ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΟΥ ΚΡΥΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΠΟΦΟΡ
Όπως κάθε τελευταία Πέμπτη του μήνα η Εκκλησία της Τήνου συνάζεται στο Θεομητορικό της Προσκύνημα στο Βρυσί και προσεύχεται για τις ιερατικές και μοναχικές κλήσεις με την τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας.
Χθες εορτή της μεταστροφής του Αποστόλου Παύλου και η τελευταία ημέρα του ετήσιου οκταημέρου δεήσεων για την ενότητα των Εκκλησιών, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο π Νικόλαο συλλειτούργησαν ο υπεύθυνος του Προσκυνήματος π. Φραγκίσκος και ο Υπεύθυνος της μοναχικής κοινότητας στην Τήνο του Ενσαρκωμένου Θείου Λόγου.
Η συμμετοχή των πιστών, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών δεν ήταν μεγάλη. Το θερμόμετρο έδειχνε 6 βαθμού Κελσίου και το ανεμόμετρο έδειχνε 8 μποφόρ. Όμως αυτές οι καιρικές συνθήκες δεν εμπόδισαν τους λίγους παρόντες να αισθανθούν τη ζεστασιά της παρουσίας της Παναγίας της Βρυσιώτισσας που τόσο αγαπούν και ιδιαίτερα την πραγματική παρουσία του Ιησού Χριστού κάτω από τα είδη του άρτου και του οίνου. Απλά τόσο το κρύο όσο και οι ισχυροί αντίθετοι άνεμοι συμβολίζουν τις συνθήκες που δυστυχώς επικρατούν ακόμη σε πολλές ψυχές χριστιανών και δυσκολεύουν την πλήρη ενότητα Καθολικών και Ορθοδόξων Χριστιανών
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στους παρόντες και είπε:
Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει τη μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου.
Λεπτομέρειες γι' αυτή τη μεταστροφή ακούσαμε από το Βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, το οποίο τρεις φορές αναφέρεται σ’ αυτό το γεγονός (βλ. 9,1-19; 22,3-21; 26,4-23) και μάλιστα με αρκετές λεπτομέρειες: Η αστραπή από τον ουρανό, το πέσιμο από το άλογο στη γη, ή φωνή που παραπονείται «Σαούλ, Σαούλ γιατί με καταδιώκεις», αλλά και που ταυτόχρονα καλεί, η τυφλότητα, η θεραπεία της τυφλότητας, η νηστεία, το Βάπτισμα. Είναι λεπτομέρειες που αφορούν ένα διώκτη του Χριστού και των Χριστιανών που μετά από όλα αυτά τα απρόσμενα αρχίζει να θεωρεί χασούρα και σκουπίδια ό,τι μέχρι εκείνη τη στιγμή θεωρούσε ουσιαστικά στοιχεία της ύπαρξής του. ( Φιλιπ. 3,7-8).
Ο Αναστημένος Χριστός παρουσιάζεται ως ένα φως λαμπερό και μιλάει στον Σαούλ, που του αλλάζει όλη τη ζωή. Η λαμπρότητα του Αναστημένου τον τυφλώνει, έτσι γίνεται και εξωτερικά φανερή η εσωτερική τυφλότητά του, η τυφλότητά του σε σχέση με την αλήθεια και το αληθινό φως που είναι ο ίδιος ο Χριστός του οποίου ο Παύλος μέχρι τη στιγμή εκείνη ήταν άσπονδος εχθρός. Εδώ, στο δρόμο προς τη Δαμασκό, ο εχθρός γίνεται οπαδός, ο διώκτης του Χριστού γίνεται δέκτης μιας σημαντικής και ολότελα απρόσμενης αποστολής. Μετά από τόσα «όχι» που είχε πει στο Χριστό, τώρα αναφωνεί το πρώτο οριστικό και αμετάκλητο «ναι».
Με το βάπτισμα που λαβαίνει ανοίγονται και πάλι τα μάτια του και βλέπει, αφήνει το σκοτάδι της άγνοιας και λαβαίνει το φως το αληθινό.
