Ο Θεός και ο κομμωτής

Ένας άντρας είχε πάει σε ένα κομμωτήριο για να κόψει τα μαλλιά και να περιποιηθεί τη τα γενειάδα του. Αυτός και ο κουρέας μιλούσαν για πράγματα και πράγματα. Έτσι παρεμπιπτόντως ήρθε και η ώρα να μιλήσουν για τον Θεό και τότε ο κουρέας είπε:
“- Δεν πιστεύω ότι υπάρχει Θεός.
– Α! ναι; και γιατί το λες αυτό; ρώτησε ο πελάτης.
– Αρκεί να βγεις έξω στο δρόμο για να καταλάβεις ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Για πες μου, αν υπήρχε ο Θεός, θα υπήρχαν τόσοι άρρωστοι; Θα υπήρχαν τόσα εγκαταλειμμένα παιδιά; Αν υπήρχε ο Θεός, θα υπήρχε πόνος ή βάσανα; Δεν μπορώ να φανταστώ ένα Θεό Αγάπη που να επιτρέπει όλα αυτά!
Ο κομμωτής τελείωσε τη δουλειά του και ο πελάτης έφυγε από το κατάστημα. Αμέσως μετά την έξοδο από το κουρείο, ο πελάτης είδε έναν άνδρα στο δρόμο με μακριά, βρώμικα και ανακατωμένα και μια απαίσια γενειάδα.. Φαινόταν βρώμικος και ατημέλητος. Ο πελάτης γύρισε και μπήκε ξανά στο κουρείο. Απευθύνθηκε στον κομμωτή και του λέει:
” – Ξέρεις κάτι; Δεν υπάρχουν κομμωτές.
– Πώς μπορείς να το πεις αυτό; Ρώτησε έκπληκτος ο κομμωτής, εγώ δεν είμαι εδώ; Εγώ δεν σε κούρεψα;.
– Μην αμφιβάλεις, δεν υπάρχουν κομμωτές, γιατί αν υπήρχαν, δεν θα υπήρχαν άνθρωποι με μακριά, βρώμικα μαλλιά και ατημέλητη γενειάδα σαν αυτόν τον άνθρωπο που στο δρόμο!
– Μα όχι, υπάρχουν κομμωτές. Ό,τι βλέπεις στο δρόμο σ’ αυτόν τον άνθρωπο συμβαίνει διότι δεν με αναζητούν.
– Ακριβώς! απάντησε ο πελάτης. Αυτή είναι η αλήθεια! Ο Θεός υπάρχει επίσης! Αλλά οι άνθρωποι δεν τον αναζητούν, γι’ αυτό υπάρχουν τόσα πολλά δεινά στον κόσμο. “