ΠΕΡΙ ΕΤΕΡΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΩΝ (1)

Εντός καλοκαιριού διάβασα ένα άρθρο για το “βουδιστικό ναό” της Ορεινής Κορινθίας. Επειδή είναι μια ιστορία που γνωρίζω προσωπικά αποφάσισα να καταγράψω κάποια θέματα που αφορούν συμπολίτες μας χριστιανούς ( εκτός καθολικών και ορθοδόξων ) αλλά και μη χριστιανούς.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν, πλέον ότι η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία, η ισραηλιτική κοινότητα και οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι αναγνωρισμένοι ως ΝΠΔΔ, ενώ άλλες χριστιανικές κοινότητες, ανάμεσά τους και η καθολική εκκλησία, είναι πλέον αναγνωρισμένες ως Θρησκευτικά Νομικά Πρόσωπα ( ν. 4301 / 2014 ) Δε έχω επίσημα στοιχεία αλλά ξέρω ότι οργανωμένες εκκλησιαστικές κοινότητες του παλαιού ημερολογίου έχουν κάνει χρήση του νόμου και αναγνωρισθεί ως ΘΝΠ. Οι κοινότητες των “Μαρτύρων του Ιεχωβά ” φαίνεται ότι συνεχίζουν την οργάνωσή τους μέσω σωματείων ανά περιοχή.
Οι περισσότερες, μικρές αριθμητικά, εκκλησίες από τις “Διαμαρτυρόμενες” κοινότητες αλλά και άλλων θρησκειών έχουν λάβει “άδεια ευκτηρίου οίκου” με παλιό νόμο, που έδινε το δικαίωμα σε πιστούς να ζητήσουν να λάβουν άδεια για επίσημο χώρο λατρείας και συγκεκριμένο ποιμένα. Με τις νέες πολεοδομικές διατάξεις που ζητούνται από το Υπουργείο Παιδείας, είναι δύσκολο και δαπανηρό πλέον, να βρεθεί και λάβει άδεια, μια “αίθουσα”, ως κατάλληλη για άσκηση λατρείας.
Επίσης είναι δύσκολο να λάβει αλλοδαπός ποιμένας ( εκτός Ε.Ε. ) την άδεια να εισέλθει στη χώρα με “ βίζα εκκλησιαστικού λειτουργού” από την πρεσβεία μας στη χώρα προέλευσής του. Απ΄ τους ελάχιστους ή ίσως ο μοναδικός τα τελευταία χρόνια ήταν ο πάστορας της “ Ενωμένης Ευαγγελικής Εκκλησίας ” αιδεσ. Τζόσουα Μορένο, τον Αύγουστο 2017, από τις ΗΠΑ, κατόπιν ενεργειών μου, ως δικηγόρου της συγκεκριμένης εκκλησίας, προς την Αρμόδια Υπηρεσία του Υπ. Παιδείας, η οποία με πολλή ευγένεια με εξυπηρέτησε, για έγγραφα που έπρεπε να κατατεθούν πριν και μετά την άφιξη του πάστορα, ώστε ο ίδιος και η οικογένειά του να λάβουν άδεια παραμονής στη χώρα.
Το “Βουδιστικό Κέντρο του Διαμαντένιου Δρόμου” της παράδοσης Κάρμα Καγιού, με 45ετή παρουσία στη χώρα μας, έχει πράγματι δικό του χώρο στην Κορινθία, για καλοκαιρινές συναντήσεις. Πριν 20 χρόνια “άγνωστοι” προξένησαν καταστροφές… Ήμουν, τότε, απ΄ τους εκπροσώπους οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων ( SOS Ρατσισμός ) που τούς υπερασπίστηκα δημόσια. Τούς πρότεινα δε να δοκιμάσουν “τις αντοχές” του κράτους και να καταθέσουν αίτηση επίσημης αναγνώρισης, ίσως η πρώτη από τις άλλες γνωστές θρησκείες. Ως δικηγόρος τους, κατέθεσα το αίτημα και με έκπληξη, λίγο καιρό αργότερα, έλαβα την επιστολή του Υπουργείου ότι “ αναγνωρίζεται ο χώρος λατρείας τους στην Αθήνα, στην οδό… και την ποιμαντική διαποίμανση θα έχει ο λάμα…. ” Από τότε δεν είχαν ενοχλήσεις και το 2010 έλαβαν άδεια να κατασκευάσουν τη “στούπα” στην Κορινθία…

Φωτογραφία “βουδιστικής στούπας” από διαδίκτυο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής “Δικαιοσύνη και Ειρήνη”