Η σημερινή εορτή βασίζεται σε ένα ιστορικό γεγονός, που συνέβη σε κάποια στιγμή της ζωής του Ιησού, ένα θαύμα που έγινε κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του  και συγκε-κριμένα πριν από το Πάσχα, πριν από το θάνατο  και την ένδοξη ανάστασή του, περιέχει όμως μία πραγματι-κότητα που φθάνει πέραν από  το θάνατό και την ανάστασή του, διότι ο Ιησούς παρουσιάζεται στους μαθητές με όλη τη δόξα του.

Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε πολλά παραδείγματα Θεοφανείων, φανέρωσης δηλαδή του Θεού. Ο Θεός  στην Παλαιά Διαθήκη φανερώνεται συχνά  στον εκλεκτό λαό του. Όμως φανερώνεται με σύμβολα, όπως τις βροντές και τις αστραπές στο Σινά, τον άνεμο, τα σύννεφα  που υπερυψω-νόταν πάνω από τη σκηνή του Μαρτυρίου μέσα στην έρημο, την καιόμενη βάτο στο όρος Χορήβ, με τη θαυματουργική νίκη εναντίον των εχθρών. Όλα αυτά ήταν σημάδια της παρουσίας του Θεού που ήθελε να είναι κοντά στον άνθρωπο, κοντά στο λαό του, κοντά μας.

Αυτές οι φανερώσεις του Θεού στην Παλαιά  Διαθήκη  ήταν μόνο μία πρόγευση, μία προετοιμασία για την τελική  και μεγάλη φανέρωση που πραγματοποιήθηκε όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου της λύτρωσης και της σωτηρίας. Όταν έφθασε η ευλογημένη ώρα του ερχομού του Ιησού Χριστού, που γεννήθηκε και έζησε ανάμεσά μας, πέθανε  και αναστήθηκε και τώρα κάθεται στα δεξιά του Πατέρα. Εμείς περιμένουμε ακόμη  μία νέα φανέρωση του Χριστού, που είναι η τελευταία παρουσία του Κυρίου, αυτή που θα πραγματοποιηθεί στο τέλος των καιρών. Όταν και πάλι  θα επιστρέψει ο Κύριος με τις στρατιές των αγγέλων, για να κρίνει ζώντας και νεκρούς.

Η μεταμόρφωση του Ιησού πάνω στο όρος Θαβώρ, επιβεβαιώνει εκ μέρους του Θεού  Πατέρα  την αποστολή που έχει ο Χριστός να εκπληρώσει στον κόσμο μας. «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, αυτόν να ακούτε». Ο Θεός Πατέρας με την  παρουσία του Νόμου και των Προφητών, του Μωυσή και του Ηλία, που ετοίμασαν τον ερχομό του Μεσσία, με την παρουσία των Αποστόλων, των εκλεγμένων  μαρτύρων, πάνω στο όρος Θαβώρ δημόσια αποκαλεί τον Ιησού Χριστό  Υιό του, και μάλιστα αγαπητό, στον οποίο ευαρεστείται.

Στην ευαγγελική  περικοπή  που θα ακούσομε αύριο κατά την τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας  υπάρχει και μία άλλη φράση  που πρέπει να προσέξουμε.  Είναι η διαταγή που ακούγεται: «Αυτόν να ακούτε» Ο Θεός Πατέρας μας δίνει μια συγκεκριμένη διαταγή, να ακούμε τον λόγο του Υιού του, εφόσον είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος του Πατρός, να ακούμε δηλαδή τον ίδιο το Θεό.

Τι σημαίνει λοιπόν να ακούμε το Χριστό;  Η λέξη «ακούω» δεν έχει μόνο τη σημασία του ακούω απλώς κάτι αλλά και του ακούω κάποιον που μου λέει κάτι. Όταν  αναφέρεται σε κάποιον σημαίνει εκτελώ αυτό που μου λέει. Π.χ Όταν λέμε στα παιδιά να ακούνε τους γονείς τους, δεν εννοούμε να ακούνε απλώς τι λένε και να κάνουν ότι θένε, αλλά να υπακούνε στους γονείς τους.  Να ακούμε λοιπόν το Χριστό σημαίνει να υπακούμε στις εντολές του. Ο Ιησούς εξ άλλου δεν μας έδωσε πολλές εντολές, αλλά μία νέα εντολή που περιέχει όμως και τις δέκα της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι η νέα εντολή της αγάπης.

Όταν  λοιπόν κατέβουμε  από αυτό το πνευματικό Θαβώρ όπου σήμερα μας οδήγησε ο Χριστός για να προετοιμαστούμε για την αυριανή πανήγυρη της Μεταμόρφωσής του ας μην περιοριστούμε στο να πούμε  τί ακούσαμε από τον Κύριο, αλλά ας προχωρήσουμε στο να εκτελούμε όλα εκείνα που μας είπε, προετοιμάζοντας με τον τρόπο αυτό και τη δική μας μεταμόρφωση. Αμήν.

Μετά το πέρα του Εσπερινού και την ευλογία με το Πανάχραντο Μυστήριο έγινε η απόλυση του πολυπληθούς εκκλησιάσματος και όλοι οι παρόντες δέχτηκαν την γλυκύτητα των κερασμάτων που ετοιμάστηκαν με πολλή αγάπη και φροντίδα για τη γιορτή της ενορίας.