ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ 
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ 
Πλατεία Αγίου Πέτρου 
Κυριακή, 28 Φεβρουρίου 2021

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Αυτή η δεύτερη Κυριακή της Τεσσαρακοστής μας καλεί να στρέψουμε τη σκέψη μας στη Μεταμόρφωση του Ιησού επάνω στο όρος, μπροστά σε τρεις από τους μαθητές του (βλ. Μκ 9,2-10).
Λίγο πριν, ο Ιησούς είχε ανακοινώσει ότι στην Ιερουσαλήμ θα υποφέρει πολύ, θα απορριφθεί και θα θανατωθεί. Μπορούμε να φανταστούμε τι πρέπει να είχε συμβεί τότε στις καρδιές των φίλων του, εκείνων των στενών φίλων, των μαθητών του: η εικόνα ενός ισχυρού και θριαμβευτικού Μεσσία έρχεται σε κρίση, τα όνειρά τους γκρεμίζονται, και τους καταλαμβάνει το άγχος ότι ο Διδάσκαλος στον οποίο είχαν πιστέψει, θα θανατωνόταν σαν ένας από τους χειρότερους κακούργους. Και ακριβώς εκείνη τη στιγμή, με εκείνη την αγωνία της ψυχής, ο Ιησούς καλεί τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και τους παίρνει μαζί του επάνω στο όρος.
Το Ευαγγέλιο λέει: «Τους ανέβασε σε ένα υψηλό όρος» (στ. 2). Στη Βίβλο, το όρος έχει πάντοτε ένα ιδιαίτερο νόημα: είναι το υπερυψωμένο μέρος, όπου ο ουρανός και η γη αγγίζονται, όπου ο Μωυσής και οι Προφήτες είχαν την εξαιρετική εμπειρία της συνάντησης με τον Θεό. Το να ανεβαίνεις στο βουνό σημαίνει να πλησιάζεις λίγο πιο κοντά στον Θεό. Ο Ιησούς ανεβαίνει προς τα πάνω μαζί με τους τρεις Μαθητές και σταματούν στην κορυφή του βουνού. Εδώ, Αυτός μεταμορφώνεται μπροστά τους. Το λαμπερό του πρόσωπο και τα απαστράπτοντα ιμάτιά του, που προαναγγέλλουν την εικόνα του Αναστημένου, προσφέρουν σε αυτούς τους φοβισμένους ανθρώπους το φως, το φως της ελπίδας, το φως για να διασχίσουν το σκοτάδι: ο θάνατος δεν θα είναι το τέλος των πάντων, διότι θα ανοίξει στη δόξα της Αναστάσεως. Επομένως, ο Ιησούς αναγγέλλει τον θάνατό Του, τους οδηγεί επάνω στο όρος και τους δείχνει τι θα συμβεί στη συνέχεια, την Ανάσταση.
Όπως αναφώνησε ο απόστολος Πέτρος (βλ. στ. 5), είναι ωραίο να μείνουμε μαζί με τον Κύριο στο όρος, να βιώσουμε αυτήν την «προκαταβολή» του φωτός στην καρδιά της Τεσσαρακοστής.
Είναι μια πρόσκληση που μας υπενθυμίζει, ειδικά όταν περνάμε μια δύσκολη δοκιμασία – και πολλοί από εσάς γνωρίζετε τι σημαίνει να περνάς μια δύσκολη δοκιμασία – ότι ο Κύριος είναι ο Αναστημένος και δεν επιτρέπει στο σκοτάδι να έχει την τελευταία λέξη.
Μερικές φορές συμβαίνει να περνάμε σκοτεινές στιγμές στην προσωπική, οικογενειακή ή κοινωνική ζωή, και να φοβόμαστε ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Νιώθουμε τρομοκρατημένοι μπροστά στα μεγάλα αινίγματα όπως η ασθένεια, ο πόνος του αθώου ή το μυστήριο του θανάτου. Στην ίδια πορεία πίστεως, συχνά σκοντάφτουμε συναντώντας το σκάνδαλο του σταυρού και τις απαιτήσεις του Ευαγγελίου, το οποίο μας ζητά να προσφέρουμε τη ζωή μας υπηρετώντας τον πλησίον και να την χάσουμε από αγάπη, αντί να την κρατούμε για τον εαυτό μας και να την υπερασπιζόμαστε. Έχουμε ανάγκη, λοιπόν, από ένα άλλο βλέμμα, από ένα φως που να φωτίζει το μυστήριο της ζωής σε βάθος και μας να βοηθά να προχωρήσουμε πέρα από τoυς υπολογισμούς μας και πέρα από τα κριτήρια αυτού του κόσμου. Καλούμαστε κι εμείς να ανεβούμε στο όρος, να ατενίσουμε την ωραιότητα του Αναστημένου που ανάβει λάμψεις φωτός σε κάθε θραύσμα της ζωής μας και μας βοηθά να ερμηνεύσουμε την ιστορία ξεκινώντας από τη νίκη του Πάσχα.
Ας είμαστε προσεκτικοί, όμως: εκείνο το συναίσθημα του Πέτρου ότι «είναι ωραία να μείνουμε εδώ», δεν πρέπει να γίνει πνευματική τεμπελιά. Δεν μπορούμε να μείνουμε επάνω στο όρος και να απολαμβάνουμε μόνοι μας τη μακαριότητα αυτής της συνάντησης. Ο ίδιος ο Ιησούς μας ξαναφέρνει πίσω στον κόσμο, ανάμεσα στους αδελφούς μας και στην καθημερινή ζωή. Πρέπει να προφυλαχθούμε από την πνευματική νωθρότητα: είμαστε καλά εμείς, με τις προσευχές και τις Λειτουργίες μας, και αυτό μας είναι αρκετό.
Οχι! Ανεβαίνω στο όρος δεν σημαίνει ότι ξεχνώ την πραγματικότητα. Να προσεύχομαι δεν σημαίνει να δραπετεύω από τις δυσκολίες της ζωής. Το φως της πίστεως δεν χρησιμεύει για να προκαλεί όμορφα πνευματικά συναισθήματα. Όχι, αυτό δεν είναι το μήνυμα του Ιησού.
Καλούμαστε να βιώσουμε τη συνάντηση με τον Χριστό ώστε, φωτισμένοι από το φως του, να μπορέσουμε να τη φέρουμε και να την κάνουμε να λάμψει παντού. Να ανάψουμε μικρά φώτα στις καρδιές των ανθρώπων. Να είμαστε μικρές λαμπάδες του Ευαγγελίου που φέρνουν λίγη αγάπη και ελπίδα: αυτή είναι η αποστολή του Χριστιανού.
Ας παρακαλέσουμε την Αειπάρθενο Μαρία να μας βοηθήσει να δεχτούμε το φως του Χριστού με θαυμασμό, να το φυλάξουμε και να το μοιραστούμε.

Μετάφραση: π.Λ