Ακόμη και όταν κάνουμε λάθη ο Θεός μας χαϊδεύει με την ευσπλαχνία Του

Η πιο βαθιά ταυτότητά μας, έχει μια καρδιά που δονείται: τη βεβαιότητα ότι μας περιμένει ο Θεός με το έλεος του. Βρίσκουμε στο νερό του Βαπτίσματος αυτήν την πραγματικότητα, που αποτελείται από εγγύτητα και ελεύθερη σωτηρία. Ο Φραγκίσκος το επανέλαβε προχθες κατά τη Θεομητορική προσευχή της Κυριακής, μιλώντας στη Βιβλιοθήκη του Αποστολικού Οίου. Εξηγεί ότι όταν κατεβαίνει στα νερά του Ιορδάνη, ο Ιησούς προσφέρει το «σωτήριο πρόγραμμά» του, επειδή παίρνει αμαρτίες μας πάνω του δείχνοντάς μας το δρόμο της αγάπης για να γίνουμε όμοιοί του.

Το μεγαλείο της καθημερινότητας
Ακολουθώντας την περικοπή του Ευαγγελίου της Κυριακής, ο Πάπας ασχολήθηκε με τον ενήλικο Ιησού και τα τελευταία τριάντα χρόνια «κρυμμένης ζωής» που πέρασε στην οικογένειά του, πρώτα στην Αίγυπτο ως «μετανάστης για να ξεφύγει από τη μανία του Ηρώδη, των άλλων στη Ναζαρέτ, μαθαίνοντας το επάγγελμα του Ιωσήφ”, “Υπακοή στους γονείς, μελέτη και εργασία”:

Είναι εντυπωσιακό ότι τον περισσότερο καιρό της ζωής του πάνω στη Γη ο Ιησούς τον πέρασε έτσι, ζώντας την καθημερινή ζωή, χωρίς να εμφανίζεται. Πιστεύουμε ότι σύμφωνα με τα Ευαγγέλια υπήρχαν τρία χρόνια κηρύγματος, συνοδευόμενο με θαύματα και πολλά άλλα θαυμαστά. Τρία μόνο χρόνια. Και όλα τα άλλα της κρυμμένης ζωής του τα πέρασε μέσα στην οικογένεια. Είναι ένα όμορφο μήνυμα για εμάς: αποκαλύπτει το μεγαλείο της καθημερινής ζωής, τη σημασία που έχει στα μάτια του Θεού για κάθε πράξη και κάθε στιγμή της ζωής, ακόμη και την πιο απλή και την πιο κρυφή.

Μοιραστείτε την αγάπη του Θεού
Είναι από το Βάπτισμα στον Ιορδάνη, «σημείο της θέλησης για μεταστροφή ζητώντας τη συγχώρηση των αμαρτιών», που ξεκινά η δημόσια ζωή του Ιησού. Μια τελετή στην οποία ο Ιωάννης ήταν αντίθετος στην τέλεσή της, αλλά που δείχνει τη σαφή βούληση του Χριστού να «είναι μαζί με τους αμαρτωλούς», μπαίνοντας και εκείνος στη σειρά και υπομονετικά περιμένοντας με γυμνά πόδια να λάβει το βάπτισμα.

Την πρώτη ημέρα της διακονίας του, ο Ιησούς μας προσφέρει έτσι το «σωτήριο πρόγραμμά» του. Αυτό δηλώνει ότι δεν μας σώζει από ψηλά, με μία απόφαση, αλλά ερχόμενος να μας συναντήσει και να πάρει τις αμαρτίες μας πάνω του. Έτσι ξεπερνά ο Θεός το κακό του κόσμου: κατεβάζοντας τον εαυτό του και αναλαμβάνοντάς το. Είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ανυψώσουμε τους άλλους: όχι κρίνοντας, όχι διατάζοντάς τους τι να κάνουν, αλλά κάνοντας εμείς αυτό που πρέπει να κάνουν και οι άλλοι, συμπάσχοντας και συμμεριζόμενοι την αγάπη του Θεού.
“Η εγγύτητα είναι το στυλ του Θεού απέναντί μας. Ο ίδιος το είπε στο Μωυσή. Σκεφτείτε: ποιος λαός έχει τους θεούς του τόσο κοντά, όπως εσείς. Η εγγύτητα είναι η στάση του Θεού απέναντί μας”.

Η αγάπη καλεί αγάπη
Η ταπείνωση του Ιησού ανοίγει τους ουρανούς και αποκαλύπτει την Τριάδα, το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει με τη μορφή περιστεράς (πρβλ. Μκ 1:10) και ο Πατέρας βεβαιώνει: “Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός”. Το πρόσωπο του Ιησού είναι επομένως ευσπλαχνία.
Η αγάπη καλεί την αγάπη. Ισχύει επίσης για εμάς: σε κάθε πράξη υπηρεσίας, σε κάθε έργο ευσπλαχνίας που εκτελούμε, είναι ο Θεός που εκδηλώνεται.

Ο Ιησούς περιμένει να ανοίξει η καρδιά
“Η ζωή μας χαρακτηρίζεται από την ευσπλαχνία που μας δόθηκε” ακριβώς την ημέρα του Βαπτίσματος.
Μας έσωσε δωρεάν. Η σωτηρία είναι δωρεάν. Είναι η ελεύθερη χειρονομία του Θεού προς εμάς. Μυστηριακό αυτό γίνεται την ημέρα του Βαπτίσματος μας, αλλά ακόμη και εκείνοι που δεν βαφτίζονται πάντα λαμβάνουν το έλεος του Θεού, επειδή ο Θεός είναι εκεί, περιμένει. Περιμένει να ανοίξουν οι πόρτες της καρδιάς. Πλησιάζει, τολμώ να πω, μας χαϊδεύει με την ευσπλαχνία του.

Στη συνέχεια, ακολούθησε η προσευχή προς την Παναγία, ώστε “να μας βοηθήσει να διαφυλάξουμε την ταυτότητά μας, δηλαδή την ταυτότητα της ευσπλαχνίας, που είναι η βάση της πίστης και της ζωής”.

+Ν