Ο ΑΝΑΔΟΧΟΣ Ή ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ;
Κάθε χρόνο στην τοπική μας Εκκλησία γίνονται τέσσερεις κατηχητικές συναντήσεις με τους γονείς των παιδιών που πρόκειται να λάβουν το Μυστήριο του Χρίσματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.
Η πρώτη κατήχηση και η τελευταία γίνεται πάντοτε από τον Αρχιεπίσκοπο και στην τελευταία μάλιστα συμμετέχουν παιδιά, γονείς και ανάδοχοι.
Χθες βράδυ Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018 έγινε η πρώτη κατηχητική συνάντηση στην αίθουσα υποδοχής των Γραφείων της Αρχιεπισκοπής στην Χώρα της Τήνου. Η συμμετοχή των γονέων ήταν καθολική και όλη η κατήχηση περιστράφηκε σε γενικές γραμμές γύρω από την σημασία του Μυστηρίου του Χρίσματος στη ζωή του χριστιανού και ιδιαίτερα στη σωστή επιλογή που πρέπει να κάνουν οι γονείς για τους αναδόχους.
Με αυτό το σκεπτικό η πρώτη κατηχητική συνάντηση γίνεται στη πρώτη περίοδο του κάθε λειτουργικού έτους, ώστε οι γονείς κατά την επιλογή του αναδόχου να γνωρίζουν τις προϋπόθεσες και τη διδασκαλία τόσο της Εκκλησίας όσο και της τοπικής Εκκλησίας γύρω από την επιλογή του.
Ο Αρχιεπίσκοπος στην ομιλία του προς τους γονείς είπε μεταξύ άλλων:
Θεωρώ απαραίτητο πριν αναφερθούμε σε ό,τι αφορά τον ανάδοχο του Μυστηρίου του Χρίσματος, να πούμε μερικά στοιχειώδη που αφορούν το ίδιο το Μυστήριο του Χρίσματος. Όταν καταλάβουμε τη σημασία που έχει το Μυστήριο του Χρίσματος στη ζωή του Χριστιανού τότε θα είναι πιο εύκολο να καταλάβουμε και τη σπουδαιότητα του ρόλου του αναδόχου και κατά συνέπεια την μεγάλη ευθύνη που έχουν οι γονείς να επιλέξουν όχι ένα ανάδοχο αλλά τον κατάλληλο ανάδοχο.
Η Δεύτερη Σύνοδος του Βατικανού, η οποία από το 1965 μέχρι σήμερα μας εμπνέει και κατευθύνει τη ζωή της Εκκλησίας, αναφερομένη στο Μυστήριο του Χρίσματος λέει: Οι πιστοί ενσωματωμένοι με το Βάπτισμα στην Εκκλησία, ξαναγεννημένοι, ως παιδιά του θεού, οφείλουν να ομολογούν μπροστά στους ανθρώπους την πίστη που έλαβαν από το Θεό μέσω της Εκκλησίας.
Με το Μυστήριο του Χρίσματος δένονται στενότερα με την Εκκλησία , προικίζονται με ιδιαίτερη δύναμη από το Άγιο Πνεύμα και με τον τρόπο αυτό υποχρεώνονται περισσότερο να διαδίδουν και να υπερασπίζονται την πίστη με λόγια και με έργα, ως αυθεντικοί μάρτυρες του Χριστού».(Περί Εκκλησίας 11)
Οι Βαπτισμένοι συνεχίζουν την πορεία πίστης με το Μυστήριο του Χρίσματος στο οποίο λαβαίνουν το Άγιο Πνεύμα, Αυτό που και οι ίδιοι οι Απόστολοι έλαβαν την ημέρα της Πεντηκοστής. Αυτή η δωρεά του Αγίου Πνεύματος κάνει ώστε οι πιστοί να συμμορφώνονται περισσότερο στη ζωή του Χριστού και ενισχυμένοι με τα δώρα του , να μπορούν να δίνουν μαρτυρία για τον Χριστό, και να συμβάλλουν στη δημιουργία του Σώματός Του, που είναι η Εκκλησία, με την πίστη και την αγάπη. Αυτοί που λαβαίνουν το Μυστήριο του Χρίσματος χρίονται ανεξίτηλα με «τη σφραγίδα της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος», γι’ αυτό και το μυστήριο δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Ο ίδιος ο λαός του Θεού οφείλει να προετοιμάζει τους υποψήφιους για το Μυστήριο του Χρίσματος. Ανήκει δε στους ποιμένες να εξασφαλίζουν σε όλους τους Βαπτισμένους την πορεία στη χριστιανική μύηση και την απαραίτητη προετοιμασία για να λάβουν το Μυστήριο του Χρίσματος.
