Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΑΔ. ΛΕΩΝ

Μια μέρα, πέρασε από ένα μοναστήρι ένας γεροντάκος και είπε στους μοναχούς: «Αύριο μεσημέρι, ο Χριστός έχει ραντεβού με τους μοναχούς στο βουνό».

Την επόμενη μέρα, όλοι οι μοναχοί ξεκίνησαν βιαστικά για να φτάσουν στο βουνό. Οι πιο νέοι βρίσκονταν μπροστά, καθώς πήγαιναν πιο γρήγορα. Εκεί που βάδιζαν, πέρασαν δίπλα από έναν γέρο ζητιάνο, καθισμένο στην άκρη του δρόμου. Τους ρώτησε: «Που πηγαίνετε έτσι βιαστικό;» Του απάντησαν: « Πάμε να δούμε τον Χριστό, πάνω στο βουνό ». Τους λέει: «Πάρτε με μαζί σας ». Ο ζητιάνος ήτανε άρρωστος και δεν μπορούσε να περπατήσει. Οι μοναχοί δεν ήθελαν να χάσουν το ραντεβού και ο καθένας του απαντούσε: « Δεν μπορώ να σε πάρω μαζί μου, θα χάσω το ραντεβού με τον Χριστό ».

Τελευταίος πέρασε ο Αδ. Λέων. Ο γέρο ζητιάνος παρακάλεσε κι αυτόν: «Πόρε με μαζί σου ». Γεμάτος συμπόνια ο Αδ. Λέων τον πήρε στους ώμους του και επέστρεψε στο μοναστήρι για να τον περιποιηθεί. Υπέφερε πολύ, καθώς ο δρόμος ήτανε μακρύς και το βάρος του ζητιάνου γινότανε όλο και πιο δυσβάσταχτο στους ώμους του.

Όταν έφτασε στο μοναστήρι, ο Αδ. Λέων ετοίμασε μια λεκάνη με ζεστό νερό και γονάτισε να πλύνει τα πόδια του φιλοξενούμενου του. Μόλις σήκωσε τα μάτια να τον κοιτάξει, είδε έκπληκτος ότι ο ζητιάνος ήταν ο ίδιος ο Χριστός.

Μετά από λίγο, οι μοναχοί επέστρεψαν απογοητευμένοι. Δεν είχαν δει τίποτε μέσα στην ερημιά, ούτε στο βουνό εκείνο  το μεσημέρι.

Ο Αδ. Λέων ήταν ο μόνος που είχε συναντήσει  το Χριστό…