ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΜΙΜΗΣΗ
Η Καθολική Επισκοπή της Χίου (Λέσβου και Σάμου) είναι η πιο φτωχή τοπική εκκλησία από ιερείς, μοναχούς και μοναχές. Ο μοναδικός ιερέας π. Λέων κάνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να εξυπηρετήσει τα δύο νησιά: Χίο και Λέσβο και ένας άλλος ιερέας που μένει στην Τήνο κάνει τις ίδιες προσπάθειες για να εξυπηρετήσει Μύκονο και Σάμο. Είναι φυσικά αδύνατο να μπορούν και οι δύο αυτοί ιερείς να ευρίσκονται ταυτόχρονα και στα δύο νησιά που έχουν οριστεί ως εφημέριο. Αυτό το πετυχαίνουν με μεγάλες θυσίες το καλοκαίρι, αλλά το χειμώνα που τα δρομολόγια των πλοίων είναι λιγοστά αυτό είναι αδύνατο.
Τόσο στο νησί της Λέσβου όσο και στο νησί της Σάμου έχει οριστεί από τον Αποστολικό Τοποτηρητή της Επισκοπής Χίου, Αρχιεπίσκοπο Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου π. Νικόλαο ένας λαϊκός για κάθε νησί. Το έργο του είναι ποιμαντικό και λειτουργικό. Επικοινωνεί με τους ενορίτες και τους καλεί να συμμετάσχουν στην Ακολουθία του Λόγου με την οποίαν προετοιμάζονται για να υποδεχθούν τον ιερέα για την ημέρα που φθάσει στο νησί για να τελέσει την Ευχαριστία.
Τόσο στη Λέσβο όσο και στη Σάμο η προσπάθεια αυτή έχει αποδώσει θετικά αποτελέσματα.
Στη Λέσβο μάλιστα τον τελευταίο καιρό δίνουν το παρόν τόσο στη Θεία Λειτουργία όσο και στην Ακολουθία του Λόγου μετανάστες Καθολικοί που φθάνουν στο Ναό για να προσευχηθούν μαζί με άλλα μέλη της ενοριακής κοινότητας.
Όταν μάλιστα τελείται η Θεία Λειτουργία αριθμός είναι ακόμη πιο αυξημένος.
Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από την ενοριακή κοινότητα της Λέσβου, όπου ο εμψυχωτής λαϊκός Λεονάρδος από την Αγγλία με τη βοήθεια και της σε όλους γνωστής Μαριάννας από την Γερμανία υποδέχονται και τους πρόσφυγες και μαζί τους αδελφωμένοι προσεύχονται στα ελληνικά αλλά δίνουν και στη γλώσσα των προσφύγων δίνουν τη δυνατότητα και στους πρόσφυγες να χρησιμοποιήσουν στην κοινή προσευχή τόσο την γλώσσα τους όσο και τα λειτουργικά άσματά τους.
Είναι ένα όμορφο παράδειγμα μίμησης.
Η Εκκλησία δεν ανήκει σε κανένα έθνος και λαό αλλά σε όλα τα έθνη και σε όλους τους λαούς, γι’ αυτό είναι και Καθολική. Μακάρι η προσευχή Ελλήνων και αλλοδαπών που ανεβαίνει σαν ευπρόσδεκτο θυμίαμα στο Θεό, να εισακουστεί και να δοθεί μία ανθρώπινη λύση στο μεγάλο προσφυγικό πρόβλημα το συντομότερο δυνατό.