Όταν το Χρίσμα πρόκειται να δοθεί σε έφηβους κατηχούμενους τότε είναι ανάγκη να βοηθηθούν με τον θεσμό του κατηχουμενάτου που η Εκκλησία οφείλει να τους εξασφαλίσει με τη βοήθεια των κατηχητών, των αναδόχων και όλων των μελών της τοπικής Εκκλησίας, με την κατήχηση αλλά με τις κοινές συνάξεις προσευχής. Αυτή η περίοδος του κατηχουμενάτου οφείλει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις και τις ανάλογες ανάγκες όταν το Μυστήριο του Χρίσματος χορηγείται όχι σε έφηβους αλλά σε παιδιά.
Οι χριστιανοί γονείς οφείλουν να βοηθούν τα παιδιά τους στη μύηση της ζωής των μυστηρίων. Αυτό σημαίνει πως πρέπει οι ίδιοι να τα συνοδεύουν στις συνάξεις της Εκκλησίας και ιδιαίτερα στην Κυριακάτικη Σύναξη, όπου τελείται το Μυστήριο της Ευχαριστίας και πραγματοποιείται ο αγιασμός της ημέρας του Κυρίου.
Οι γονείς οφείλουν να μεταδίδουν στα παιδιά τους το γνήσιο πνεύμα της πίστης για να αυξάνει συνεχώς. Αυτό γίνεται με τη συνεχή και άοκνη φροντίδα τους στο να στέλνουν τα παιδιά τους στην οργανωμένη κατήχηση της ενορίας τους και να συνεργάζονται με τον εφημέριο και τους κατηχητές παρακολουθώντας με πατρική αγάπη την πνευματική πρόοδο του παιδιού τους. Οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως αυτοί είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι κατηχητές των παιδιών τους και ο Εφημέριος, οι κατηχητές, οι ανάδοχοι είναι συνεργάτες τους.
Με αυτή την συχνή συνεργασία οι γονείς αποδεικνύουν πως οι ίδιοι προετοιμάζουν τα παιδιά τους για να λάβουν αποτελεσματικά το Μυστήριο του Χρίσματος και το Μυστήριο της Ευχαριστίας. Ο καλύτερος τρόπος και ο πιο αποτελεσματικός που μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά στο να προετοιμαστούν στη λήψη αυτών των μυστηρίων είναι η ενεργός συμμετοχή των γονέων στα μυστήρια αυτά. Δεν στέλνουμε τα παιδιά στο ναό αλλά τα συνοδεύουμε. Αυτή είναι η πιο δυνατή και η πιο αποτελεσματική κατήχηση. Αντικαθιστά πολλά κηρύγματα.
Είναι απαραίτητο στην προετοιμασία των υποψηφίων για τη λήψη του Μυστηρίου του Χρίσματος να δίνεται εορταστικός και επίσημος χαρακτήρας π.χ. με τη συμμετοχή όλων των υποψηφίων μιας τοπικής Εκκλησίας στην ίδια τέλεση της Ευχαριστίας. Προτείνεται σ’ αυτή την κοινή τέλεση της Ευχαριστίας να καλούνται οι γονείς και οι ανάδοχοι και να εκφράζουν όσα το Πνεύμα το Άγιο τους εμπνέει.
