18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΚΟΠΕΡΤΙΝΟ

Γεννήθηκε σ' ένα σταύλο στο Copertino, το 1603, από φτωχότατη οικογένεια, από την οποία όμως έλαβε καλή χριστιανική αγωγή, Στα παιδικά και εφηβικά του χρόνια δεν είχε καμιά φιλοδοξία, πέρα από τις μακάριες εκστάσεις του και τις συνεχείς προσευχές του, που κι αυτές τις έκανε με χονδροειδέστατο τρόπο.

Σε ηλικία 17 χρόνων ζήτησε να γίνει δεκτός στο τάγμα των Καππουκίνων. Έγινε δεκτός, αλλά σύντομα τον έδιω­ξαν, επειδή έκανε ανοησίες. Οι οπαδοί του Αγίου Φραγκί­σκου δεν μπόρεσαν να διαγνώσουν τα εξαιρετικά φαινόμε­να αυτού του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Ιωσήφ παραπονέθηκε γ αυτήν τη μεταχείριση όταν του αφήρεσαν το ράσο. Ή­ταν, όπως έλεγε, «σαν να μου έγδερναν το πετσί». Από το σπίτι του επίσης τον έδιωξαν, αλλά αυτή τη φορά οι Καππουκίνοι της μονής Grotella τον δέχθηκαν από οίκτο και με σκοπό να φυλάει το μουλάρι!

Συγκινημένοι οι μοναχοί από την ευλάβεια του και την υπακοή του, του επέτρεψαν να φοράει και πάλι το ράσο. Αργότερα, ζήτησε να γίνει ιερέας. Με υπεράνθρωπες παρακλήσεις και προσπάθειες κατόρ­θωσε να πείσει τους ανωτέρους του να του το επιτρέψουν. Και ακόμη με απίστευτες δυσκολίες, κατόρθωσε να χειρο­τονηθεί ιερέας, χάρις μόνο στο ζήλο του και την επιμονή του, γιατί οι γνώσεις που απέκτησε στο ιεροσπουδαστήριο, ήσαν να κατορθώσει να ερμηνεύσει μόνο μία φράση από την Αγία Γραφή!!!

Ως ιερέας τίποτα δεν άλλαξε στη ζωή του. Απεναντίας παρουσιαζόταν τώρα με περισσότερο ζήλο και αγιoσύνη.

Μια μερίδα, κυρίως κληρικών, τον θεωρούσαν αγύρτη και απατεώνα. Εξετασθείς όμως από το «Sant Officio» (Ιε­ρά Σύνοδος επί της Πίστεως και Ηθικής) βρέθηκε (ο πλέον αμόρφωτος καππουκίνος πατέρας) ως ο άνθρωπος με την πιο σταθερή πίστη και την απόλυτα ορθή διδασκαλία!

Τον παρουσίασαν σαν φαινόμενο στον Πάπα Ουρβανό 8ο και όταν βρέθηκε μπροστά του, έμεινε σε μακρά έκ­σταση, πράγμα που κατέπληξε τον ίδιο τον Ποντίφικα. Η φήμη του όλο και διευρυνόταν μέσα στο λαό. Ο Πάπας διέταξε να διέλθει από διάφορα μοναστήρια. Παντού πα­ρατηρήθηκαν τα ίδια υπερφυσικά φαινόμενα. Στη συνέ­χεια, έγινε ο επισκέπτης σ' όλες σχεδόν τις πόλεις της Ιτα­λίας, στις οποίες ο κόσμος έτρεχε να συναντήσει τον πα­ράξενο Άγιο. Πέθανε στο Osimoτο 1663. Μέχρι σήμερα, σ' όλον τον κόσμο, η σπουδάζουσα νεολαία τον επικαλείται ως ευμενή προστάτη της στις εξε­τάσεις. Στην περίπτωση του σεμνού Αγίου, πρέπει να πού­με ότι για πολλοστή φορά πραγματοποιούνται τα λόγια της Γραφής: «Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύνει και τα ασθενή του κόσμου εξε­λέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνει τα ισχυρά.» (Κορινθ. 1,1-27)

Πηγή: Τ’ αδέλφια μας οι άγιοι