Διαφορετικοί σ’ ένα Σώμα

Ήταν βουτηγμένος στο βαθύ μυστήριο της Εκκλησίας, μέσα στο «Μυστικό της Σώμα» ο Πάπας Πίος ο 12ος όταν μας αφιέρωνε εδώ και δεκάδες χρόνια, μια εγκύκλιο επιστολή, που μας ωθεί να πάρουμε θέση και εμείς και τα αδέλφια μας, όχι μόνο μέσα σ’ ένα ανώνυμο λαό, αλλά μέσα στο σώμα του Ιησού Χριστού.
Το να είσαι μέλος ενός σώματος είναι διαφορετικό απ’ το να είσαι κύτταρο του ιδίου σώματος. Άλλο είναι να συμμετέχεις στην ενεργό δράση της Εκκλησίας κι άλλο να βοηθάς, κρυμμένος σ’ ένα σωστικό οργανισμό ανθρώπων που η σωτηρία τους απαιτεί να ‘μαστε εμφανείς και ζωντανοί. Χωρίς το δώρο της προσφοράς του εαυτού μας, σ’ αυτή την αόρατη δύναμη της Εκκλησίας, η αφοσίωσή μας στην ορατή δράση θα φτιάξει κάτι το φθαρτό και το ετοιμόρροπο!
Αν όμως, η Εκκλησία χρειάζεται να ‘ναι ορατή, πρέπει πρώτα να υπάρχει, να φαίνεται, κι αυτό το τελευταίο – να υπάρχει, να φαίνεται – εξαρτάται απ’ τον καθένα μας. Αυτό ήταν το νόημα, όταν ο Απόστολος Παύλος έγραφε τους προγόνους της πίστεώς μας, ότι όλοι είμαστε ένα σώμα! Το ίδιο ισχύει και σήμερα. Δηλαδή, χρειάζεται να είμαστε μέλη του Σώματος του Χριστού, διαφορετικά στη δράση, αλλά συμπληρωματικά για τον ίδιο σκοπό! Αυτό μας διδάσκει το ίδιο το δικό μας ανθρώπινο σώμα. Μια εικόνα απλή , καθαρή , κατανοητή για όλους μας. Το ίδιο και η Εκκλησία, σ’ όλο τον κόσμο, σ’ όλους τους αιώνες, είναι και θα είναι ζωντανή Εικόνα του Ιησού Χριστού.

π. Μ.Β.