Άγγελος του Κυρίου
Ιερός Ναός Αμιάντου Συλλήψεως Θεοτόκου
στο Καρακός – Ιράκ
Κυριακή, 7 Μαρτίου 2021
Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!
Είμαι ευγνώμων στον Κύριο για την ευκαιρία να είμαι ανάμεσά σας σήμερα το πρωί.
Περίμενα με ανυπομονησία αυτή τη στιγμή.
Ευχαριστώ την Αυτού Μακαριότητα τον Πατριάρχη Ιγνάτιο Ιωσήφ Γιουνάν, για τα λόγια του χαιρετισμού του, καθώς και την κα Ντόχα Σαμπάχ Αμπνταλάχ και τον π. Αμάρ Γιάκο για τις μαρτυρίες τους. Κοιτάζοντάς σας, βλέπω την πολιτισμική και θρησκευτική ποικιλομορφία των ανθρώπων του Καρακός, και αυτό δείχνει κάτι από την ομορφιά που η περιοχή σας μπορεί να προσφέρει στο μέλλον.
Η παρουσία σας εδώ μας υπενθυμίζει ότι η ομορφιά δεν είναι μονόχρωμη, αλλά λάμπει μέσα στην ποικιλία και την πολυχρωμία της.
Ταυτόχρονα, με μεγάλη θλίψη, κοιτάζουμε γύρω μας και βλέπουμε άλλα σημάδια, τα σημάδια της καταστροφικής δύναμης της βίας, του μίσους και του πολέμου. Πόσα πολλά καταστράφηκαν! Και πόσα πρέπει να ξαναχτιστούν! Αυτή η συνάντησή μας δείχνει ότι η τρομοκρατία και ο θάνατος δεν έχουν ποτέ την τελευταία λέξη.
Η τελευταία λέξη ανήκει στον Θεό και στον Υιό του, τον νικητή της αμαρτίας και του θανάτου. Ακόμη και εν μέσω των καταστροφών της τρομοκρατίας και του πολέμου, μπορούμε να δούμε, με τα μάτια της πίστεως, τον θρίαμβο της ζωής έναντι του θανάτου.
Έχετε μπροστά σας το παράδειγμα των Πατέρων και των Μητέρων σας στην πίστη, που λάτρευσαν και εξύμνησαν τον Θεό σε αυτό το μέρος. Προσκαρτέρησαν με βέβαιη ελπίδα στο επίγειο ταξίδι τους, εμπιστευόμενοι στον Θεό, ο οποίος ποτέ δεν απογοητεύει και μας ενισχύει πάντοτε με τη χάρη του. Η μεγάλη πνευματική κληρονομιά που μας άφησαν, συνεχίζει να ζει σ’ εσάς. Αγκαλιάστε αυτήν την κληρονομιά! Αυτή η κληρονομιά είναι η δύναμή σας! Τώρα είναι η ώρα να ανοικοδομήσετε και να ξεκινήσετε εκ νέου, αναθέτοντας τον εαυτό σας στη χάρη του Θεού, ο οποίος καθοδηγεί την πορεία κάθε ανθρώπου και όλων των λαών. Δεν είστε μόνοι! Όλη η Εκκλησία είναι κοντά σας, με την προσευχή και τη συγκεκριμένη φιλανθρωπία. Και σε αυτήν την περιοχή πολλοί άνοιξαν τις πόρτες τους σ’ εσάς την περίοδο της ανάγκης.
Αγαπητοί φίλοι, αυτή είναι η ώρα να αποκαταστήσετε όχι μόνο τα κτίρια, αλλά πρώτα απ’ όλα τους δεσμούς που ενώνουν κοινότητες και οικογένειες, νέους και ηλικιωμένους.
Ο προφήτης Ιωήλ λέει: «Οι γιοι σου και οι κόρες σου θα προφητεύσουν, οι γέροντές σου θα ονειρευτούν και οι νέοι σου θα δουν οράματα» (βλ. Ιλ. 3,1). Όταν οι ηλικιωμένοι και οι νέοι συναντιούνται, τι συμβαίνει; Οι ηλικιωμένοι ονειρεύονται, ονειρεύονται ένα μέλλον για τους νέους. Και οι νέοι μπορούν να δράξουν αυτά τα όνειρα και να προφητεύσουν, να τα πάνε μπροστά. Όταν οι ηλικιωμένοι και οι νέοι ενώνονται, διατηρούμε και μεταβιβάζουμε τα δώρα που δίνει ο Θεός. Ας κοιτάξουμε τα παιδιά μας, γνωρίζοντας ότι θα κληρονομήσουν όχι μόνο μια γη, έναν πολιτισμό και μια παράδοση, αλλά και τους ζωντανούς καρπούς της πίστεως που είναι οι ευλογίες του Θεού σε αυτήν τη γη.
Σας ενθαρρύνω να μην ξεχάσετε ποιοι είστε και από πού προέρχεστε!
Διατηρείστε τους δεσμούς που σας κρατούν μαζί ενωμένους!
Σας ενθαρρύνω να αγαπάτε τις ρίζες σας!
