Στη γέφυρα του ΟΓ ΑΡΙΑΔΝΗ
ΤΑΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ή Ο ΠΛΟΙ- ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ !
Εντός Ιουλίου γιορτάσθηκε, με απλότητα, στα νησιά των Εκκλησιαστικών Επαρχιών που ποιμαίνει, η 25ετία Αρχιεροσύνης του Σεβασμιοτάτου π. Νικολάου Πρίντεζη. Ας μού επιτραπεί μια προσωπική μαρτυρία για την προσωπικότητα και το έργο του “ τελευταίου Ιεράρχη του προηγούμενου αιώνα ”
Πράγματι ο Αρχιεπίσκοπος Νάξου – Τήνου εκλέχθηκε το μακρινό 1993, σε μια εποχή που η καθολική εκκλησία της χώρας, για όποιον δε θυμάται, αντιμετωπιζόταν ακόμα εχθρικά από την κοινή γνώμη λόγω “ μακεδονικού ” ( δηλ. της υποτιθέμενης υποστήριξης της Αγίας Έδρας στο νεοσύστατο κράτος) Καμία σχέση λοιπόν με τη συμπάθεια που αντιμετωπίζεται η εκκλησία μας μετά την επίσκεψη του αείμνηστου Αγίου Πάπα Ιωάννη Παύλου Β το 2001 στην Αθήνα και τη δημοφιλία του Πάπα Φραγκίσκου που ήρθε στη Λέσβο.
Επίσης καμία σχέση με τις τωρινές καλές σχέσεις με την πλειοψηφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως αυτές αποδείχθηκαν στις τελευταίες χειροτονίες Ιεραρχών σε Σύρο και Αθήνα και στην αναγνώριση του έργου του Αρχιεπίσκοπου Κερκύρας και επιφανούς θεολόγου π. Ιωάννη Σπιτέρη.
Το μακρινό 1993, δεν υπήρχε επίσημη ορθόδοξη εκπροσώπηση στην ανάληψη καθηκόντων του νέου καθολικού Ιεράρχη, μόνο ο γνωστός ορθόδοξος θεολόγος Γιώργος Μουστάκης, με δική του πρωτοβουλία, ταξίδεψε από Αθήνα σε Τήνο, για να είναι παρών. Επίσης υπήρχαν πολιτικά πρόσωπα των Κυκλάδων, με γνωστότερο την τότε Υπουργό κα Ελισ. Παπαζώη.
Πώς θα τα πήγαινε λοιπόν ένας ακόμα Συριανός ( όπως και ο προκάτοχός του Σεβασμιότατος Ιωαν. Περρής ) στην Αρχιεπισκοπή Νάξου – Τήνου, ήταν η απορία πολλών Τηνιακών… ΑΝΕΛΠΙΣΤΑ ΚΑΛΑ η εκ των υστέρων απάντηση !
Ο νέος Ιεράρχης πραγματικά “ απλά και ταπεινά ” αλλά αποφασιστικά άρχισε να γνωρίζει το νέο περίγυρο. Όλοι, από τον απλό αγρότη ως τον πολιτικό παράγοντα, είδαν ένα πρόσχαρο, φιλικό άνθρωπο που αντιμετώπιζε όλους τους συνομιλητές ισότιμα και ποτέ αφ' υψηλού και προσπαθούσε να βρίσκει λύσεις σε προβλήματα. Μεθοδικά, με επιμονή και υπομονή.
Η Τήνος, ακόμα, είχε ιερείς σε παραγωγική ηλικία και ποίμνιο που φρόντιζε τις πολλές καθολικές εκκλησίες του νησιού. Όμως τα έσοδα της Αρχιεπισκοπής ήταν λίγα και οι ανάγκες, υλικές και ποιμαντικές, των άλλων νησιών που ανέλαβε επείγουσες. Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες δύσκολες. Όποιος θυμάται π.χ. τον αείμνηστο π. Θεόφιλο Φρέρη να θαλασσοπνίγεται 10 μήνες το χρόνο για να εξασφαλίζει τη θεία λειτουργία στη Μύκονο ( όπου, κάθε φορά έπρεπε να αναζητεί στέγη ) ή τους τηνιακούς ιερείς που εξυπηρετούσαν, μέσω Μυκόνου ή … Αθήνας, Σάμο, Χίο και Μυτιλήνη μπορεί να το καταλάβει ! Ευτυχώς σε Άνδρο και Πάρο η πρόσβαση ήταν ευκολότερη.
Δε θα αναφερθώ στο έργο του εντός Τήνου. Οι περισσότεροι το γνωρίζουν ή μπορούν να το διαπιστώσουν. Σε επίπεδο ποιμαντικό και διοικητικό, σχέσεων με την ορθόδοξη εκκλησία, ανάδειξης του νησιού ως τουριστικό προορισμό, πίεσης προς τοπικές και πολιτικές αρχές για επίλυση προβλημάτων ακτοπλοΐας, ύδρευσης, σκουπιδιών …
Απλά να θυμίσω την προσπάθεια αξιοποίησης του κτιρίου της Επισκοπής στη Ξινάρα, τις συνεχείς εκκλήσεις και συναντήσεις του με όποιον μπορεί να βοηθήσει στην αξιοποίηση του Συγκροτήματος Ουρσουλινών στα Λουτρά, τον ραδιοφωνικό σταθμό και αργότερα και ως σήμερα την ιστοσελίδα ΚΑΝΤΑΜ, τις προσπάθειες, που φαίνεται να επιτυγχάνουν, για μόνιμη παρουσία νέων μοναχικών ταγμάτων στο νησί.
