Σκέψεις στο Ευαγγέλιο της ημέρας
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020
"Θέλω. Καθαρίσου!". (Μκ 1,40-45)
Σύμφωνα με την εβραϊκή αντίληψη, η λέπρα ήταν «ο πρωτότοκος του θανάτου» (Ιώβ 18:13). Όποιος σημαδευόταν από αυτή την ασθένεια έπρεπε να χωριστεί από τους άλλους και να μην τον πλησιάζει κανείς. Οι λεπροί αφήνονταν μόνοι να μαραζώνουν σε έναν αργό θάνατο, και επιπλέον, τους χαρακτήριζαν ως αμαρτωλούς, γιατί η λέπρα θεωρήθηκε μια τιμωρία για σοβαρές αμαρτίες.
Ο εβραϊκός νόμος προέβλεπε να μην αγγίζει κανείς τον λεπρό, αλλά για τον Ιησού, δεν υπάρχει νόμος που ισχύει όταν πρόκειται για το καλό του ανθρώπου.
Ο Ιησούς είναι η "καλή είδηση" που αγγίζει το λεπρό και τον θεραπεύει. Εκείνος είναι ο γιατρός που ήρθε για να θεραπεύσει όλα τα δεινά και όλες τις ασθένειες (Μκ 2:17).
Μόνο ο Ιησούς μπορεί να απελευθερώσει τη ζωή μας από την λέπρα που τη φθείρει. Οι άνθρωποι και οι νόμοι αναγνωρίζουν το κακό και το καταδικάζουν, αλλά μόνο ο Ιησούς το θεραπεύει.
Το δικαίωμά μας να πλησιάσουμε τον Κύριο δεν προέρχεται από το αν είμαστε δίκαιοι και άξιοι, όμορφοι και καλοί, αλλά από το γεγονός ότι είμαστε άδικοι και ακάθαρτοι, αμαρτωλοί. Το δικαίωμα προτεραιότητας δίνεται στους πιο βαριά άρρωστους. Ο Θεός βλέπει την ανάγκη μας, όχι την αξιομισθία μας.
Αυτό είναι το Ευαγγέλιο, η καλή είδηση που σώζει: ο Θεός με αγαπάει γιατί με αγαπάει, η μιζέρια μου δεν του είναι εμπόδιο, αλλά το μέτρο της ευσπλαχνίας του. Ο Θεός δεν είναι ο νόμος που με κρίνει ούτε η συνείδηση που με καταδικάζει: είναι ο Πατέρας που δίνει τη ζωή, και με αγαπά περισσότερο από τον εαυτό του, άνευ όρων, έτσι όπως ακριβώς είμαι. Το δικό μου κακό δεν τον απομακρύνει, αλλά τον ελκύει προς εμένα με μια αγάπη που δεν γνωρίζει άλλο μέτρο παρά εκείνο της ανάγκης μου. Ο. Άγιος Θωμάς Ακινάτης έγραψε: «Ο Θεός δεν μας αγαπά επειδή είμαστε καλοί, αλλά μας καθιστά καλούς με τον να μας αγαπά».
Η συμπεριφορά του Ιησού, να μην θέλει να γίνει γνωστό αυτό το θαύμα, μας θυμίζει μια σημαντική παροιμία: "Το καλό δεν κάνει θόρυβο και ο θόρυβος δεν κάνει καλό." Εκείνοι που πιστεύουν με ταπεινοφροσύνη, όπως η πεθερά του Πέτρου ή ο παράλυτος, δεν χρειάζεται να τους πει να σιωπήσουν, γιατί υπηρετούν και υπακούνε.
Π.Ν.Ρ.
