Προσκύνημα στην Πομπηία
Οι οικογένειες προσφέρουν μια λέξη ελπίδας και φωτός στους τόσους πολλούς αδελφούς και αδελφές της εποχής μας. Αυτά ήταν εν συντομία τα λόγια που απηύθυναν προς τους συμμετέχοντες στο 12ο εθνικό Προσκύνημα των οικογενειών, που πραγματοποιείται στην Πομπηία, κατά την ομιλία της καταληκτικής Θείας Λειτουργίας από τον καρδινάλιο Filoni και μέσα από τα μηνύματα των καρδιναλίων Bassetti και Farrell καθώς και του αρχιεπισκόπου Fisichella.
Σε μια εποχή κατά την οποία μερικές φορές, «δεν υπάρχει συγχώρεση» ούτε «κατανόηση» και «συχνά υποκινούμαστε από μίσος» και κλεινόμαστε «στον εαυτό μας», είναι απαραίτητο να θυμόμαστε ότι «η αγάπη, ακόμη κι αν είναι άρρωστη, μπορεί να θεραπευτεί»: «Το Άγιο Πνεύμα είναι ένας καλός γιατρός», «η χάρη του Θεού είναι ένα καλό φάρμακο». Αυτά ήταν τα λόγια του καρδιναλίου Fernando Filoni, προέδρου της Ρωμαϊκής Συνόδου για τον Ευαγγελισμό των λαών, κατά την ομιλία του στην τελική Θεία Λειτουργία στην Πομπηία για το 12ο εθνικό Προσκύνημα των οικογενειών για την οικογένεια ως σημάδι του Ροδαρίου. Η εκδήλωση, υπό την αιγίδα του Dicastero για τους Λαϊκούς, την Οικογένεια και τη Ζωή, προωθήθηκε από το Rinnovamento nello Spirito Santo σε συνεργασία με την Prelatura Pontificia di Pompei, τη Ρωμαϊκή Σύνοδο για τον Ευαγγελισμό των Λαών, την Εθνική Υπηρεσία για την Ποιμαντική της Οικογένειας της Cei και το Φόρουμ Associazioni Familliari.
Καρδινάλιος Filoni: ο Θεός θα μας θυμηθεί
«Η εξομολόγηση, ο εναγκαλισμός, η συγχώρεση, το να ζητάμε συγγνώμη, η προσφυγή σε έναν καλό φίλο, σε έναν ιερέα, σε μια μοναχή εμπιστοσύνης, σε συναντήσεις προσευχής, στην εκπόνηση ενός έργου φι-λανθρωπίας, μιας χειρονομίας προς τους φτωχούς» αποτελούν «αποτελεσματικά φάρμακα». Επεσήμανε ο ιεράρχης στους πιστούς οι οποίοι συνοδεύονταν από τον Salvatore Martinez, εθνικό πρόεδρο του Rinnovamento nello Spirito Santo. Η τελική διαβεβαίωση του προέδρου της Ρωμαϊκής Συνόδου για τον ευαγγελισμό των λαών ήταν ότι «για το καλό που κάνουμε» ο Θεός θα μας θυμηθεί.
Το μήνυμα του καρδιναλίου Bassetti
Χαιρετίζοντας τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση του Ιερού προσκυνήματος που είναι αφιερωμένο στην Παναγία, ο πρόεδρος της Ιταλικής Συνόδου των Επισκόπων, καρδινάλιος Gualtiero Bassetti, μέσα από το μήνυμά του υπενθύμισε πως η συνάντηση αντιπροσωπεύει ένα «σημαντικό στάδιο» της πορείας προς την 10η Παγκόσμια Συνάντηση των Οικογενειών η οποία θα λάβει χώρα στη Ρώμη το 2021. Για τους παρόντες η παρότρυνση του καρδιναλίου να εμπιστευτούν στην Madonna del Rosario «τις ελπίδες των νέων, καθώς και την κραυγή εκείνων που βιώνουν το δράμα μιας πληγωμένης οικογένειας, εξαιτίας διαζυγίων, εξαιτίας έλλειψης εργασίας, εξαιτίας δύσκολων συνθηκών υγείας».
Farrell: να είστε ιεραπόστολοι
Μια αναφορά, στην επόμενη Παγκόσμια Ημέρα Ιεραποστολής η οποία θα εορτασθεί στις 20 Οκτωβρίου, στα πλαίσια του έκτακτου ιεραποστολικού μήνα που κήρυξε ο Πάπας Φραγκίσκος τον Οκτώβριο, έκανε με το μήνυμά του προς τους συμμετέχοντες ο πρόεδρος του Dicastero για τους Λαϊκούς, την Οικογένεια και τη Ζωή, καρδινάλιος Kevin Farrell. Η πρόσκληση του καρδιναλίου προς τις οικογένειες ήταν να κάνουν τα σπίτια τους «ιεραποστολικούς χώρους», όπου θα μπορούν να ακούσουν μια λέξη ελπίδας και φωτός οι τόσοι πολλοί αδελφοί και αδελφές μας που έχουν χάσει το δρόμο τους και βρίσκονται δίπλα μας: ζευγάρια που βρίσκονται σε κρίση, έφηβοι που εγκαταλείπονται μόνοι σε μια θλιβερή ηθική ερήμωση, παιδιά που βρίσκονται σε σύγκρουση με τους γονείς τους, ηλικιωμένοι που πλήττονται από μοναξιά, μικρά παιδιά που έχουν απομακρυνθεί από την Εκκλησία αμέσως μετά την λήψη των πρώτων μυστηρίων».
Fisichella: αγάπη που έχει βιωθεί μέσα στην οικογένεια
Αλλά και ο χαιρετισμός του αρχιεπισκόπου Rino Fisichella, προέδρου του Ποντιφικού Συμβουλίο για την Προώθηση του Νέου Ευαγγελισμού, έ-κανε αναφορά στην αγάπη «που βιώνεται μέσα στην οικογένεια» η οποία «καλείται, περισσότερο από ποτέ, να μην παραμένει κλεισμένη μέσα στους τοίχους του σπιτιού, αλλά να μεταδώσει στους άλλους μέσα από τη μαρτυρία, ξεκινώντας μέ μικρές καθημερινές χειρονομίες, την αγάπη με την ο-ποία αγαπηθήκαμε». Ο αρχιεπίσκοπος εκφράζει την ελπίδα «η οικογένεια να μπορέσει να αποτελέσει τον προνομιούχο χώρο όπου θα διδάσκεται η χαρά της συγχώρεσης», ώστε μέσα σε αυτή «να εκπαιδευόμαστε στη συγχώρεση», «να έχουμε την βεβαιότητα ότι θα γίνουμε κατανοητοί και υποστηρικτικοί παρά τα λάθη που μπορεί να γίνουν».
