ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΟΝ ΤΑΡΑΜΠΑΔΟ ΣΤΗΝ ΤΗΝΟ
Το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018 πανηγύρισε ο ενοριακός Ναός Αγίου Μιχαήλ στον Ταραμπάδο της Τήνου.
Την παραμονή της εορτής τελέστηκε πανηγυρικός εσπερινός από τον εφημέριο π. Γεώργιο Ανδριώτη.
Την ημέρα της εορτής και πανήγυρης στις 11 το πρωί τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του Ναού π. Γεώργιος Ανδριώτης.
Η συμμετοχή των ενοριτών ήταν καθολική και των φιλέορτων πολύ καλή.
Μετά την αναγγελία του Αγίου Ευαγγελίου μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος και είπε:
Το να εορτάσουμε σήμερα τους αγίους αρχαγγέλους Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ, σημαίνει να φέρουμε στη μνήμη μας και στην καρδιά μας την απόφαση του Θεού να ανοίξει τον ουρανό του για να έλθει σε επικοινωνία με τη γη μας, διότι οι άγγελοι και οι αρχάγγελοι είναι η απόδειξη ότι πρώτος ο Θεός αναζητά την επικοινωνία μαζί μας , ότι ο ουρανός του επιθυμεί να κατέβει στη για να την μετατρέψει και αυτή σε ένα άλλο ουρανό.
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται σε ένα επεισόδιο της Παλαιάς Διαθήκης και ακούσαμε λίγο πριν: «θα δείτε τον ουρανό ανοικτό και τους αγγέλους του Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν επάνω στον Υιό του ανθρώπου». Αυτό το περιστατικό αναφέρεται στο περιστατικό του Πατριάρχη της Παλαιάς Διαθήκης Ιακώβ όταν καθ’ οδόν προς την πόλη Χαρράν, ενώ σταμάτησε να ξεκουραστεί τη νύκτα σε ένα έρημο τόπο ονειρεύτηκε μία σκάλα η οποία στηριζόταν στη γη, ενώ η άκρη της έφθανε μέχρι τον ουρανό, και είδε ότι πάνω της ανέβαιναν και κατέβαιναν οι άγγελοι του Θεού. (Βλ.Γεν. 28, 10
Αγαπητοί μου, ο Ιησούς όμως μας λέει και κάτι πολύ διαφορετικό, μας δηλώνει ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο πάνω στο οποίο ανεβαίνουν και κατεβαίνουν οι άγγελοι του Θεού και αυτό το πρόσωπο είναι ο Υιός του ανθρώπου. Ο Ιησούς Χριστός που είναι η μόνη οδός που φέρνει για πάντα σε επικοινωνία τον κόσμο του Θεού και τον κόσμο των ανθρώπων: Είναι ο Ιησούς Χριστός που είναι αληθινός Θεός και αληθινός άνθρωπος. Εκείνος είναι η αληθινή σκάλα του Ιακώβ που ένωσε τη φτωχή μας ανθρωπότητα με τον πλούτο και την ομορφιά της θεότητας.
Εκείνος είναι η οδός μέσω της οποίας ο Θεός έφθασε σε μας και έγινε ο πλησίον μας και εμείς μπορούμε μέσω αυτής της οδού να φθάσουμε στο Θεό. Από τώρα αυτή η οδός μας έδωσε τη δυνατότητα να γίνουμε παιδιά του Θεού, αλλά ο τελικός σκοπός, ο τερματισμός αυτής της σκάλας είναι ακόμα για μας άγνωστος: “εμείς από τώρα είμαστε παιδιά του Θεού, βεβαιώνει ο Απόστολος Ιωάννης, αλλά αυτό που θα είμαστε δεν μας αποκαλύφθηκε ακόμη. Ξέρουμε όμως πως όταν εκείνος μας αποκαλυφθεί, εμείς θα είμαστε όμοιοι με εκείνον, διότι θα τον δούμε όπως ακριβώς είναι.” (Α΄Ιωαν. 3, 2).
Στο πρώτο ανάγνωσμα ο ίδιος ο Θεός λέει στον Προφήτη Δανιήλ ότι ο Μιχαήλ είναι «ο μεγάλος άρχοντας που αγρυπνεί πάνω στα παιδιά του λαού του». (Δανιήλ 12,1). Και στην περικοπή της Αποκάλυψης του Αγίου Ιωάννη, ακούσαμε ότι ο Μιχαήλ στάλθηκε από το Θεό να πολεμήσει με τον δράκοντα, που είναι το σύμβολο του κακού που υπάρχει στη γη.
