ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Παρεκκλήσιο Αγίας Μάρθας
Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Λυπάμαι που δεν είμαι μαζί σας στην Πλατεία, αλλά βελτιώνομαι και πρέπει να ληφθούν προφυλάξεις.
Σήμερα το Ευαγγέλιο μας παρουσιάζει τη Μαρία η οποία, μετά το μήνυμα του Αγγέλου, επισκέπτεται την Ελισάβετ, την ηλικιωμένη συγγενή της (βλ. Λκ 1,39-45), που επίσης περιμένει ένα μωρό. Πρόκειται για τη συνάντηση δύο γυναικών ευτυχισμένων για το εξαιρετικό δώρο της μητρότητας: η Μαρία πρόσφατα συνέλαβε τον Ιησού, τον Σωτήρα του κόσμου (βλ. Λκ 1,31-35) και η Ελισάβετ, παρά το προχωρημένο της ηλικίας, φέρει στη κοιλιά τον Ιωάννη, ο οποίος θα προετοιμάσει την οδό ενώπιον του Μεσσία (βλ. Λκ 1,13-17).
Και οι δύο έχουν τόσα πολλά για να χαρούν, και ίσως να τις νιώθαμε απόμακρες, πρωταγωνίστριες τόσο μεγάλων θαυμάτων, που δεν επαληθεύονται συνήθως στην εμπειρία μας. Το μήνυμα που θέλει να μας δώσει όμως ο Ευαγγελιστής, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, είναι διαφορετικό. Πράγματι, η ενατένιση των εκπληκτικών σημείων της σωτήριας δράσης του Θεού δεν πρέπει ποτέ να μας κάνει να νιώθουμε απομακρυσμένοι από Αυτόν, αλλά μάλλον να μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε την παρουσία του και την αγάπη του κοντά μας, για παράδειγμα στο δώρο κάθε ζωής, κάθε παιδιού και της μητέρα του. Κανένα παιδί δεν είναι λάθος. Το δώρο της ζωής.
Στην Πλατεία θα βρεθούν και μητέρες με τα παιδιά τους σήμερα, και ίσως και κάποιες που βρίσκονται σε “γλυκιά αναμονή”. Σας παρακαλώ, ας μην μείνουμε αδιάφοροι στην παρουσία τους, ας μάθουμε να εκπλησσόμαστε από την ομορφιά τους, όπως έκαναν η Ελισάβετ και η Μαρία, εκείνη την ομορφιά των γυναικών που κυοφορούν. Ας ευλογούμε τις μητέρες και ας δοξάζουμε τον Θεό για το θαύμα της ζωής! Μου αρέσει ‒μου άρεσε, διότι τώρα δεν μπορώ να το κάνω‒ όταν στην άλλη επισκοπή έπαιρνα το λεωφορείο, να βλέπω ότι όταν ανέβαινε στο λεωφορείο μια έγκυος γυναίκα, αμέσως της έδιναν τη θέση να καθίσει: είναι μια πράξη ελπίδας και σεβασμού!
Αδελφοί και αδελφές, αυτές τις μέρες μας αρέσει να δημιουργούμε μια γιορτινή ατμόσφαιρα με φώτα, στολίδια και χριστουγεννιάτικη μουσική. Ας θυμόμαστε, όμως, να εκφράζουμε συναισθήματα χαράς κάθε φορά που συναντάμε μια μητέρα που βαστάζει το μωρό στην κοιλιά ή στην αγκαλιά της. Κι όταν μας συμβαίνει αυτό, ας προσευχόμαστε μέσα στην καρδιά μας και ας λέμε κι εμείς, όπως η Ελισάβετ: «Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου!» (Λκ 1,42)· ας ψάλλουμε όπως η Μαρία: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο» (Λκ 1,46), για να είναι ευλογημένη κάθε μητρότητα, και σε κάθε μητέρα του κόσμου να ευχαριστείται και να εξυψώνεται το όνομα του Θεού, ο οποίος εμπιστεύεται στους άνδρες και στις γυναίκες τη δύναμη να δίνουν τη ζωή στα παιδιά.
Σε λίγο θα ευλογήσουμε τα ομοιώματα του Θείου Βρέφους που φέρατε ‒έφερα κι εγώ το δικό μου: μου το χάρισε ο Αρχιεπίσκοπος της Σάντα Φε, το έφτιαξαν οι Αβορίγινες του Ισημερινού‒. Μπορούμε λοιπόν να αναρωτηθούμε: εγώ ευχαριστώ τον Κύριο διότι έγινε άνθρωπος όπως εμείς, για να μοιραστεί σε όλα, εκτός από την αμαρτία, την ύπαρξή μας; Δοξάζω τον Κύριο και τον ευλογώ για κάθε παιδί που γεννιέται; Όταν συναντώ μια μέλλουσα μητέρα, είμαι ευγενικός; Υποστηρίζω και υπερασπίζομαι την ιερή αξία της ζωής των μικρών από την πρώτη στιγμή της σύλληψή τους στη μήτρα της μητέρας;
Είθε η Παναγία, η Ευλογημένη μεταξύ όλων των γυναικών, να μας κάνει ικανούς να νιώθουμε έκπληξη και ευγνωμοσύνη μπροστά στο μυστήριο της ζωής που γεννιέται.
——————–
Μετάφραση: π.Λ
