ΤΗΣ 18ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (15, 21-28)
Τον καιρό εκείνο, φεύγοντας από εκεί ο Ιησούς, αναχώρησε για τα μέρη της Τύρου και της Σιδώνας. Και μια γυναίκα Χαναναία βγήκε έξω από εκείνη την περιοχή και φώναζε λέγοντας: “Ελέησέ με, Κύριε, υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται σκληρά από δαιμόνιο”. Κι εκείνος δεν της έδωσε καμιά απάντηση.
Τον πλησίασαν οι μαθητές του και τον παρακαλούσαν, λέγοντας: “Διώξε την, επειδή φωνάζει πίσω μας”. Κι εκείνος απάντησε και είπε: “Δεν στάλθηκα παρά για τα χαμένα πρόβατα της γενιάς του Ισραήλ”. Αλλά εκείνη πήγε και τον προσκυνούσε, λέγοντας: “Κύριε, βοήθησέ με!”. Κι εκείνος απάντησε λέγοντας: “Δεν είναι ωραίο πράγμα να πάρει κανείς το ψωμί απ’ τα παιδιά και να το ρίξει στα σκυλάκια”. Κι εκείνη είπε: “Ναι, Κύριε. Αλλά και τα σκυλάκια τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν απ’ το τραπέζι των κυρίων τους”. Τότε, απαντώντας ο Ιησούς, της είπε: “Γυναίκα, μεγάλη είναι η πίστη σου! Ας σου γίνει όπως επιθυμείς”. Και θεραπεύθηκε η θυγατέρα της, από την ώρα εκείνη.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Ακόμη και μια απόρριψη μπορεί να γίνει ευκαιρία για να ωριμάσει η πίστη. Ο Ιησούς βρίσκεται σε μια περιοχή ειδωλολατρών, στην Τύρο και τη Σιδώνα. Τον πλησιάζει μια γυναίκα Χαναναία με μια βαθιά προσευχή: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Ο Ευαγγελιστής συμπληρώνει: «Κι εκείνος δεν της έδωσε καμία απάντηση». Το να σιωπά μπροστά στην παράκληση για βοήθεια, και μάλιστα μιας μάνας απελπισμένης, μπορεί να φανεί ψυχρό, άσπλαχνο, αλλά αυτό που συμβαίνει μετά, αλλάζει εντελώς τη διάθεσή μας.
Παρεμβαίνουν ακόμη και οι μαθητές του, και τον παρακαλούν για χάρη αυτής της γυναίκας. Ο Κύριος όμως, επιμένει σχεδόν σαν να θέλει να κάνει να λάμψει μέσα στο σκοτάδι όλη η ένταση του φωτός της πίστης της «ειδωλολάτρισσας».
Και εκείνος απαντά: «Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το πετάξει στα σκυλιά». «Ναι Κύριε, είπε εκείνη, αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων τους». Και από εκείνη τη στιγμή η κόρη της θεραπεύτηκε. Υπάρχει κάτι που πρέπει πάντοτε να συνοδεύει την προσευχή μας, η πίστη και η ταπεινοφροσύνη. Μόνο οι αρετές ανοίγουν την καρδιά του Θεού στην ευσπλαχνία, ακόμη και στο θαύμα, όταν αυτό χρειάζεται.
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ…
Σήμερα ως προσευχή είναι αρκετό να επαναλάβουμε την προσευχή της Χαναναίας γυναίκας. Την προσευχή της Καρδιάς.
Ελέησε με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ.
Ελέησε με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ εμένα τον αμαρτωλό…
Επαναλαμβάνω αργά, ξανά και ξανά, από καρδιάς αυτή την προσευχή.
πνρ
(πηγή:episkopisyrou.gr)
