«Στο προσφιλές μου Πανεπιστήμιο επικαλούμαι την ευλογία της Αγιωτάτης Τριάδος και την αέναη προστασία της Παναγίας, τον θρόνο της Σοφίας, καθώς και την πιστή προστασία του Αγίου Ιωάννη ντε Κέτυ, του πριν από περισσότερα από 500 χρόνια καθηγητή του».  Με αυτά τα λόγια ο άγιος Ιωάννης Παύλος Β’, κατά την επίσκεψή του στην Κρακοβία στις 9 Ιουνίου 1979, μνημόνευσε τον “άγιο καθηγητή” εκείνου του πανεπιστημίου.

Ο Ιωάννης de Kety (μια πολωνική πόλη νοτιοδυτικά της Κρακοβίας όπου γεννήθηκε το 1390) ολοκλήρωσε τις σπουδές του με λαμπρά αποτελέσματα και ήδη στα 27 του ήταν καθηγητής φιλοσοφίας. Αργότερα, σπούδασε θεολογία και στα 34 του χρόνια χειροτονείται πρεσβύτερος, αλλά συνεχίζει να διδάσκει μερικά χρόνια ακόμα, καθώς αυτό ήταν το πάθος του. Για κάποιο χρονικό διάστημα εξάσκησε ποιμαντική σε διάφορες ενορίες της υπαίθρου και της πόλης. Γύρισε ξανά στην Κρακοβία, όπου εγκαταστάθηκε, επιστρέφοντας στην πολυαγαπημένη του πανεπιστημιακή έδρα.

Μπορεί ο Ιωάννης να αγαπούσε την πανεπιστημιακή έδρα όμως αισθανόταν την ίδια αγάπη για το δρόμο, τον τόπο δηλαδή του φτωχού, του πεινασμένου, του εγκαταλειμμένου. Στα πικρά μονοπάτια της ζωής τους, οι φτωχοί της Κρακοβίας συναντούν συχνά τον Ιωάννη τον Καθηγητή. Τον βλέπουν να μπαίνει στις άθλιες φτωχογειτονιές τους, φέρνοντάς τους ό,τι είχαν ανάγκη. Με το μισθό του και με τη νηστεία του χόρτασε εκατοντάδες από αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους.

Ο καθηγητής, ο φίλος των φτωχών όπως χαρακτηρίστηκε, πέθανε τη νύκτα των Χριστουγέννων του έτους 1473.

πγπ