7 ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΟΒΕΡΤΟΥ ΑΒΒΑ
Ο Άγιος Ροβέρτος γεννήθηκε στο Gargrave του York (Ηνωμένο Βασίλειο), προς τα τέλη του 11ου αιώνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, επιστρέφοντας στην Αγγλία χειροτονήθηκε ιερέας και για κάποιο διάστημα ήταν εφημέριος στο γενέθλιο τόπο του το Gargrave.
Ο Ροβέρτος ποθούσε όμως ένα πιο ενορατικό βίο, έτσι άφησε την ενορία για να γίνει βενεδικτίνος μοναχός. Αργότερα, όταν έμαθε πως μια ομάδα μοναχών, φημισμένων για τον ενάρετο βίο τους, που είχαν αφήσει το μοναστήρι τους και καθοδηγούμενοι από τον προεστό τους Ριχάρδο ίδρυσαν ένα νέο μοναστήρι, το αβαείο Fountains, ενώθηκε στην κοινότητά τους. Η νέα αυτή μοναχική κοινότητα ακολουθούσε τον κανονισμό των Κιστερκιανών μοναχών.
Μετά από τέσσερα χρόνια ο αριθμός των μοναχών είχε αυξηθεί. Έτσι αποφασίστηκε η ίδρυση ενός ακόμα μοναστηρίου με αββά το Ροβέρτο. Στο μοναστήρι του ο Ροβέρτος επέβαλε εκείνη την απλότητα και τη λιτότητα που χαρακτήριζε τη ζωή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι καθ’ όλη την περίοδο της Τεσσαρακοστής νήστευε τα πάντα τρώγοντας μόνο λίγο ψωμί και πίνοντας ελάχιστο νερό.
Ο Ροβέρτος είχε το προφητικό χάρισμα. Κάποτε, ενώ τελούσε τη Θεία Λειτουργία, ειδοποίησε τους μοναχούς πως ένα πλοίο είχε ναυαγήσει εκεί κοντά. Έστειλε τότε τους μοναχούς στο σημείο του ναυαγίου προκειμένου να ενταφιάσουν τους νεκρούς ναυαγούς.
Κατηγορήθηκε αδίκως, ότι είχε σχέσεις με μια γυναίκα που έμενε κοντά στο μοναστήρι. Πήγε, λοιπόν, στον Άγιο Βερνάρδο για να δώσει εξηγήσεις κάτι που δεν χρειάστηκε να κάνει διότι ο άγιος μοναχός Βερνάρδος γνώριζε ήδη μέσω ουράνιας αποκαλύψεως για την αθωότητα του Ροβέρτου. Έκτοτε οι δύο θα γίνουν πολύ καλοί φίλοι.
Στις 21 Μαΐου 1159 αρρωσταίνει βαριά και στις 6 Ιουνίου του ιδίου έτους αποδήμησε έχοντας λάβει όλα τα Ιερά Εφόδια της Εκκλησίας.
(π.Γ.Π.)