Το Βάπτισμα εξ άλλου στην πρώτη Εκκλησία ονομαζόταν και «φωτισμός» διότι είναι το Μυστήριο αυτό που δίνει το φως, το αληθινό φως. Ο Παύλος με το Βάπτισμα θεραπεύεται από την εσωτερική τυφλότητα αλλά ταυτόχρονα και από την εξωτερική. Αλλάζει σκέψη, αλλάζει ολότελα ζωή. Πραγματοποιείται τη στιγμή αυτή μια ριζική αλλαγή που είναι μια αληθινή «μεταστροφή».
Ο Απόστολος Παύλος είχε συνειδητοποιήσει ότι παρόλο που είχε την άμεση αποκάλυψη από το Χριστό έπρεπε να μπει στην κοινότητα της Εκκλησίας, όφειλε να βαπτιστεί, να ζήσει σε κοινωνία με όλους τους άλλους αποστόλους. Μόνο μέσα από αυτή την κοινωνία και μαζί με τους άλλους αποστόλους θα μπορέσει να είναι ένας αληθινός απόστολος. Όπως γράφει στην πρώτη Επιστολή του προς τους Κορινθίους: "Τόσο εγώ όσο και εκείνοι αυτό κηρύττουμε στο οποίο και πιστεύετε" (15, 11). «Ένα είναι το κήρυγμα του Αναστημένου, διότι ένας είναι ο Χριστός».
Με την ευκαιρία αυτής της φράσης θέλω να αναφερθώ για λίγο στο οκταήμερο προσευχής για την ενότητα των Εκκλησιών που άρχισε στις 18 Ιανουαρίου και ολοκληρώνεται σήμερα.
Ο διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, Επίσκοπος Ρώμης, Πάπας Φραγκίσκος και ο διάδοχος του Αποστόλου Ανδρέα, αδελφού του Πέτρου, Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, καθοδηγούμενοι από το Πνεύμα το Άγιο, συνεχίζουν να δίνουν δείγματα έμπρακτης ευαγγελικής αγάπης ενώπιον της Εκκλησίας και των εθνών.
Το παράδειγμα ευαγγελικής αγάπης και αδελφικής συμπεριφοράς του Πάπα Φραγκίσκου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου μας πλημμυρίζει από χαρά. Η ελπίδα μας αυξάνεται συνεχώς και ωριμάζει η πίστη μας, όταν διαπιστώνουμε ότι, παρά τις όποιες ξένες προς το ευαγγέλιο φωνές και τη χριστιανική αγάπη, η πορεία όλων των Χριστιανών καλής θέλησης Ανατολής και Δύσης, Δύσης και Ανατολής κατευθύνεται, αργά αλλά σταθερά, προς τον Σωτήρα Χριστό. Εκείνος είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Προς Εκείνον πορευόμαστε όλοι οι μαθητές του και εις Αυτόν ποθούμε να συναντηθούμε.
Δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή η πορεία συνεχίζεται πενήντα τώρα χρόνια με πρωτοπόρους τους Προκαθημένους της Εκκλησίας της Ρώμης και της Κωνσταντινουπόλεως. Με βήματα σταθερά και συνετά που εγγυώνται την βεβαιότητα, ότι ο Αναστημένος Χριστός τους συνοδοιπορεί, τους ερμηνεύει τις Γραφές και τους καίει τις καρδιές, οδηγώντας τους στη σύγχρονη Εμμαούς για την τέλεση της κοινής Ευχαριστίας και τη συμμετοχή τους στον Ένα Άρτο και το Κοινό Ποτήριο.
Η μεγάλη πλειοψηφία των απανταχού της γης Χριστιανών Καθολικών και Ορθοδόξων χαίρονται και ευγνωμονούν το Θεό της Αγάπης, διότι και σήμερα συνεχίζει, όπως υποσχέθηκε, να είναι μαζί τους και να μας επαναλαμβάνει: «όπως εγώ σας αγάπησα, έτσι και εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Από αυτό θα γνωρίσουν οι άλλοι ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Συμπορευόμαστε με τους εμπνευσμένους σημερινούς Πατέρες της Εκκλησίας, που μας οδηγούν στον Αναστημένο Ιησού Χριστό, σ’ αυτόν που ο διώκτης Σαούλ μεταστράφηκε και έγινε ο Απόστολος των εθνών Παύλος. Αμήν