Σε κάθε υποψήφιο για το Χρίσμα συνήθως χρησιμοποιείται ένας ανάδοχος που συνοδεύει τον υποψήφιο στο Μυστήριο του Χρίσματος, τον παρουσιάζει στον λειτουργό και μετά την λήψη του Μυστηρίου τον βοηθά να τηρήσει τις υποσχέσεις που ο ανάδοχος στο όνομα του αναδεκτού έδωσε τη στιγμή του Βαπτίσματος και υποσχέθηκε πως θα τις τηρήσει με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές ποιμαντικές συνθήκες είναι καλό ο ανάδοχος του Χρίσματος να είναι ο ίδιος που ήταν και στο Βάπτισμα. Έτσι φαίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρα η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο Βάπτισμα και στο Χρίσμα. Με τον τρόπο αυτό το έργο των αναδόχων γίνεται ακόμη πιο φανερό ως μια συμπόρευση με τον αναδεκτό στη χριστιανική μύηση. Δεν απαγορεύεται όμως να γίνει μία νέα επιλογή αναδόχου για την περίπτωση του Χρίσματος από εκείνη που έγινε στο Βάπτισμα.
Μπορεί επίσης, όταν δεν είναι δυνατόν να βρεθεί ο κατάλληλος ανάδοχος,να παρουσιάσουν το παιδί τους στο λειτουργό του Χρίσματος οι ίδιοι οι γονείς. Στην περίπτωση όμως αυτή οι γονείς δεν παρουσιάζουν τον παιδί τους ως ανάδοχοι αλλά ως γονείς.
Ανήκει στον τοπικό όμως επίσκοπο να ρυθμίσει την τάξη που θα τηρείται στην εκκλησιαστική του επαρχία.
Η Εκκλησία θέλει να σας βοηθήσει τους να κατανοήσετε τις ευθύνες σας προς τα παιδιά σας τη στιγμή που αρχίζουν να τα μυούνται στη χριστιανική πίστη στην οποία ανήκουν και την οποία έλαβαν, ως δώρο αληθινό, από το Θεό τη στιγμή της δικής τους βάπτισης.
Αυτό το δώρο οφείλουμε όχι απλώς να το συντηρούμε αλλά και να το τροφοδοτούμε με την ακρόαση και την μελέτη του λόγου του Θεού. Με τη συμμετοχή μας στην τέλεση του λόγου που είναι η Θεία Λατρεία και με την τήρηση αυτού του λόγου του Θεού στη ζωή μας. Έτσι μόνο θα είμαστε πιστοί στις υποσχέσεις που έδωσαν εκ μέρους μας οι γονείς μας και οι ανάδοχοί μας την ημέρα του Βαπτίσματος μας και μαζί τους ανανεώσαμε την ημέρα του Χρίσματος, αυτές που με τη βοήθειά τους και τη χάρη του Θεού οφείλουμε να τηρούμε σε όλη μας τη ζωή.
Στο τέλος ο Αρχιεπίσκοπος τους παρουσίασε τη σκέψη της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα: στο εξής να είναι οι ίδιοι οι γονείς των παιδιών που θα παρουσιάζουν στον Επίσκοπο το παιδί τους για να τους μεταδώσει το Μυστήριο του Χρίσματος και όχι πια ανάδοχοι.
Αυτό το μέτρο προβλέπεται να χρησιμοποιηθεί στην τοπική μας Εκκλησία από το έτος 2019.
Όμως όλοι οι παρόντες στη συνάντηση γονείς ενθουσιάστηκαν με αυτή την πρόταση και ζήτησαν το νέο αυτό μέτρο να χρησιμοποιηθεί στον τοπική μας Εκκλησία ήδη από φέτος.
