρών που διώκουν είναι η Βόρεια Κορέα, το Αφγανιστάν, η Σομαλία, αλλά την θλιβερή πρωτιά ως έθνος με το υψηλότερο ποσοστό βίας έναντι των χριστιανών την έχει το Πακιστάν.
«Σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος – μας πληροφορεί ο Nani– οι χριστιανοί μάρτυρες είναι πάνω από το διπλάσιο, δηλαδή τα άτομα, άντρες και γυναίκες ακόμη και μικρά παιδιά που δολοφονήθηκαν επειδή είναι χριστιανοί. Επομένως δεν μιλάμε για χριστιανούς που πέθαναν σε εμφυλίους πολέμους ή εξαιτίας βομβαρδισμών όπως συμβαίνει στη Μέση Ανατολή. Μιλάμε για 3.066 άτομα που δολοφονήθηκαν προμελετημένα επειδή είναι χριστιανοί. Αυτό αποτελεί ένα δεδομένο που δίχως άλλο πρέπει να τονιστεί και δίνει μια εικόνα των επιπτώσεων των διώξεων κατά των χριστιανών στον κόσμο».
Ισλαμική καταπίεση και ινδουιστικός και βουδιστικός εθνικισμός
«Η κύρια πηγή των διώξεων – συνεχίζει ο διευθυντής του OpenDoors – παραμένει «η ισλαμική καταπίεση», η οποία εξαπλώνει την μέγγενή της σε διάφορες περιοχές. Την χαρακτηρίζουμε με αυτό τον τρόπο, καθώς όχι μόνο περιλαμβάνει αλλά υπερβαίνει επίσης, τις ενέργειες του ισλαμικού εξτρεμισμού, δηλαδή αποτελεί μια ευρύτερη έννοια που αφορά σε όλους τους κοινωνικούς νόμους ή που συνδέεται με το ισλαμικό έθνος, εξαιτίας των οποίων ο χριστιανός υποφέρει ή είναι κάπως περιορισμένος όσο αφορά στα θεμελιώδη δικαιώματά του».
Στην έκθεση φαίνονται ορισμένες τάσεις: Η ριζοσπαστικοποίηση των περιοχών που κυριαρχούνται από το Ισλάμ, στην ανατολική, τη δυτική και τη βόρεια Αφρική και στον μη αραβικό ασιατικό κόσμο. Το χάσμα μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, των οποίων το μεγαλύτερο αντιπαραβαλλόμενο έδαφος βρίσκεται στην Ασία. Ο ισλαμικός επεκτατισμός σε περιοχές, ιδίως μη μουσουλμανικές, κυρίως στην Αφρική νοτίως της Σαχάρας και στην Ινδονησία, τη Μαλαισία και το Μπρουνέι. Η πρακτική της «εθνοκάθαρσης» στη βάση της θρησκευτικής συνύπαρξης, αυξάνεται στην Κένυα, στη Νιγηρία, στη Σομαλία και στο Σουδάν.
«Υπάρχει λοιπόν μια άλλη πηγή διώξεων που αυξάνεται – προσθέτει ο Nani – ο «θρησκευτικός εθνικισμός», ο οποίος επιθυμεί να υποβάλει σε ολόκληρο το έθνος μια μόνο θρησκεία και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ινδία, όπου η κλιμάκωση της αντιχριστιανικής μισαλλοδοξίας οφείλεται στον ινδουιστικό ριζοσπαστισμό ο οποίος συνδυάζεται με την έννοια του εθνικισμού και ως εκ τούτου η θρησκευτική έννοια αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του έθνους,: δηλαδή, για να είσαι Ινδός πρέπει να είσαι Ινδουιστής. Επομένως, οποιοσδήποτε ανήκει σε μια άλλη θρησκεία, ακόμη και χριστιανική, θα αντιμετωπίσει μια σειρά από περιορισμούς ή καταπιέσεις, δηλαδή αυτό που πράγματι συμβαίνει στην Ινδία: επιθέσεις, σωματικές επιθέσεις, απαγωγές ή ακόμη και δολοφονίες».
Εκτός από την Ινδία, ο ινδουιστικός «θρησκευτικός εθνικισμός» αυξάνεται και στο Νεπάλ και η ίδια τάση συναντάται επίσης στον βουδιστικό κόσμο, ειδικά στη Σρι Λάνκα, στο Μπουτάν και στη Μυανμάρ. Σε αυτό προστίθεται ο «ιδεολογικός εθνικισμός», ο οποίος συχνά συνδέεται με τον κομμουνισμό, όπως στην περίπτωση της Κίνας, του Βιετνάμ και του Λάος.
Η δικτατορική παράνοια
«Στην κορυφή της λίστας εδώ και 16 χρόνια βρίσκεται η Βόρεια Κορέα, όπου η δίωξη οφείλεται στην «δικτατορική παράνοια» – εξηγεί ο Nani – η οποία συνδέεται με το ίδιο το καθεστώς σε αυτή την περίπτωση, προσωποποιούμενο από τον Kim Jong-un, ο οποίος πρόσφατα συζητήθηκε και παρουσιάστηκε πολύ από τα δικά μας μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αποτελεί την περίπτωση ενός δικτάτορα, ο οποίος εκφράζει ένα είδος αποστροφής για την χριστιανική θρησκεία, την οποία θεωρεί απειλή, ενδεχομένως συνδεδεμένη και με τον δυτικό κόσμο: δηλαδή, το καθεστώς θεωρεί τον χριστιανισμό μια δυτική θρησκεία, ιδιαίτερα συνδεδεμένη με τον αμερικανικό κόσμο και επομένως θεωρεί ότι αποτελεί απειλή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού».
Μετάφραση ρφ