Προσευχή του Αγίου Πατέρα
Τη Μεγάλη Παρασκευή το απόγευμα στις 21:15, ο Άγιος Πατέρας Φραγκίσκος προΐστατο στο Κολοσσαίο στην ευσεβή τέλεση του «Δρόμου του Σταυρού» ο οποίος μεταδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα κείμενα των σκέψεων και των προσευχών που προτάθηκαν φέτος για τις στάσεις του Δρόμου του Σταυρού, ετοιμάστηκαν από μια ομάδα νέων μαθητών ενός κλασικού λυκείου της Ρώμης με τον συντονισμό του καθηγητή Andrea Monda.
Παραθέτουμε κατωτέρω την προσευχή του Αγίου Πατέρα, την οποία απήγγειλε με την ολοκλήρωση του Δρόμου του Σταυρού και τον κατάλογο των ατόμων που έφεραν τον σταυρό κατά τη διάρκεια των 14 στάσεων, μεταξύ των οποίων είναι και οι νεαροί συγγραφείς των κειμένων:
Κύριε Ιησού, το βλέμμα μας είναι στραμμένο προς εσένα, γεμάτο ντροπή, μετάνοια και ελπίδα. Μπροστά στην υπέρτατη αγάπη σου μας διαπερνά η ντροπή που σε αφήσαμε μόνο σου να υποφέρεις για τις αμαρτίες μας:
Ντροπή που δραπετεύσαμε μπροστά στη δοκιμασία, παρόλο που χιλιάδες φορές σου είχαμε πει: «ακόμα κι αν όλοι σε εγκαταλείψουν, εγώ δε θα σε εγκαταλείψω ποτέ»,
Ντροπή που επιλέξαμε τον Βαραββά και όχι εσένα, τη δύναμη και όχι εσένα, την εμφάνιση και όχι εσένα, τον θεό χρήμα και όχι εσένα, την κοσμικότητα και όχι την αιωνιότητα».
Ντροπή που σε βάλαμε σε πειρασμό με το στόμα και την καρδιά μας, κάθε φορά που βρισκόμασταν μπροστά σε μια δοκιμασία, λέγοντάς σου: «αν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου και εμείς θα πιστέψουμε!»,
Ντροπή επειδή τόσοι πολλοί άνθρωποι ακόμη και μερικοί από τους λειτουργούς σου, αφέθηκαν να εξαπατηθούν από τη φιλοδοξία και από τη μάταιη δόξα, χάνοντας την αξιοπρέπειά τους και την πρώτη αγάπη τους.
Ντροπή επειδή οι γενιές μας αφήνουν στους νέους έναν κόσμο κατακερματισμένο εξαιτίας των διχασμών και των πολέμων, έναν κόσμο κατασπαραγμένο από τον εγωισμό όπου οι νέοι, οι μικροί, οι άρρωστοι, οι ηλικιωμένοι είναι περιθωριοποιημένοι.
Ντροπή για την απώλεια της ντροπής.
Κύριε Ιησού, δίνε μας πάντα τη χάρη της αγίας ντροπής!
Το βλέμμα μας είναι γεμάτο και από μετάνοια που μπροστά στη εύγλωττη σιωπή σου ικετεύει για την ευσπλαχνία σου:
Μετάνοια που φυτρώνει από τη βεβαιότητα ότι μόνο εσύ μπορείς να μας σώσεις από το κακό, μόνο εσύ μπορείς να μας θεραπεύσεις από τη λέπρα του μίσους, από τον εγωισμό, από την υπερηφάνεια, την πλεονεξία, την εκδίκηση, την απληστία, την ειδωλολατρία, μόνο εσύ μπορείς να μας αγκαλιάσεις ξανά, ξαναδίνοντάς μας την υιική αξιοπρέπεια και να χαρείς για την επιστροφή μας στο σπίτι, στη ζωή. Μετάνοια που διανθίζεται από το αίσθημα της μικρότητά μας, της μηδενικότητας μας, της ματαιοδοξίας μας και που αφήνει να την χαϊδέψει η γλυκιά και ισχυρή πρόσκλησή σου για μεταστροφή.
Μετάνοια του Δαβίδ που μέσα από την άβυσσο της δυστυχίας του ξαναβρίσκει σε εσένα τη μοναδική δύναμή του.
