175 εκατομμύρια μικρά παιδιά απουσιάζουν από τα θρανία του νηπιαγωγείου
Έκθεση της Unicef, η πρώτη που διεξήχθη σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με την προσχολική εκπαίδευση, ενόψει του στόχου που τέθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη να την καταστήσει καθολική μέχρι το 2030.
Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα ψυχοφυσικής ανάπτυξης των παιδιών ο οποίος καθορίζει επίσης το κοινωνικό τους μέλλον, ιδίως μεταξύ των λαών των φτωχότερων χωρών οι οποίοι έχουν μείνει πίσω.
Τα μισά από τα μικρά παιδιά δεν παρακολουθούν στις προσχολικές τάξεις
Μέχρι σήμερα, σχεδόν τα μισά από τα μικρά παιδιά – το 47 τοις εκατό – δεν φοιτά στα προσχολικά σχολεία, αξίζει να σημειωθεί ότι 175 εκατομμύρια μικροί μαθητές δεν παρακολουθούν μαθήματα στα νηπιαγωγεία σε ολόκληρο τον κόσμο, υποβαλλόμενα από την αρχή σε βαθιά ανισότητα. Τα κράτη απαξιούν – προειδοποιεί η Unicef – μια θεμελιώδη ευκαιρία επένδυσης για την πρόοδο των λαών τους. Στην πραγματικότητα, εάν 4 στα 5 παιδιά είναι εγγεγραμμένα στην προσχολική εκπαίδευση σε χώρες με υψηλότερα εισοδήματα, το ποσοστό μειώνεται σε 1 στα 5 για εκείνες με χαμηλότερο εισόδημα.
Η εκπαίδευση της πρώιμης παιδικής ηλικίας ευνοεί την εκπαιδευτική πορεία
Η μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά που υποστηρίζονται από μια προσχολική εκπαίδευση έχουν δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να συμβαδίσουν με τα προγράμματα εκμάθησης της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το χάσμα διευρύνεται στις πιο καθυστερημένες χώρες, όπως στο Νεπάλ, όπου τα μικρά παιδιά που παρακολουθούν προσχολικά μαθήματα έχουν 17 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να ολοκληρώσουν το δημοτικό σχολείο και να αποκτήσουν τις ελάχιστες δεξιότητες στη γραφή, την ανάγνωση και τα μαθηματικά. Σε γενικές γραμμές οι σπουδαστές που στερούνται προσχολικής προετοιμασίας έχουν περισσότερες δυσκολίες να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και περισσότερες πιθανότητες να επαναλάβουν τις χρονιές, καθώς και λιγότερες ευκαιρίες να χειραφετηθούν και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ευημερούντων και ειρηνικών κοινωνιών.
Φτώχεια και κοινωνικές ανισότητες
Οι κύριες αιτίες της ανισότητας όσο αφορά την προσχολική εκπαίδευση, είναι πράγματι η φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες. Σε περισσότερες από 60 χώρες, τα φτωχότερα παιδιά είναι 7 φορές λιγότερο πιθανό σε σχέση με τα παιδιά πλουσιότερων οικογενειών να παρακολουθήσουν προσχολικά μαθήματα. Όσοι ζουν σε πόλεις έχουν 2,5 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν πρόσβαση στην προσχολική εκπαίδευση από εκείνους που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Ένας σημαντικός παράγοντας που δημιουργεί διακρίσεις, εκτός από την οικονομική ευημερία της οικογένειας, είναι και το επίπεδο εκπαίδευσης της μητέρας. Τα παιδιά των γυναικών που έχουν ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχουν 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρακολουθήσουν προσχολικά προγράμματα.
Συγκρούσεις και καταστροφές
Μια άλλη καθοριστική αιτία είναι ο πόλεμος και η καταστροφές: 82 εκατομμύρια μικρά παιδιά προσχολικής ηλικίας – 1 στα 4 σε παγκόσμιο επίπεδο – ζουν σε 33 χώρες που έχουν πληγεί από συγκρούσεις η καταστροφές και τουλάχιστον τα δύο τρίτα εξ αυτών δεν έχουν πρόσβαση σε προσχολικά μαθήματα, στερούμενα αξιόλογης υποστήριξης καθώς και ψυχολογικής για να μπορέσουν να ξεπεράσουν τα τραύματα που έχουν υποστεί.
Έκκληση προς τις κυβερνήσεις: επενδύστε περισσότερο στην εκπαίδευση
Όσον αφορά στις επενδύσεις των κρατών, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι το 6,6 τοις εκατό των εθνικών προϋπολογισμών για την παιδία που προσφέρεται για την προσχολική εκπαίδευση, με ένα ελάχιστο 2% στις χώρες με τα χαμηλότερα εισοδήματα και 11% για εκείνες με πιο υψηλά εισοδήματα. Εξ ου και η έκκληση της εκτελεστικού διευθυντή της UNICEFH enriette H. Fore: « Αν επιθυμούμε να δώσουμε στα παιδιά μας καλύτερες πιθανότητες ζωής ώστε να πετύχουν σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, οι ηγέτες οφείλουν να δώσουν προτεραιότητα και να διαθέσουν πόρους στην προσχολική εκπαίδευση». Ως εκ τούτου, ο Ο.Η.Ε. ζητά από τις Κυβερνήσεις να δεσμευτούν ότι θα δίνουν τουλάχιστον το 10% των εθνικών πόρων τους για την εκπαίδευση και να καταστήσουν καθολικό τουλάχιστον ένα έτος προσχολικής εκπαίδευσης.