Ο Άγιος Μιχαήλ είναι λοιπόν το σημείο και το εργαλείο της άγρυπνης φροντίδας του Θεού πάνω μας, μία επαγρύπνηση που εκφράζεται με τη βοήθεια που μας δίνεται στον αγώνα μας εναντίον του κακού.
Αδελφοί μου και αδελφές μου δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πράγματι ότι η χριστιανική ζωή είναι ένας αγώνας. Ποιος από μας μπορεί να πει πως στη ζωή του κατάφερε να προσευχηθεί σε βάθος; Ποιος με τιμιότητα μπορεί να πει στον εαυτό του και στους άλλους ότι κατάφερε πάντοτε να αγαπά όλους και αυθόρμητα, μέχρι το σημείο να θέλει το καλό ακόμη και σε όποιον του έχει κάνει κακό; Όπως μας δίδαξε ο Ιησούς;
Η καλυτέρευση στη ζωή μας γίνεται σιγά-σιγά με κόπο πολύ και συνεχείς προσπάθειες και η αγάπη για τους άλλους η εμπιστοσύνη στο Θεό, η ελπίδα με την οποία ατενίζουμε το μέλλον, δεν εξασφαλίζονται μια για πάντα αλλά είναι ο καρπός μιας συνεχούς πορείας, που γίνεται συχνά με πολύ κόπο και με πολύ αγώνα. Πολεμούμε με τον ίδιο τον εσωτερικό μας άνθρωπο αλλά και με τις εξωτερικές συνθήκες που συναντούμε στη ζωή μας.
Δεν μπορεί να υπάρξει χριστιανική ζωή χωρίς αγώνα. Ο ίδιος ο εαυτός μας από τη φύση του αντιστέκεται στο καλό, συχνά χάνουμε την εμπιστοσύνη μας προς το Θεό, μας λείπει η μεταξύ μας αδελφοσύνη. Η ίδια η καρδιά μας είναι τόπος αυτού του αγώνα και είναι αυτή την καρδιά μας που ο Θεός στέλνει τον άγιο Μιχαήλ να την ενισχύσει, και να αγωνιστεί μαζί μας, να μας καταστήσει πιο δυνατούς και πιο ικανούς αυτής της αγάπης προς τον Θεό και τον πλησίον, να ενδυναμώσει στην πίστη και να μας αυξήσει την ελπίδα πίστης, ώστε να νικήσουμε όλες τις δυσκολίες που υπερβαίνουν τις ανθρώπινες αδυναμίες και μεταμορφώνουν την ύπαρξή μας σε άβουλα και αδύναμα πλάσματα διότι αντί να στηριχθούμε στη δύναμη της πίστης μας στηριζόμαστε στον εγωισμό μας.
Η συμμετοχή μας σήμερα σ’ αυτήν την πανήγυρη ας είναι μία ειλικρινής έκφραση της επιθυμίας και της θέλησής μας να συνεχίσουμε αυτόν τον πνευματικό αγώνα, δεχόμενοι τη δωρεά της χάρης του Θεού μέσα από την τέλεση της Ευχαριστίας που μας διορθώνει στην πορεία μας και την επαναφέρει στο δρόμο του ευαγγελίου.
Ας προσευχηθούμε λοιπόν όλοι σήμερα και ο ένας για τον άλλο δημιουργώντας μεταξύ μας την απαραίτητη ενότητα της Εκκλησίας στην κοινή μας πορεία που είναι κοπιαστική αλλά και συναρπαστική, γιατί είναι πορεία χριστιανικής πίστεως.
Ας μας στηρίζει η κοινή πίστη μας και η αγάπη μας για το Θεό και την Εκκλησία του, ώστε η κάθε μια και ο κάθε ένας μας με τη βοήθεια του Αρχαγγέλου Μιχαήλ να μπορούμε μέρα με την ημέρα να γινόμαστε καλύτεροι και πιο αγαπημένοι. Αμήν.
Μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία έγινε η αλλαγή εφημερίου της Ενορίας.
Ο Σεβασμιότατος ευχαρίστησε τον π. Γεώργιο. ο οποίος υπηρέτησε αυτή την ενορία επί δέκα περίπου χρόνια και ευχήθηκε στον π. Ιωάννη που τον διαδέχεται καλή επιτυχία στη νέα αποστολή του. Ζήτησε στο ενοριακό συμβούλιο, στο σύλλογο του χωριού, σε όλες και όλους τους ενορίτες να συνεργαστούν μαζί του για να συνεχίσουν όλοι μαζί την αποστολή αυτή της μικρής αλλά ζωντανής ενοριακής κοινότητας.
Μετά την Ιεροτελεστία προσφέρθηκε σε όλους τους παρόντες το παραδοσιακό κέρασμα.
Φωτογραφίες Πόπη Σκλάβου
