Ο Χριστός σταμάτησε στη Μυτιλήνη
“Κύριε Ιησού, ελέησέ μας” ήταν η απεγνωσμένη κραυγή των δέκα λεπρών της χθεσινής ευαγγελικής περικοπής της 28ης Κυριακής της Τακτικής Περιόδου του Λειτουργικού Έτους, στον Ιησού που σταμάτησε μπροστά τους.
Δηλαδή, με άλλα λόγια, πιο σύγχρονα: “Κύριε Ιησού, δείξε την ευσπλαχνία σου απέναντί μας, δείξε την τρυφερότητα του, είμαστε μόνοι, μας έχουν παραπεταμένους έξω από τις πόλεις, κλεισμένους σε ειδικές δομές, μας θεωρούν μιάσματα. Εσύ όμως μείνε μαζί μας, βοηθός μας. Εμπιστευόμαστε τη ζωή μας μόνο σε Σένα. Αποκατέστησε την αξιοπρέπειά μας, την αξιοπρέπεια που έχουμε χάσει. Οδήγησέ μας σε ένα καλύτερο μέλλον”.
Κάποτε, οι δομές αυτές ονομάζοντας λοβοκομεία ή λεπροκομεία, όπως το λοβοκομείο της Χίου, στον Κοφινά.
Σήμερα, οι δομές αυτές ονομάζονται Μόρια, Καρά Τεπέ, ΒΙΑΛ, όπου οι σύγχρονοι “λεπροί” είναι απομονωμένοι, με πολλούς “υγιείς” να κάνουν καταλήψεις σε Δημοτικά Σχολεία της Μυτιλήνης, ώστε τα “ακάθαρτα” προσφυγόπουλα να μην “μολύνουν” τα παιδιά των αξιοπρεπών “καθαρών” γονέων.
Αρκετοί από αυτούς του σύγχρονους “λεπρούς” είναι Χριστιανοί από Αφρικανικές χώρες, που έρχονται να προσευχηθούν στον Καθολικό ναό Μεταστάσεως της Θεοτόκου στη Μυτιλήνη. Έρχονται να προσευχηθούν κάθε Κυριακή, ακόμη κι όταν ο εφημέριος αδυνατεί να τελέσει την Θεία Λειτουργία την Κυριακή στη Μυτιλήνη.
Στην πλειοψηφία τους προέρχονται από τη Νιγηρία και την Αιθιοπία. Διέσχισαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να ξεφύγουν από την Ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση Boko Haram. Όλοι τους έχουν δοκιμάσει στο πετσί τους τι σημαίνει να είσαι Χριστιανός.. και σίγουρα δεν είναι Χριστιανοί του "καναπέ"…. να αρχιερατεύουν επί παντός τεκτενομένου από τη ζεστασιά της παντόφλας τους….
Μετακινούμενος μεταξύ δύο νησιών, Χίου και Λέσβου, δεν έχω τη δυνατότητα να είμαι κάθε Κυριακή στη Μυτιλήνη για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας. Όμως, αυτοί, δεν ξεχνούν ότι η Κυριακή είναι η Ημέρα του Κυρίου, και την αγιάζουν, δίνοντας ραντεβού με τον Αναστημένο Ιησού στις 11 το πρωί. Και ο Κύριος το υποσχέθηκε ότι όπου είναι 2 ή 3 συναγμένοι στο όνομά του, εκεί είναι και Αυτός παρών ανάμεσά τους.
Και φυσικά είναι παρόντες στην Θεία Λειτουργία το Σάββατο το βράδυ, όταν ο εφημέριος μπορεί να τελέσει την Ευχαριστία, καθότι ξημερώματα Κυριακής θα πρέπει να πάρει το πλοίο για τη Χίο, για τελέσει και εκεί την Θεία Λειτουργία.
Στην προχθεσινή Λειτουργία του Σαββάτου, οι Αφρικανοί αδελφοί μας κατέκλυσαν πάλι τον Ιερό Ναό. Τους τελευταίους δύο μήνες – για ποιμαντικούς λόγους – κάποια μέρη της Λειτουργίας τελούνται στα Αγγλικά. Για παράδειγμα: το Πρώτο ανάγνωσμα στα Αγγλικά, ο Αντιφωνικός ψαλμός ψάλλεται στα Ελληνικά, το Δεύτερο Ανάγνωσμα στα Αγγλικά, και το Ευαγγέλιο στα Ελληνικά και τα Αγγλικά. Toκήρυγμα γίνεται από τον εφημέριο στα Ελληνικά, και ένας ενεργός ενορίτης, ο Λεονάρδος, το μεταφράζει ταυτόχρονα στα Αγγλικά. Στα Αγγλικά επίσης αναγιγνώσκονται και κάποια μέρη της Ευχαριστιακής Ευχής.
Δύο από τους Αφρικανούς αδελφούς, καθώς και ένας άλλος νεαρός Καθολικός που ήρθε πρόσφατα στη Μυτιλήνη, υπηρετούν άψογα τη Λειτουργία ως λειτουργοϋπηρέτες. Ενώ μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, παραμένουν στον Ναό και ψάλλουν υπέροχα στη δική τους γλώσσα.
Έτσι αυτοί οι αδελφοί μας βρίσκουν ζεστασιά, νιώθουν ότι στην Καθολική Εκκλησία είναι στο σπίτι τους, ότι στον Οίκο του Θεού όλοι βρίσκουν παρηγοριά κι ενίσχυση, Ιουδαίοι και Έλληνες, ελεύθεροι και δούλοι, άνδρες και γυναίκες, Αφρικανοί και Ευρωπαίοι, πρόσφυγες και ντόπιοι. Μας ενώνει η καθολική πίστη στον Κύριο Ιησού.
Οι άνθρωποι αυτοί ξαναβρίσκουν στην Καθολική Εκκλησία την αξιοπρέπεια, που πολλοί τους την αρνούνται.
Μακάρι τη θέρμη της πίστης τους να την είχαν πολλοί από εμάς.
π.Λ
