ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 17 Νοεμβρίου 2024
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλή Κυριακή!
Στο Ευαγγέλιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας, ο Ιησούς περιγράφει κάποια μεγάλα δεινά: «ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και το φεγγάρι δεν θα δίνει πια το φως του» (Μκ 13,24). Μπροστά σε αυτή την ταραχή, πολλοί μπορεί να σκεφτούν το τέλος του κόσμου, αλλά ο Κύριος δράττεται της ευκαιρίας για να μας προσφέρει μια διαφορετική ερμηνεία, λέγοντας: «ο ουρανός και η γη θα περάσουν, τα λόγια μου όμως δεν θα περάσουν» (Μκ 13,31).
Μπορούμε να εστιάσουμε σε αυτή την έκφραση: τι περνά και τι μένει.
Πρώτα απ’ όλα τι περνά. Σε ορισμένες περιστάσεις της ζωής μας, όταν βρισκόμαστε σε μια κρίση ή βιώνουμε κάποια αποτυχία, καθώς και όταν βλέπουμε γύρω μας τον πόνο που προκαλούν οι πόλεμοι, η βία, οι φυσικές καταστροφές, έχουμε την αίσθηση ότι όλα οδεύουν προς το τέλος, και νιώθουμε ότι ακόμη και τα ομορφότεραπερνούν. Οι κρίσεις και οι αποτυχίες, ωστόσο, έστω και επώδυνες, είναι σημαντικές, διότι μας διδάσκουν να δίνουμε σε καθετί τη σωστή βαρύτητα, να μην προσκολλάμε την καρδιά στις πραγματικότητες αυτού του κόσμου, διότι αυτές θα περάσουν: προορίζονται να παρακμάσουν και να σβήσουν.
Ταυτόχρονα ο Ιησούς μιλά για το τι μένει. Τα πάντα περνούν, αλλά τα λόγια του δεν θα περάσουν: τα λόγια του Ιησού μένουν αιώνια. Μας καλεί έτσι να εμπιστευτούμε το Ευαγγέλιο, το οποίο περιέχει μια υπόσχεση σωτηρίας και αιωνιότητας, και να μη ζούμε πια κάτω από την αγωνία του θανάτου. Πράγματι, ενώ όλα περνούν, ο Χριστός μένει. Σε Αυτόν, εν Χριστώ, μια μέρα θα βρούμε τα πράγματα και τους ανθρώπους που πέρασαν και μας συνόδευσαν στην επίγεια ύπαρξη. Υπό το φως αυτής της υπόσχεσης της ανάστασης, κάθε πραγματικότητα αποκτά ένα νέο νόημα: τα πάντα πεθαίνουν και θα πεθάνουμε κι εμείς μια μέρα, αλλά δεν θα χάσουμε τίποτα από αυτά που χτίσαμε και αγαπήσαμε, διότι ο θάνατος θα είναι η αρχή μιας νέας ζωής.
Αδελφοί και αδελφές, ακόμη και στις θλίψεις, στις κρίσεις, στις αποτυχίες, το Ευαγγέλιο μας καλεί να κοιτάξουμε τη ζωή και την ιστορία χωρίς φόβο να χάσουμε αυτό που τελειώνει, αλλά με χαρά για ό,τι μένει. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Θεός προετοιμάζει για μας ένα μέλλον ζωής και χαράς.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: είμαστε προσκολλημένοι στα πράγματα της γης, που περνούν, που περνούν γρήγορα, ή στα λόγια του Κυρίου που μένουν και μας οδηγούν προς την αιωνιότητα; Ας κάνουμε αυτή την ερώτηση, παρακαλώ. Θα μας βοηθήσει.
Και ας παρακαλέσουμε την Αγία Παρθένο, η οποία εμπιστεύτηκε ολοκληρωτικά τον εαυτό της στον Λόγο του Θεού, να πρεσβεύει για μας.
——————–
Μετάφραση: π.Λ