Τὸ Σάββατον ἔγινε διὰ τὸν ἄνθρωπον καὶ ὄχι ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον

Υπέπεσε στην αντίληψή μου το συγκεκριμένο βίντεο. Προσωπικά μου αρέσει αυτό που είδα. Είναι όμορφη μια Εκκλησία αυθόρμητη, ελεύθερη να προσαρμόζει τις μεθόδους ευαγγελισμού και ιεραποστολής ανάλογα με τις ποιμαντικές ανάγκες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Άλλωστε η Εκκλησία  είχε εφαρμόσει αυτή την τακτική από τα γεννοφάσκια της. Από την άλλη ο αυθορμητισμός είναι σημείο αυθεντικότητας, ειλικρίνειας και αλήθειας, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον χριστιανισμό.

Είναι προτιμότερο να βλέπεις κληρικούς που δεν ξεχνούν πως πάνω από όλα είναι άνθρωποι, παρά ρασοφόρους εγκλωβισμένους μέσα σε έναν ρόλο τυποποιημένου και προκατασκευασμένου τρόπου συμπεριφοράς και κινήσεων μέσα και έξω από το Ναό.    

Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει κατηγορήσει την Καθολική για εκμοντερνισμό και συχνά υποκύπτει στον πειρασμό να προβαίνει σε μια εκλεκτική σύγκριση. Εντέλει, όμως, και η Ορθόδοξη Εκκλησία συμπεριφέρεται με αρκετή ελαστικότητα σε ό,τι έχει να κάνει με αυτό που η θεολογία αποκαλεί inculturation. Η όποια, λοιπόν, στάση αδιαλλαξίας και αυστηρότητας για την εξασφάλιση της διατήρησης των παραδόσεων φαίνεται πως δεν είναι ορθόδοξο φαινόμενο αλλά μόνον εθνικοτοπικό. Διότι, κάπου αλλού έχουν καταλάβει ότι: «Τὸ Σάββατον ἔγινε διὰ τὸν ἄνθρωπον καὶ ὄχι ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ Σάββατον» (Μκ. 2, 27-28).

π. Γ.Π
 

{mp4}/video{/mp4}