16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΑΓ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΛΑΚΟΚ Μοναχή (1647-1690)

Η ζωή αυτής της Αγίας μοναχής είναι δεμένη με την ευλάβεια της Ιεράς Καρδίας του Ιησού. Μια «τυπική» ευ­λάβεια, που εκφράζει έντονα το συναισθηματισμό, με τη σωστή του έννοια, ξεπήδησε σε μια στιγμή που, στη Γαλλία κυρίως, φυσούσε ο παγερός αέρας του γιανσενισμού. Τόσο πολύ επηρέαζε και έσπερνε την αγωνία στο χριστιανισμό, πάνω σε ύψιστης σημασίας θέματα και αλή­θειες, που αφορούσαν κυρίως την αιώνια σωτηρία του ανθρώπου (χάρη-ελευθερία-έργα), ώστε η ευσεβής μονα­χή να παρουσιαστεί στην κατάλληλη στιγμή·.

Πρωτοπόροι της ευλάβειας αυτής υπήρξαν ο Άγιος Ιωάννης Έϋδες (ιδέ 19 Αυγούστου) και η σημερινή Αγία. Η Αγία Μαργαρίτα – Μαρία Αλακόκ αποκάλυψε σ’ όλο το βάθος της υπεροχής τους τα δώρα της αγάπης της «Ιεράς Καρδίας του Ιησού», αντλώντας η ίδια ανεκτίμη­τες χάριτες για την προσωπική της αγιότητα, με τη ρητή υπόσχεση του Ιησού, ότι οι προαναφερθείσες χάριτες θα σκορπίζονταν και σ’ όλους τους ευλαβείς της Ιεράς του Καρδίας.

Γεννήθηκε στη Γαλλία το 1647. Πέ­ρασε τα νεανικά της χρόνια με πολλές δυσκολίες, γιατί δεν μπόρεσε να απαγκιστρωθεί εύκολα από την αγάπη των γο­νέων της και τις κοσμικές επιδιώξεις τους για την κόρη τους. ΓΓ αυτό, σε μάλλον προχωρημένη ηλικία (24 χρόνων) κα­τόρθωσε να εκπληρώσει τη μύχια επιθυμία της και να μπει στο μοναστήρι των «Αδελφών της Επισκέψεως». Η Μαρ­γαρίτα, παίρνοντας κατά τη μοναχική της αφιέρωση τοόνομα Μαρία, έμεινε 20 χρόνια στο μοναστήρι, προσφέρο­ντας τον εαυτό της θύμα στην «Ιερά Καρδία του Ιησού».

Έλαβε χάριτες εξαιρετικές και έκανε πάντοτε με χαρά ό­λες τις θυσίες και τις απονεκρώσεις που ήταν υπεράνω του κανονικού. Παρεξηγήθηκε από τις συντρόφισσες της και κατακρίθηκε από τους ανωτέρους της. Ακόμη κι αυτοί οι πνευματικοί της την παρεξήγησαν στην αρχή, χαρακτηρί­ζοντας την ως φανατική οραματίστρια.

Χρειαζόταν ένας Άγιος για ν’ αντιληφθεί το βάθος της ψυχής της. Κι αυτός ήταν ο μακάριος Κλαούντιο Ντε Λα Κολομπιέρ, που έγινε πολύτιμος και υπεύθυνος οδηγός της μυστικής μοναχής, επιβάλλοντας της να διηγηθεί την αυτο­βιογραφία της, τις ασκητικές της εμπειρίες και να γνωστο­ποιήσει τις αποκαλύψεις που είχε λάβει από τον Ιησού.

«Να αυτή η Καρδιά, που τόσο αγάπησε τους αν­θρώπους», θα της πει με πικρία ο Ιησούς, σε κάποια οπτα­σία. Φράση που θα παραμείνει σύνθημα σ’ όλη την ευλά­βεια προς την Ιερά Καρδία. Μετά, έρχονται οι υποσχέ­σεις: «Η Καρδιά μου θα σκορπίσει άφθονους τους καρ­πούς της αγάπης της σ’ όλους όσους την τιμούν.» Α κόμη: «Οι πολύτιμοι θησαυροί που αποκαλύπτω σε σέ­να περιέχουν τις χάριτες που αγιάζουν και αποτρέπουν τον άνθρωπο από την άβυσσο της καταστροφής.»

Με τις εμπνεύσεις της Αγίας Μαργαρίτας- Μαρίας και την επιθυμία του Ιησού Χριστού, γεννήθηκε η εορτή της «Ιεράς Καρδίας του Ιησού» και άρχισε η ευλάβεια των 9 πρώτων Παρασκευών. Η ευλάβεια αυτή έφερε στην Εκκλησία πολλούς πνευματικούς καρπούς, γιατί νίκησε την ολιγοπιστία, χτύπησε τη σκληρότητα, έδιωξε την αδιαφορία και γέμισε τις ψυχές με παρηγοριά, αγάπη και εμπιστοσύνη στο Λυτρωτή, του οποίου μόνη επιθυμία είναι η σωτηρία όλων των ανθρώπων. Την ευλάβεια προς την Ιε­ρά Καρδία, για ιστορικούς αλλά και για «συναισθηματι­κούς» λόγους, την διέδωσαν οι πατέρες Ιησουίτες.

Πηγή: Τ’ αδέλφια μας οι άγιοι