Αγαπώ, σημαίνει κάνω τον εχθρό φίλο μου

Να ένας κορμός βελανιδιάς. Ένας ειδικός τεχνίτης βλέπει αυτό το ξύλο, πεσμένο μέσα στο δάσος! Του αρέσει! Δεν ξέρω τι θα το κάνει, αλλά δεν του αρέσει να είναι έτσι πεσμένο. Το μυαλό του ψάχνει τι μπορεί να κάνει. Δεν αγαπά αυτό το άξεστο ξύλο, αλλά αυτό που μπορεί να φτιάξει.

Έτσι σκέφτεται κι ο Θεός για μας τους αμαρτωλούς. Μας αγαπά όπως είμαστε, αμαρτωλοί αλλά όχι για να ‘μαστε αμαρτωλοί: «Δεν είναι οι υγιείς, αλλά οι ασθενείς που έχουν ανάγκη από γιατρό (Μτθ. 9,12).

Το ίδιο και συ χριστιανέ! Βλέπεις τον εχθρό σου να εναντιώνεται, να ξεσπά εναντίον σου, να σου λέει λέξεις που δαγκώνουν, να γίνεται σκληρός και να εκδικείται. Αλλά να κοιτάξεις ότι είναι άνθρωπος. Σ’ αυτόν δεν αγαπάς αυτό που είναι αλλά αυτό που θα ήθελες να ‘ναι! Έτσι όταν αγαπάς τον εχθρό σου, αγαπάς κάποιον που θα ’θελες να ‘ναι αδελφός σου.

Ψάξε να βρεις γιατί ο Χριστός σου λέει ν’ αγαπάς τον εχθρό σου! Μήπως για να ‘ναι πάντα εχθρός σου; Εάν σου πει αγάπα τον εχθρό σου σαν εχθρό σου, τότε τον μισείς, δεν τον αγαπάς. Κοίτα πώς Εκείνος αγάπησε τους εχθρούς! Όχι για να μένουν διώκτες του, όπως δείχνουν τα λόγια του: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λκ. 23,34). Θα ήθελε ν’ αλλάξουν και από εχθροί να γίνουν αδέλφια του!

Άγιος Αυγουστίνος

Μετάφραση π. Μ. Β.