Λίγοι όμως γνωρίζουν τι παρέλαβε και τι υπάρχει σήμερα στα υπόλοιπα νησιά.
Στην ιστορική έδρα της Αρχιεπισκοπής, τη Νάξο, ο π. Μανώλης Ρεμούνδος εξασφάλιζε την ποιμαντική φροντίδα. Επίσης ήταν και παραμένει ενεργός στα πολιτιστικά δρώμενα του νησιού.
Στα υπόλοιπα νησιά, ενοριακοί ναοί υπήρχαν, αλλά σε κακή κατάσταση και χωρίς υποδομές φιλοξενίας ιερέα, πλην Χίου. Νεκροταφεία και άλλοι ναοί ήταν σε εγκατάλειψη. Μόνιμος ιερέας πουθενά.
Αυτή την πραγματικότητα ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος άλλαξε με πολύ κόπο και συνεχή προσωπική παρουσία “ επί τόπου ”, όπου υπήρχε ποιμαντική ανάγκη.
Έχει περάσει χιλιάδες ώρες ταξιδεύοντας, εν πλω συνήθως και σπάνια αεροπορικώς. Συμπαραστάτες του οι ιερείς της Αρχιεπισκοπής, άλλοι ιερείς και μοναχικά τάγματα που εξασφάλιζαν ποιμαντική εξυπηρέτηση των νησιών και λαϊκοί συνεργάτες Στόχος η εξυπηρέτηση των πιστών, ανεξαρτήτως καταγωγής και οικονομικού επιπέδου: μόνιμοι κάτοικοι και τουρίστες, έλληνες και οικονομικοί μετανάστες, εσχάτως και πρόσφυγες.
Οι ναοί ανακαινίσθηκαν, άλλοτε με τη συμπαράσταση και άλλοτε με την εχθρότητα τοπικών παραγόντων, που επιθυμούσαν την καταπάτηση (καθολικής) εκκλησιαστικής περιουσίας. Άλλοι ιεροί χώροι επισκευάσθηκαν και είναι πλέον σε χρήση. Το συγκρότημα των Ουρσουλινών στη Νάξο, μετά από πολλές περιπέτειες, αρχίζει να αναδεικνύεται, Περίπλοκα νομικά ζητήματα όπως η διευθέτηση του κτιριακού συγκροτήματος, εντός του οποίου ήταν και ο ενοριακός ναός στο Βαθύ Σάμου, ολοκληρώθηκαν. Χώρος φιλοξενίας ιερέα και ενοριακό γραφείο στη Μύκονο δημιουργήθηκε, με την αγορά κατάλληλου χώρου… Οι ναοί της Άνδρου και της Πάρου επίσης ανακαινίσθηκαν και εξασφαλίσθηκε η τακτική χρήση τους.
Το σημαντικότερο : υπάρχει ξανά μόνιμη έμψυχη παρουσία της εκκλησίας με τον π. Λέοντα Κισκίνη στη Χίο, το διάκονο Μάριο Φώσκολο στη Σάμο και τον υποδιάκονο Λέων Μήτσημ στη Μυτιλήνη.
Επίσης στη Νάξο ο π, Γεώργιος Παλαμάρης ανέλαβε να συνεχίσει το έργο του π. Μ. Ρεμούνδου.
Επιπλέον σε όλα τα νησιά υπάρχει έντονη κοινωνική παρουσία της Κάριτας.
Όλα αυτά τα χρόνια ήρθε σε επαφή με χιλιάδες ανθρώπους. Γνώρισε εκατοντάδες παράγοντες του δημόσιου βίου. Συγκρούσθηκε για το καλώς εννοούμενο συμφέρον της εκκλησίας με υπηρεσιακούς και πολιτικούς παράγοντες Έγινε δεκτός και αγνοήθηκε από μητροπολίτες. Υποδέχθηκε 2 Πάπες, τον τελευταίο στην Λέσβο. Η απόσταση που διένυσε από την ταπεινή χειροτονία του το 1993 ως σήμερα που είναι πανελληνίως γνωστός είναι μεγάλη. Αξίζει κάθε αναγνώρισης, εκτός και εντός καθολικού χώρου, γιατί έχει τρόπο ζωής και συμπεριφορά απλού ιερέα . Όπως μάς διδάσκει πλέον και ο Πάπας Φραγκίσκος…
Επίσης ξέρει ν` αναγνωρίζει λάθη του και να τα διορθώνει. Όπως επίσης κάνει ο Πάπας Φραγκίσκος.
Ο αρχιεπίσκοπος π. Νικόλαος, έχοντας παραιτηθεί από διετίας, λόγω συμπλήρωσης των 75 ετών και αναμένοντας το διάδοχό του, όποτε αποφασίσει η Αγίας Έδρα,, συνεχίζει ακάθεκτος το ποιμαντικό του έργο. Εύχομαι σύντομα να δει ανακαινισμένα και τα παρεκκλήσια σε Χίο και Σάμο, για τα οποία τόσο πολύ προσπαθεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Πηγή: Εφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