Αργυρό ιωβηλαίο ιεροσύνης
Χθες, Τρίτη 17 Ιουλίου 2018, ο π. Φραγκίσκος, Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής και εφημέριος της Ποιμαντικής ενότητας Καλλονής γιόρτασε τα 25 χρόνια ιεροσύνης του στον Ενοριακό Ναό του Αγίου Ζαχαρία στην Καλλονή Τήνου.
Στις 8 το βράδυ τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο, π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο τιμώμενος π. Φραγκίσκος, ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Αγάπης π. Νικόλαος Ψάλτης και ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Στενής, π. Ιωάννης Σκλάβος.
Ο μεγάλος Ναός της Καλλονής ήταν μικρός για να χωρέσει τους ενορίτες των διαφόρων ενοριών που υπηρέτησε, αλλά και φίλους που έφθασαν για να τιμήσουν, να ευχαριστήσουν το Θεό και να συγχαρούν τον π. Φραγκίσκο για την πρώτη 25η επέτειο της ιερατικής του χειροτονίας. Η συναγμένη Εκκλησία κλήθηκε να προσευχηθεί στο Θεό για νέες μοναχικές και ιερατικές κλήσεις που τόσο έχει ανάγκη η Εκκλησία μας.
Τα ασματικά μέρη της Θείας Λειτουργίας συνόδευε στο αρμόνιο ο πάντα πρόθυμος κ. Πέτρος Ρήσος.
Ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Αδελφοί μου και αδελφές μου,
Ο κάθε χριστιανός είναι ένας καλεσμένος ένας προσκεκλημένος του Θεού. Δεν γινόμαστε χριστιανοί επειδή εμείς το διαλέγουμε. Γινόμαστε χριστιανοί απαντώντας σε ένα κάλεσμα που μας προηγείται. Αυτό το κάλεσμα προέρχεται από τον ίδιο το Θεό.
Είναι ένα κάλεσμα στο οποίο ελεύθερα απαντούμε. Η πρόσκληση η ίδια το προβλέπει: Ακούσαμε λίγο πριν τον Κύριο να μας λέει: «Αν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει».
Και σήμερα ο Κύριος συνεχίζει να καλεί. Καλεί τον κάθε Βαπτισμένο και τον καθιστά μαθητή του, δίνοντάς του τη δυνατότητα να χάσει τη ζωή του προς χάριν του Κυρίου, που είναι ο ασφαλής τρόπος για να την σώσει.
Ο Ιησούς μεταξύ των μαθητών του καλεί άνδρες στους οποίους αναθέτει, μέσα από την ιεροσύνη, τη δική του αποστολή. Με την ιερατική χειροτονία οι ιερείς γίνονται συνεχιστές του σωτήριου έργου του Κυρίου. Όπως ακούσαμε από τον Απόστολο Παύλο: «Ο Θεός διάλεξε ότι ήταν αδύναμο στον κόσμο για να καταντροπιάσει τους ισχυρού και αυτό για να μην μπορεί κανείς ν υπερηφανευθεί για τον εαυτόν του και όποιος καυχάται να καυχάται για τον Κύριο».
Ο Ιησούς ενδιαφέρεται για κάθε άνθρωπο και θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν. Γι’ αυτό χρειάζεται πολλούς αποστόλους για να τους μεταφέρουν το σωτήριο μήνυμα του και να τους υποδείξουν τον τρόπο της σωτηρίας τους. Όμως «ο θερισμός είναι πολύς και οι εργάτες είναι λίγοι». Γι’ αυτό μας ζητά να προσευχόμαστε και να ζητούμε νέους εργάτες για το θερισμό του.
Και σήμερα ο Ιησούς συγκινείται για τα κουρασμένα και εξασθενισμένα πλήθη αυτού του κόσμου και ιδιαίτερα τους πιο φτωχούς, τους περιθωριακούς, τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους ξεριζωμένους από την Πατρίδας τους αδελφούς.
Όμως όπως ο Ιησούς έτσι και κάθε Ιερέας είναι ένα «σημείο αντιλεγόμενο». Σημείο αντιλεγόμενο είναι το πρόσωπο που προκαλεί τις πιο αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις:
Μερικοί τον ευλογούν,
άλλοι τον βρίζουν
Όλοι αξιώνουν να τον κρίνουν.
Αν μιλά με τους πλούσιους, είναι καπιταλιστής.
