“Θα είμαι μαζί σου με το πνεύμα”
Ένας πατέρας που γνωρίζει ότι η πορεία της ζωή του πρόκειται να τελειώσει, επειδή είναι άρρωστος με καρκίνο σε τελικό στάδιο, έγραψε ένα ωραίο και μακρύ γράμμα στην κόρη του.
Μέσα σ’ αυτό το γραπτό που είναι γεμάτο από πατρική αγάπη, υπάρχουν σκέψεις για τη ζωή και την οικογένεια, και συμβουλές για το πώς να αντιμετωπιστούν οι χαρακτηριστικές δυσκολίες της ανάπτυξης.
Το ραγισμένο όνειρο ενός πατέρα
Η επιθυμία οποιουδήποτε γονέα είναι να δει τα παιδιά τους να μεγαλώσουν, να τα δει ολοκληρωμένα και να περιβάλλονται από φίλους και ανθρώπους που τους αγαπούν. Στο μονοπάτι που οδηγεί σ’ αυτό τον όμορφο στόχο, οι γονείς είναι οι μορφές-κλειδιά από τους οποίους τα παιδιά μπορούν να γραπωθούν όταν υπάρχει μια δυσκολία, ν’ απευθυνθούν σ’ αυτούς για συμβουλές, να επιστρέψουν σ’ αυτούς όταν υπάρχουν αντιξοότητες και η ζωή φαίνεται πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Σ’ έναν πατέρα και σε μια μητέρα υπάρχει πάντα η επιθυμία να φροντίσει το παιδί του, να του δώσει όπλα με τα οποία να προστατεύεται από την κακία του κόσμου και των άλλων ανθρώπων. Αλλά και να είναι παρόντες στις στιγμές της ευτυχίας, όταν παντρευτούν, όταν πάρουν το πτυχίο ή όταν αποκτήσουν ένα παιδί. Εκείνες τις στιγμές, πράγματι, ο δεσμός ενισχύεται, η ευτυχία μοιράζεται, επιτεύχθηκαν οι ελπίδες και ο στόχος. Για τον TomAttwater, έναν νεαρό πατέρα που είναι στο τελευταίο στάδιο καρκίνου, το όνειρο να δει την κόρη του Kelliνα μεγαλώνει, δυστυχώς δεν θα γίνει πραγματικότητα.
Ο μπαμπάς, στο τελευταίο στάδιο ανίατης ασθένειας, γράφει ένα γράμμα στην κορούλα του
Πριν η ασθένεια τον εμποδίσει να το κάνει, ο Tom αποφάσισε να γράψει ένα γράμμα στην Kelli του. Σ’ αυτό, πρώτα απ’ όλα μοιράστηκε έναν προβληματισμό για το πικρό πεπρωμένο του και για τη ζωή: “Αγαπημένη μου Kelli! Λυπάμαι πολύ που δεν θα μπορέσω να σε δω να μεγαλώνεις, όπως θα ήθελα. Σε παρακαλώ, μην κατηγορήσεις τους ανθρώπους ή τον κόσμο γι’ αυτό. Μερικές φορές, το να έχει κάποιος μια μεγάλη διάρκεια ζωής, είναι απλώς θέμα τύχης, και η δική μου η ζωή εξαντλείται. Θα ήθελα να βρω τις λέξεις για να σε κάνω να αισθανθείς καλύτερα. Θα ήθελα να μην είχα καρκίνο, για να μη με έβλεπες να υποφέρω, όπως συμβαίνει τώρα. Θα ήθελα πολλά πράγματα να ήταν διαφορετικά, αλλά δεν είναι”.
Ο άνδρας εξηγεί ότι σε αντίθεση με άλλους πατέρες και κόρες, αυτοί οι δυο δεν θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν για πολλά πράγματα, να μοιραστούν τις καλές και τις κακές στιγμές. Γι’ αυτό της αφήνει κάποιες συμβουλές για να αντιμετώπισει τα επόμενα χρόνια. Η πρώτη συμβουλή αφορά το σχολείο: “Όλοι θα σου πουν ότι θα είναι ζωτικής σημασίας να εργαστείς σκληρά στο σχολείο. Ελπίζω ότι να μπορέσεις να κάνεις πάντα το καλύτερό σου. Να αφοσιωθείς με ζήλο στα μαθήματά σου είναι σημαντικό, αλλά μην ξεχάσεις να διασκεδάσεις κιόλας”. Η δεύτερη συμβουλή έχει σχέση με τα αγόρια και τη στιγμή που από άγνωστοι θα γίνουν ελκυστικοί φίλοι. Ο Τομ προειδοποιεί την κόρη του και τη συμβουλεύει να τους επιλέξει με δύο κριτήρια: πώς την αντιμετωπίζουν και πώς συμπεριφέρονται γενικά.
Η οικογένεια και η μαμά
Η οικογένεια βρίσκεται στο επίκεντρο μιας άλλης συμβουλής: “Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την οικογένεια και τις αξίες που μπορεί να μας δώσει. Τίποτα”. Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο είναι για τη μαμά: “Να θυμάσαι ότι αυτή σε αγαπάει και θέλει το καλύτερο για σένα. Αγκάλιασέ την όταν τη βλέπεις λυπημένη και βοηθήστε η μία την άλλη να ξεπεράσετε τις πιο δύσκολες στιγμές, ειδικά όταν θα έχω φύγει. Όταν θα φτάσεις στην εφηβία, θ’ αρχίσεις να νομίζεις ότι οι φίλοι σου έχουν πάντα δίκιο και ότι η μητέρα σου κάνει λάθος. Πρέπει να πάρει δύσκολες αποφάσεις για σένα και, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο φίλο που μπορεί ποτέ να έχεις, αυτή έχει μέσα στην καρδιά της το καλύτερο για την εξέλιξή σου. Να της συμπεριφέρεσαι με αγάπη".
Πηγή: Laluce di Maria
Mετάφραση: π.Λ