Ασφαλώς υπάρχουν στιγμές που η πίστη μπορεί να κλονιστεί, όταν φαίνεται ότι ο Θεός δεν βλέπει και δεν ενεργεί. Αυτό ήταν αλήθεια για σας κατά τις πιο σκοτεινές ημέρες του πολέμου, και ισχύει και για αυτές τις ημέρες της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης και της μεγάλης ανασφάλειας. Σε αυτές τις στιγμές, θυμηθείτε ότι ο Ιησούς είναι στο πλευρό σας. Μην σταματήσετε να ονειρεύεστε! Μην παραιτηθείτε, μην χάσετε την ελπίδα! Από τον Ουρανό οι Άγιοι αγρυπνούν επάνω σας: ας τους επικαλεστούμε και ας μην κουραζόμαστε να ζητούμε τη μεσολάβησή τους. Και υπάρχουν και οι “άγιοι της διπλανής πόρτας”, «που ζουν ανάμεσά μας και είναι μια αντανάκλαση της παρουσίας του Θεού» (Αποστολική Παραίνεση «Να χαίρεστε και να αγάλλεστε», αρ. 7). Αυτή η γη έχει πολλούς από αυτούς, είναι μια γη πολλών αγίων ανδρών και γυναικών. Αφήστε τους να σας συνοδεύουν προς ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον ελπίδας.
Κάτι που είπε η κα Ντόχα με συγκίνησε: είπε ότι η συγχώρεση είναι αναγκαία από εκείνους που επέζησαν των τρομοκρατικών επιθέσεων. Συγχώρεση: αυτή είναι μια λέξη κλειδί. Η συγχώρεση είναι απαραίτητη για να παραμείνουμε στην αγάπη, για να παραμείνουμε Χριστιανοί. Ο δρόμος για μια πλήρη ανάκαμψη μπορεί να είναι ακόμη μακρύς, αλλά σας παρακαλώ, μην αποθαρρύνεστε. Χρειάζεται η ικανότητα να συγχωρείτε και, ταυτόχρονα, το θάρρος να αγωνίζεστε. Ξέρω ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο. Πιστεύουμε όμως ότι ο Θεός μπορεί να φέρει την ειρήνη σε αυτήν τη γη.
Τον εμπιστευόμαστε και, μαζί με όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, λέμε «όχι» στην τρομοκρατία και στην εργαλειοποίηση της θρησκείας.
Ο π. Αμάρ, ενθυμούμενος τη φρίκη της τρομοκρατίας και του πολέμου, ευχαρίστησε τον Κύριο που σας υποστήριζε διαρκώς στις καλές και τις κακές στιγμές, στην υγεία και την ασθένεια.
Η ευγνωμοσύνη γεννιέται και αυξάνει όταν θυμόμαστε τα δώρα και τις υποσχέσεις του Θεού. Η μνήμη του παρελθόντος πλάθει το παρόν και μας πηγαίνει μπροστά, προς το μέλλον.
Σε κάθε στιγμή, ας ευχαριστούμε τον Θεό για τα δώρα του και ας του ζητήσουμε να χορηγήσει ειρήνη, συγχώρεση και αδελφοσύνη σε αυτήν τη γη και στους ανθρώπους της. Ας μην κουραζόμαστε να προσευχόμαστε για τη μεταστροφή των καρδιών και για τον θρίαμβο ενός πολιτισμού της ζωής, της συμφιλίωσης και της αδελφικής αγάπης, με σεβασμό στην ποικιλομορφία, με σεβασμό στις διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις, στην προσπάθεια οικοδόμησης ενός μέλλοντος ενότητας και συνεργασίας μεταξύ όλων των ανθρώπων καλής θέλησης. Μια αδελφική αγάπη που να αναγνωρίζει «τις θεμελιώδεις αξίες της κοινής μας ανθρωπότητας, αξίες στο όνομα των οποίων μπορούμε και πρέπει να συνεργαστούμε, να χτίσουμε και να κάνουμε διάλογο, να συγχωρήσουμε και να ωριμάσουμε» (Εγκύκλιος «Αδελφοί όλοι», αρ. 283).
Καθώς έφθανα με το ελικόπτερο, είδα το άγαλμα της Παναγίας πάνω σε αυτόν τον ιερό ναό της Αμιάντου Συλλήψεως της Θεοτόκου, και εμπιστεύθηκα σε Αυτήν την αναγέννηση αυτής της πόλης.
Η Παναγία όχι μόνο μας προστατεύει από ψηλά, αλλά και με μητρική τρυφερότητα κατεβαίνει προς εμάς. Το ομοίωμά της εδώ πληγώθηκε και ποδοπατήθηκε, αλλά το πρόσωπο της Μητέρας του Θεού συνεχίζει να μας κοιτάζει με τρυφερότητα. Επειδή έτσι κάνουν οι μητέρες: παρηγορούν, ενισχύσουν, δίνουν ζωή. Και θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδίας όλες τις μητέρες και όλες τις γυναίκες αυτής της χώρας, γυναίκες θαρραλέες που συνεχίζουν να δίνουν ζωή παρά τις κακοποιήσεις και τις πληγές.
Είθε οι γυναίκες να γίνονται σεβαστές και να προστατεύονται!
Είθε να τους δίνεται προσοχή και ευκαιρίες!
Και τώρα ας προσευχηθούμε μαζί στη Μητέρα μας, επικαλούμενοι τη μεσολάβησή της για τις ανάγκες σας και για τα σχέδιά σας.
Σας θέτω όλους υπό την προστασία της.
Και σας ζητώ, σας παρακαλώ, να προσευχηθείτε και για μένα.
Μετάφραση: π.Λ