Το Νούμερο Δώδεκα

Το θέμα μας ξεκινά απ’ τη διήγηση στο κατά Μάρκο Ευαγγέλιο, που αναφέρεται στην αποστολή των Μαθητών να πάνε να «Κηρύξουν»! Εμείς φανταζόμαστε ότι η πλήρης αποτυχία με την άνευ όρων επιτυχία μιας τέτοιας αποστολής – σχετικά με το αποτέλεσμα – οφείλεται στην ικανότητα ή μη των πρωταγωνιστών! Όμως, για το Ευαγγέλιο (και τον Χριστό) δεν ισχύει το ίδιο.
Ο προφήτης Αμώς μας δίνει την απάντηση: «εγώ δεν γεννήθηκα, λέει, προφήτης, ούτε είμαι γιος προφήτη, εγώ βόσκω βόδια (Αμώς 7,14), αλλά ο Κύριος με άρπαξε»! Δεν βασίζεται λοιπόν η αποστολή σε προσωπικές ικανότητες ή σε ταλέντα ηρωισμού, αλλά σε ένα κάλεσμα που καλύπτει όλη την προσωπικότητα εκείνου που το δέχεται! Οπότε οι 12 Απόστολοι δεν ήταν μια «ιδανική» επιλογή ή «μια ομάδα όνειρο» και η επιτυχία τους όπως και η αποτυχία αφορούσε τη Νέα Βασιλεία.
Όπως το ότι ήταν δώδεκα οι απόστολοι δεν ήταν τυχαίο. Θα μπορούσαν να είναι 14 ή και 20. Το νούμερο 12 εκπληρώνει την υπόσχεση του Θεού που αναφέρεται στις 12 φυλές του Ισραήλ και γίνεται ορατή ως λαός της Νέας Διαθήκης. Κάθε Ευαγγελικό χαρακτηριστικό της αποστολής, αποκαλύπτει τα καινούρια κριτήρια, την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη στο νόμο του Θεού και κάτι επιπλέον. Η προσμονή της εκπλήρωσης μάς δίνει την δυνατότητα να γλιστρήσουμε απ’ την ομάδα των Δώδεκα. Χρειάζεται να απαλλαγούμε απ’ τη σιγουριά της πορείας μας και να στηριχθούμε στη θεία πρόνοια. Αυτό θα γίνει όταν κατανοήσουμε το σκοπό της κλήσεώς μας. Μας προόρισε να ‘μαστε παιδιά υιοθετημένα απ’ τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας.

π. Μάρκος Βιδάλης