ΔΕΚΑΤΗ ΕΝΑΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΣ Γ
Η ευαγγελική περικοπή αυτής της Κυριακής αρχίζει με τη φράση: «μη φοβάσαι μικρό μου ποίμνιο, διότι ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη Βασιλεία». (v.32). Οι μαθητές φοβούνται: ξέρουν πως είναι λίγοι και αδύναμοι μπροστά σε ένα κόσμο εχθρικό απέναντί τους. Φοβούνται γιατί το κακό είναι ισχυρό, θριαμβεύει παντού φαίνεται ανικανοποίητο και αισθάνονται εύθραυστοι και ανίκανοι να αντισταθούν. Η βασιλεία του θεού, βεβαιώνει ο Ιησούς , θα έλθει διότι δεν είναι έργο των ανθρώπων, αλλά δώρο του Θεού.
Ο φόβος είναι αντίθετος με πίστη. Ο φόβος του Θεού σημαίνει να υπολογίζει κανείς την πατρότητά του στην καθημερινή ζωή μας.
Η Εκκλησία θα μείνει πάντα ένα μικρό ποίμνιο και ποτέ δεν θα έχει την απαίτηση να γίνει δυνατή. Ποτέ πολλά πρόβατα μαζί δεν κάνουν ένα λύκο!
Η πραγματική δύναμη που αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματά μας είναι η αλήθεια ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Αυτή είναι η σιγουριά που μας έδωσε στο πρόσωπο του Ιησού.
Το ευαγγέλιο γνωρίζει πως οι χριστιανοί ζουν σε μία συγκεκριμένη κατάσταση όπου υπάρχουν πολλά και λίγα αγαθά, πλούσιοι και πτωχοί. Η λύση που προτείνει δεν είναι να αδιαφορούμε για τα αγαθά σαν να ήταν κακό πράγμα η ύπαρξή τους, αλλά να κάνουμε σωστή χρήση αυτών των αγαθών. Με τον τρόπο αυτό αποκτούν την αξία που ο ίδιος ο Θεός τους έχει δώσει.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς όπως και η Παλαιά Διαθήκη προτείνει στους χριστιανούς την ελεημοσύνη ως λύση για να ζήσει κανείς με δικαιοσύνη μέσα σε ένα άδικο κόσμο. Εξ άλλου στην εβραϊκή γλώσσα η λέξη ελεημοσύνη σημαίνει ακαι δικαιοσύνη. Για την Αγία Γραφή δεν είναι σωστό κάποιος να κατέχει και κάποιος άλλος να στερείται διότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια.
Ο Ιησούς απαγόρευσε στους μαθητές του να έχουν σακίδια για να βάζουν μέσα τα πλούτη αυτού του κόσμου Τώρα τους διατάζει να έχουν σακίδια για να βάζουν τον πλούτο της βασιλείας του Θεού. Εκεί μπαίνουν μόνο όσα βγαίνουν και συγκεντρώνονται μόνο όσα χαρίζονται.
Όποιος θησαυρίζει για τον εαυτό του χάνει τη ζωή και δεν πλουτίζει με τον πλούτο του Θεού που είναι πλούσιος σε έλεος. (Ex 2, 4). Ο αληθινός θησαυρός δεν είναι ό,τι έχουμε αλλά αυτό που δίνουμε. Το λάθος που κάνει ο άνθρωπος είναι να μην είναι προσκολλημένη η καρδιά του στον αληθινό θησαυρό που είναι ο ίδιος ο Θεός.
Οι χριστιανοί πρέπει να είναι έτοιμοι για τον απρόσμενο και απροειδοποίητο ερχομό του Κυρίου. Η αβεβαιότητα πότε θα επιστρέψει ο Κύριος πρέπει να βοηθήσει ώστε οι χριστιανοί να είναι πάντοτε σε ετοιμότητα.
Ο πιστός δούλος πρέπει να αποδείξει ότι περιμένει τον Κύριο ακόμη και σε ώρες ακατάλληλες όταν συνήθως όλοι κοιμούνται. Η θυσία μπορεί να φαίνεται μεγάλη αλλά η αμοιβή είναι ακόμη πιο μεγάλη . Η αναφορά στην επιστροφή του Κυρίου είναι ουσιαστική για το Ευαγγέλιο. Η ζωή του χριστιανού είναι μια αναμονή του Κυρίου που έρχεται. Ο πιστός είναι εκείνος που ξέρει να τον περιμένει. Αγρυπνεί μέσα στη νύχτα του κόσμου για να λάμψει με τα έργα του το φως του θεού.
Εκείνος που πιστεύει δεν κουράζεται από την καθυστέρηση του ερχομού του Κυρίου, δεν αφαιρείται , δεν χάνει την εμπιστοσύνη του στο θεό.
Είναι ανάγκη να μάθουμε να περιμένουμε με την ίδια προσοχή που χρειάζεται κανείς για να αποφύγει την κλοπή. Ο ληστής δεν προειδοποιεί. Όπως κατά την απουσία του οικοδεσπότη υπάρχει κίνδυνος οι υπηρέτες να αποκοιμηθούν έτσι και ο διαχειριστής που τέθηκε επί κεφαλής της υπηρεσίας μπορεί να παραλείψει τα καθήκοντά του και να καταχραστεί τα δικαιώματά του ξεχνώντας να εξασφαλίσει σε όλους τα απαραίτητα.
Ο παρών καιρός απαιτεί συνειδητοποίηση της ευθύνης. Όποιος εξαρτά τη ζωή του από τα υπάρχοντά του βλέπει το θάνατο ως ληστή της περιουσίας του. Όποιος περιμένει τον Κύριο, θεωρεί το θάνατο ως στιγμή ευλογημένη της αιώνιας συνάντησης μαζί του. Και όλη η ζωή του είναι μια προετοιμασία γι’ αυτή τη συνάντηση.
Ο άνθρωπος δεν είναι ένας ιδιοκτήτης αλλά ένας διαχειριστής αγαθών που δεν του ανήκουν. Ότι είναι και ότι έχει είναι δώρο του Θεού και έτσι πρέπει να μείνει. Η αμοιβή του διαχειριστή συνίσταται στο να κατέχει ως δώρο αυτό που ανήκει στο Θεό, δηλαδή ο ίδιος ο Θεός. Αυτή είναι η αιώνια ζωή.
Ακόμα και εκείνος που νομίζει πως έλαβε λίγα πρέπει να γνωρίζει πως έχει λάβει τόσα όσα θα του ζητηθούν. Ο χριστιανός είναι καλεσμένος να συνειδητοποιήσει σοβαρά τις ευθύνες του έναντι του Θεού.
+Ν