Μετάνοια που γεννιέται από τη ντροπή μας, που γεννιέται από τη βεβαιότητα ότι η καρδιά μας θα παραμείνει για πάντα ανήσυχη μέχρις ότου να βρει εσένα και μέσα σε εσένα τη μοναδική πηγή πληρότητας και ηρεμίας.
Μετάνοια του Πέτρου ο οποίος όταν συνάντησε το βλέμμα σου έκλαψε πικρά επειδή σε αρνήθηκε ενώπιον των ανθρώπων.
Κύριε Ιησού, δίνε μας πάντα τη χάρη της αγίας μετανοίας!
Μπροστά στο υπέρτατο μεγαλείο σου, η σπίθα της ελπίδας ανάβει μέσα στο σκοτάδι της απόγνωσής μας για να γνωρίζουμε ότι το μοναδικό μέτρο της αγάπης σου για εμάς είναι να μας αγαπάς χωρίς μέτρο. Ελπίδα ότι το μήνυμά σου θα συνεχίσει να εμπνέει, ακόμη και σήμερα, τόσους πολλούς ανθρώπους και λαούς ότι μόνο το καλό μπορεί να νικήσει το κακό και την κακία, μόνο η συγχώρεση μπορεί να διασπάσει την μνησικακία και την εκδίκηση, μόνο η αδελφική αγκαλιά μπορεί να διαλύσει την εχθρότητα και τον φόβο για τον άλλον.
Eλπίδα ώστε η θυσία σου να συνεχίζει, ακόμη και σήμερα, να εκπέμπει το άρωμα της θεϊκής αγάπης που χαϊδεύει τις καρδιές τόσων πολλών νέων που συνεχίζουν να θυσιάζουν τη ζωή τους, γινόμενοι ζωντανά παραδείγματα φιλανθρωπίας και γενναιοδωρίας σε αυτόν τον κόσμο μας που καταβροχθίζεται από τη λογική του κέρδους και από το εύκολο χρήμα.
Eλπίδα ώστε πολλοί άντρες και γυναίκες ιεραπόστολοι να συνεχίζουν, ακόμη και σήμερα, να προκαλούν την κοιμισμένη συνείδησης της ανθρωπότητας, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους για να υπηρετούν τους φτωχούς, τους απορριφθέντες, τους μετανάστες, τους αόρατους, τους εκμεταλλευόμενους, τους πεινασμένους και τους φυλακισμένους. Eλπίδα ώστε η άγια και αποτελεούμενη από αμαρτωλούς Εκκλησία σου να συνεχίσει ακόμη και σήμερα, παρά τις προσπάθειες για τη δυσφήμισή της, να αποτελεί φως που φωτίζει, ενθαρρύνει, ανυψώνει και μαρτυρεί την απεριόριστη αγάπη σου για την ανθρωπότητα, ένα μοντέλο αλτρουισμού, μια κιβωτό σωτηρίας και μια πηγή βεβαιότητας και αλήθειας. Eλπίδα επειδή από τον σταυρό σου, καρπό της απληστίας και της δειλίας τόσων Νομοδιδασκάλων και υποκριτών, προέκυψε η Ανάσταση, μετατρέποντας τα σκοτάδια του τάφου σε φωτεινή Κυριακάτικη αυγή χωρίς ηλιοβασίλεμα, διδάσκοντάς μας ότι η αγάπη σου είναι η ελπίδα μας.
Κύριε Ιησού, δίνε μας πάντα τη χάρη της αγίας ελπίδας! Βοήθησέ μας, Υιε του ανθρώπου, να βγούμε από τα δεσμά της αλαζονείας του ληστή που βρισκόταν στα αριστερά σου και των κοντόφθαλμων και των διεφθαρμένων που είδαν σε εσένα μια ευκαιρία για να εκμεταλλευτούν, έναν καταδικασμένο για να τον επικρίνουν, έναν ηττημένο για να τον χλευάσουν, μια ευκαιρία ακόμη για να φορτώσουν στους άλλους, ακόμη και στον Θεό, τα ελαττώματά τους.
Σου ζητώ αντ’ αυτού, Υιέ του Θεού, να αναγνωρίσεις σε εμάς τον καλό ληστή που σε κοίταξε με μάτια γεμάτα ντροπή, μετάνοια και ελπίδα, και που με τα μάτια της πίστης, είδε στην προφανή ήττα σου τη θεϊκή νίκη και έτσι γονάτισε μπροστά στην ευσπλαχνία σου και με την ειλικρίνεια έκλεψε τον παράδεισο! Αμήν!
