ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝ. ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΣΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΝΟΥ
Τη Δευτέρα 31 Ιουλίου 2016, εορτή του Αγίου Ιγνατίου Λοϋόλα,, πανηγύρισε ο ομώνυμος Ενοριακός Ναός των Λουτρών Τήνου.
Την παραμονή τελέστηκε εόρτιος εσπερινός από τον εφημέριο π. Δημήτριο Δαλέζιο και συμπροσευχήθηκeκαι ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Αγάπης π. Νικόλαος Ψάλτης.
Την Ημέρα της Πανήγυρης τελέστηκε, αργά το απόγευμα, Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και μαζί του συλλειτούργησε ο εφημέριος του Ναού π. Δημήτριος Δαλέζιος, ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Αγάπης π. Νικόλαος Ψάλτης και ο εφημέριος Μυκόνου και Σάμου π. Ριχάρδος Ταράσκεβιτς
Η συμμετοχή των ενοριτών ήταν καθολική και πολύ καλή επίσης η συμμετοχή των φιλέορτων από τα γύρω χωριά αλλά και τους Αθηναίους παραθεριστές.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία και είπε:
Πολλοί γνωρίζουν τον Άγιο Ιγνάτιο μέσα από τις γνωστές Πνευματικές του ασκήσεις που και στη εποχή μας φωτίζουν τόσους και τόσους χριστιανούς που θέλουν να καταλάβουν το νόημα της ζωής τους.
Η πρώτη μελέτη των πνευματικών ασκήσεων του Αγίου Ιγνατίου αρχίζει με την εξής φράση: «Ο άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί, να λατρεύει και να υπηρετεί το Θεό και Κύριό μας και με αυτά να σώσει την ψυχή του. Τα άλλα πράγματα πάνω στην επιφάνεια της γης δημιουργήθηκαν για τον άνθρωπο, και για να τον βοηθήσουν στην επιδίωξη του σκοπού για τον οποίον πλάστηκε». Αυτή η θεολογική σκέψη του Αγίου Ιγνατίου δεν είναι απλώς μια άποψη του. Είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζει όλη τη θεολογία και η διδασκαλία της Εκκλησίας. Είναι η βαθειά πεποίθηση του Αγίου Ιγνατίου, ο οποίος συχνά επανέρχεται κάνοντας αυτή τη θεολογική αλήθεια τρόπο ζωής του: «Ο σκοπός που πλάστηκα είναι να προσεύχομαι. Να δοξάζω το Θεό τον Κύριό μας. Να κάνω ότι είναι δυνατόν για την μεγαλυτέρα Του δόξα».
Ο Άγιος Ιγνάτιος δεν είναι ένας θεωρητικός Πατέρας της Εκκλησίας αλλά ένας πολύ πρακτικός. Γι’ αυτό και στο τέλος των Πνευματικών του ασκήσεων μας καλεί να μην μείνουμε στη θεωρία αλλά να δοξάζουμε το Θεό για κάθε καλό και ωραίο που δημιούργησε ο Θεός μέσα στον κόσμο, μέσα στην Εκκλησία Του.
Η ζωή του ανθρώπου δεν πρέπει να περιορίζεται σε μία τυπική πνευματική άσκηση με συγκεκριμένες ευλάβειες και ιεροποιώντας και μετατρέποντας κάθε συνήθεια του χθες σε παράδοση και μάλιστα τόσο σημαντική ώστε κάθε προσπάθεια αντικατάστασή της με κάτι ωριμότερο που να ανταποκρίνεται στη σησμρινή ωριμότητα πίστεως του ανθρώπου να θεωρείται απομάκρινση από τις ιερές παραδόσεις της Εκκλησίας. Ο Ιγνάτιος δεν ζητά να εκτελούμε τυπικά τις ευλάβειές μας και τις πρακτικές που το Άγιο Πνεύμα μας εμπνέει μέσα στην Εκκλησία, αλλά μας ενθαρρύνει να έχουμε ένα πνεύμα ανοικτό στα σημεία των καιρών της κάθε εποχής που ξέρει να σέβεται και τις μακροσκελείς τυπικές προσευχές του χθες και τα πολλά αναμμένα κεριά στο Ναό που αγγίζουν μόνο το συναίσθημα.
