Ανάσταση του Λαζάρου

Ανάσταση του Λαζάρου


Στο σημερινό ευαγγέλιο υπάρχει μία φράση  που ακούγεται λίγο δύσκολη, και  ίσως περισσότερο  από κάθε άλλη εκφράζει την ουσία κάθε απιστίας, κάθε κλείσιμο της καρδιάς μας προς τον Κύριο.  Είναι αυτό που ξεσπά σε μια στιγμή μεγάλου πόνου  για τον Ιησού. «Ο φίλος σου ο Λάζαρος πέθανε».Ο Ιησούς ως άνθρωπος πονά, δακρύζει, αλλά μερικοί  από αυτούς που  ήταν εκεί τον πειράζουν:« Αυτός που άνοιξε τα μάτια στον εκ γενετής τυφλό, δεν μπορούσε να κάνει κάτι, ώστε αυτός να μην πεθάνει;».
Είναι σαν να ακούμε σ’ αυτά τα λόγια  την ηχώ των λόγων του πειρασμού στην έρημο, όταν ο Διάβολος πείραξε τον Ιησού και του είπε: «Εάν είσαι Υιός του Θεού  πες σ’ αυτές τις πέτρες να γίνουν ψωμί». Ή επίσης  τα λόγια που εμπαιγμού  εκείνων  που παρευρισκόταν στην αγωνία του Ιησού πάνω στο σταυρό: «Τόσους άλλους έσωσε, ας σώσει τώρα και τον εαυτό του, εάν αυτός είναι ο Χριστός του Θεού. Και στον Ιησού που συμμερίζεται μαζί μας τον πόνο μας, που δεν τον κοιτάζει από μακριά, αλλά συμμετέχει σ’ αυτόν, που συγκινείται, που ταράζεται και κλαίει μαζί  μας. Και είναι ο ίδιος Θεός που στενάζει μαζί μας , και δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε για την αγάπη του, αλλά δυστυχώς έχουμε και το θράσος, θα έλεγα, να του απευθύνουμε κατηγορίες.
Μα δεν βλέπουμε τι κάνει ο Θεός για μας στο πρόσωπο του Χριστού; – Βλέπουμε  μόνο το τι δεν κάνει  ή μάλλον μόνο αυτό που εμείς νομίζομε ότι δεν κάνει για μας!

Αυτή η φράση δείχνει μέχρι ποιού σημείου φθάνει η προκατάληψή μας για το Θεό και την αγάπη του για μας.  Δεν την υπολογίζουμε σωστά, πιστεύουμε ότι μπορεί να μας βοηθήσει χωρίς να ενοχληθεί  και συγχέουμε την αγάπη με την συμπαράσταση, αλλά ο  Χριστός συμπάσχει μαζί μας, συμπάσχει από αγάπη για μας.

Έτσι μόνο μπορούμε να καταλάβουμε την ανάγκη που υπάρχει για την μεταστροφή μας, όταν ανακαλύπτουμε μέχρι ποιού σημείου  είμαστε δέσμιοι των μνημάτων της απιστίας μας, της σκληροκαρδίας μας, της ανικανότητάς μας  να αναγνωρίσουμε τον Κύριο.

Ο Θεός έρχεται να ανοίξει τα μνήματά της σκληρότητας της καρδιάς μας. Έρχεται σε μας όχι για να μας επιβάλει δυνατές αποδείξεις, όχι για να μας δελεάσει με θεάματα και θαύματα που θα τον έκαναν θαυμαστό απέναντί μας. Έρχεται σε μας, ως Θεός,  στο πρόσωπο του Χριστού με μόνη δύναμη τη δική του ολοκληρωτική  εμπειρία στο θάνατό μας με τον θάνατό του.

Ο Ιησούς θέλησε να έχει  εμπειρία όλης της πραγματικότητας του θανάτου  μέχρι σημείου να δεχθεί να υποφέρει για το θάνατο ενός φίλου, να συμμεριστεί τον πόνο, τα δάκρυα και τον οδυνηρή πορεία  προς την ελπίδα της Μάρθας και της Μαρίας.   Θέλησε ακόμη να δοκιμάσει την κακή οσμή της αποσύνθεσης του νεκρού ανθρώπινου σώματος.  Ο Ιησούς με θάρρος εκτίθεται στο θάνατο με όλες τις συνέπειές του, αντιμετωπίζει τα πάντα  και τέλος  και ο ίδιος πεθαίνει, ενταφιάζεται και κλείνεται σ’  ένα μνήμα.

Πραγματοποιείται με τον τρόπο αυτό ότι ακούσαμε από τον Προφήτη Ιεζεκιήλ στο πρώτο σημερινό ανάγνωσμα: Αυτά λέει ο Κύριος: « ιδού, εγώ ανοίγω τα μνήματά σας». Ποτέ όμως ο Προφήτης Ιεζεκιήλ δεν μπορούσε να φανταστεί  ότι ο Κύριος δεν θα άνοιγε τα μνήματα από έξω από αλλά από μέσα, όπου θα βρισκόταν και ο ίδιος. Δεν θα ερχόταν να τα ανοίξει επιδεικνύοντας μία εξαιρετική δύναμη αλλά με μία πράξη  συμμετοχής και συμπάθειας. Αυτό πρέπει να θυμόμαστε σε κάθε στιγμήν πόνου, πένθους, δοκιμασίας, όταν και εμείς σε παρόμοιες στιγμές λέμε: "Κύριε που είσαι;". Ο Κύριος είναι παρών και δακρύζει μαζί μας, συμμερίζεται τον πόνο μας, πεθαίνει ο ίδιος μαζί με τα πρόσωπα που αγαπούμε  και υποφέρει με μας που πενθούμε.

Το μνήμα ανοίγει  στην πράξη τη στιγμή που η Μάρθα οδηγεί την πίστη της στο Χριστό: « Ναι Κύριε, εγώ πιστεύω. Πιστεύω ότι είσαι ο Χριστός, Πιστεύω ότι είσαι ο Υιός του Θεού, που έρχεται στον κόσμο». Τι είναι στην πράξη η ανάσταση; Τι είναι η ζωή; Τι είναι το άνοιγμα των μνημάτων;  Δεν είναι κάτι, αλλά ένα πρόσωπο. Είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός: «Εγώ – μας λέει – η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σε μένα κι’ αν πεθάνει θα ζήσει.

Μακάρι αδελφοί μου και αδελφές μου να επαναλαμβάνουμε συχνά στη ζωή μας: «Ναι, εγώ πιστεύω σε σένα Κύριε».

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη