21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΣΕΛΜΟΥ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 

Γεννήθηκε περίπου το 1033 στην Αόστα της Ιταλίας σε μια οικογένεια ευγενών πλουσίων. Η μητέρα του ήταν από το Πιεμόντε, καλή σύζυγος και πρότυπο μητέρας. Ο πατέρας του ζούσε στις πολλές υποχρεώσεις και ασχολίες.
Από μικρός ονειρευόταν να προσεγγίσει το Θεό που η παιδική του αφέλεια και απλότητα τον έκαναν να πιστεύει πως μένει στην κορυφή των βουνών. Έχοντας αρκετή δίψα για μάθηση οι γονείς του τον έστειλαν σε κάποιο συγγενή προκειμένου να διδάξει το μικρό Ανσέλμο. Όμως το κλίμα και ίσως ο χαρακτήρας του δασκάλου δεν ήταν κατάλληλα και σύντομα ο άρχισε να παρουσιάζει διάφορες κρίσεις. Η μητέρα του κατόρθωσε να τον θεραπεύσει και αργότερα εμπιστεύθηκε την εκπαίδευση του στους Βενεδικτίνους της Αόστα.
Στα δεκαπέντε του αισθάνεται το κάλεσμα να γίνει μοναχός. Ο πατέρας του όμως δεν ευλόγησε αυτή την επιθυμία του τέκνου του και όταν η μητέρα του πέθανε ο Ανσέλμος αποφάσισε να φύγει, απαρνούμενος όλη την οικογενειακή κληρονομιά και τη μεγάλη περιουσία. Έπειτα από τρία χρόνια έχοντας περάσει από τη Βουργουνδία και την κεντρική Γαλλία εγκαταστάθηκε στην Αβράνς και συγκεκριμένα στο Αβαείο του Bec όπου λειτουργούσε από το 1034 σχολείο. Εκεί συναντά τον ηγούμενο Λανφράνκο ο οποίος φρόντισε για την πνευματική καλλιέργειά του.
Το 1060 εισέρχεται στο ιεροσπουδαστήριο των Βενεδικτίνων Μοναχών του Bec, εκεί όπου αργότερα γίνεται ηγούμενος και διευθυντής του σχολείου. Ο τόπος αυτός αποτέλεσε το σημείο από το οποίο εγκαινίασε μια λαμπρή θεολογική του έρευνα που θα τον μετέτρεπε σε έναν από τους πλέον καταξιωμένους και καταρτισμένους θεολόγους της Δύσης. Το 1076 εκδίδει το «Μονολόγιον» και το 1093 εκλέγεται αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπερι. Λόγω διαφωνιών με την πολιτική εξουσία αναγκάζεται δύο φορές σε εξορία στη Ρώμη. Πέθανε στο Κάντερμπερι το 1109.

(π.Γ.Π.)