Δεν αρνείται, ούτε υποτιμά την ενορατική ζωή, των μοναζουσών και των μοναχών, αντιθέτως δοξάζει το Θεό για την ποικιλία και την διαφορετική και πλούσια έκφραση που εμπνέει το Πνεύμα στην Εκκλησία του Χριστού. Καμιά μορφή ζωής δεν μπορεί ολότελα να εξαντλήσει τον πλούτο της δωρεάς του Θεού προς τον άνθρωπο. Η κάθε μια είναι συμπληρωματική της άλλης. Ο Ιγνάτιος δεν συγκρίνει ούτε κρίνει τις διαφορετικές εκφράσεις του Πνεύματος, απλώς πιστεύει ότι είναι απαραίτητη η διάκριση για να επιλεγεί από κάθε άνθρωπο η κατάλληλη μορφή που τον εκφράζει και τον βοηθά να ανταποκριθεί στο σκοπό για τον οποίο πλάστηκε. Κάθε μια από αυτές τις διαφορετικές μορφές εκφράσεως της πίστεως, εφόσον αποδίδουν δόξα στο Θεό είναι προς επιλογήν μέσα από μία εμπνευσμένη διάκριση.
Η ζωή μας, κατά τον Άγιο Ιγνάτιο είναι μία διαδρομή που πρέπει κανείς να επιλέξει για να φθάσει στη συνάντηση με τον Κύριο τον Δημιουργό και Λυτρωτή.
Η ζωή μας δεν έχει σκοπό την αναζήτηση της εκπλήρωση των δικών μας επιθυμιών και να ικανοποίησης των δικών μας επιδιώξεων, αλλά με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος να διακρίνουμε το σωστό μονοπάτι που μας οδηγεί στο Χριστό που είναι η αληθινή οδός που μας οδηγεί στο Θεό Πατέρα.
Ο άνθρωπος πλάστηκε για να δοξάζει το Θεό και ο καλύτερος τρόπος δόξας του Θεού είναι να ψάλλουμε τη δόξα του με όλο μας το είναι, με το σώμα και το πνεύμα μας, με όλο τον θαυμασμό μας, απλά και μόνο διότι ο Θεός είναι θαυμαστός και όχι για το δικό μας συμφέρον.
Δυστυχώς όπως παρατηρεί ο Ιγνάτιος οι άνθρωποι έχουμε τη συνήθεια να τα βλέπουμε όλα με ένα μάτι υποκειμενικό και συμφεροντολογικό. Αναζητούμε να βρούμε σε τι μπορούν να μας εξυπηρετήσουν τα πράγματα και τα πρόσωπα ακόμα και οι φίλοι μας. Φθάνουμε και στο σημείο να σκεφθούμε: «Σε τι ο Θεός μπορεί να είναι για μένα χρήσιμος»; Μόνο αν απελευθερωθούμε από αυτό το ένστικτο του συμφέροντος, θα μπορέσουμε με πλήρη ελευθερία, να κάνουμε αυτό που οφείλουμε, δηλαδή να δοξάζουμε το Θεό διότι είναι μεγάλος, διότι είναι θαυμαστός, διότι είναι η αιώνια αγάπη. Αυτό αδελφοί μου και αδελφές μου ας ζητήσουμε από το Θεό με τις ικεσίες του Αγίου Ιγνατίου, κατά τη φετινή πανήγυρη της μνήμης του. Αμήν
Μετά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία ακολούθησε η εορταστική συνεστίαση στην πλατεία του Αγίου Ιγνατίου, που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού.