Αν μένει με τους φτωχούς, είναι αριστερός.
Αν είναι μοντέρνος, είναι ξεδιάντροπος
Αν είναι σκεπτικός, του φταίνε όλα.
Αν είναι όμορφος, «γιατί δεν παντρεύτηκε:» Αν είναι άσχημος, «ποια θα τον έπαιρνε:»
Αν συχνάζει στα καφενεία και τις ταβέρνες, είναι γλεντζές.
Αν μένει σπίτι του, είναι αντικοινωνικός.
Αν ντύνεται ως λαϊκός είναι γιατί ντρέπεται που είναι παπάς.
Αν φοράει ράσο, είναι συντηρητικός.
Αν είναι χοντρός, είναι γιατί καλοπερνάει.
Αν είναι αδύνατος, το κάνει για να δείξει ότι υποφέρει.
Αν το κήρυγμα του είναι μεγαλύτερο από 10 λεπτά, όλοι κοιτάζουν το ρολόι τους
Αν λέει λίγα, είναι γιατί δεν ξέρει τι να πει.
Αν βαπτίζει ,και παντρεύει ακόμη κι αυτούς που δεν πατάνε ποτέ στην εκκλησία, είναι γιατί τον έχουν πληρώσει.
Αν είναι απαιτητικός, διώχνει τον κόσμο από τη ενορία.
Αν επισκέπτεται τους ενορίτες του, δεν τον βρίσκεις ποτέ όταν τον χρειάζεσαι.
Αν είναι συνέχεια στην εκκλησία, είναι γιατί φοβάται τον κόσμο.
Αν δεν οργανώνει εκδηλώσεις, είναι γιατί βαριέται.
Αν κάνει έργα στην ενορία, σκορπάει τα λεφτά των ενοριτών.
Αν μιλάει πνευματικά ,είναι ακατανόητος.
Αν είναι πρακτικός, δεν είναι άνθρωπος της προσευχής.
Αν είναι νέος όλοι του κάνουν το δάσκαλο. Αν είναι ηλικιωμένος, καλά θα κάνει να αποσυρθεί.
Αγαπητέ π. Φραγκίσκο, αγαπητό μου πρωτότοκο πνευματικό παιδί μέσω της ιεροσύνης, πολλά απ’ αυτά ίσως τα έχεις ακούσει και εσύ, όπως και όλοι μας ιερείς και επίσκοποι. Σ’ ευχαριστώ για τους αγώνες σου και την αγωνία σου για την τοπική μας Εκκλησία. Σ’ αυτά τα εικοσιπέντε χρόνια ιεροσύνης σου, όπου πέρασες άφησες έντονα τα ίχνη σου: ανακαίνισες την Εκκλησία Ναό και έκανες και κάνεις τα πάντα για να ανακαινίσεις και την Εκκλησία Λαό. Εύχομαι ο Κύριος να σ’ ευλογεί, να σου χαρίζει την υγεία της ψυχής και του σώματος και να σε αξιώσει να γιορτάσεις μαζί με τους αγαπημένους γονείς σου και όλη την οικογένεια σου το χρυσό ιωβηλαίο της ιεροσύνης σου. Αμήν.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο π. Φραγκίσκος ευχαρίστησε το Θεό για τη δωρεά Του. Τον Αρχιεπίσκοπο που τον χειροτόνησε ιερέα, τους συναδέλφους του για τη συνεργασία και όλους τους ενορίτες των ενοριών που υπηρέτησε, για την αγάπη τους και ιδιαίτερα τα μέλη της Ποιμαντικής Ενότητας Καλλονής στην οποία σήμερα υπηρετεί.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο π. Νικόλαος Ψάλτης ο οποίος συνεχάρη τόσο τους γονείς του π. Φραγκίσκου για την προσφορά του μοναδικού τους αγοριού στο Θεό και την Εκκλησία Του και τον ίδιο τον π. Φραγκίσκο για την επέτειό του.
Ο Σύλλογος του Συλλόγου Καλλονής – Καρκάδου απεύθυνε χαιρετισμό στον π. Φραγκίσκο και του πρόσφερε αναμνηστικό συμβολικό δώρο. Το ίδιο έκανε και ο Σύλλογος Κέχρου.
Συμβολικό δώρο πρόσφερε επίσης στον π. Φραγκίσκο ο Αρχιεπίσκοπος.
