Ο Λόγος της ζωής Απριλίου 2021
ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΕΠΙΣΗΣ https://www.youtube.com/watch?v=3SfRq5q0rE0
Απρίλιος 2021
«Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας: ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων του» (Ιω 10,11)
Στην πραγματική ζωή, οι βιβλικές εικόνες μοιάζουν ξένες στις σύγχρονες απαιτήσεις μας για αποτελεσματικές προσεγγίσεις. Εντούτοις, μήπως μερικές φορές δεν αισθανόμαστε πράγματι την ανάγκη από έναν τόπο ανάπαυσης, από μια συνάντηση με κάποιον που μας δέχεται όπως είμαστε;
Ο Ιησούς είναι αυτός που, περισσότερο από όλους, είναι έτοιμος να μας ακούσει και να δώσει ακόμη και τη ζωή του για τον καθένα από μας.
Σ’ αυτό το εδάφιο του Ευαγγελίου, ο Κύριος μας διαβεβαιώνει για την παρουσία του στη ζωή του καθενός μας, σύμφωνα με την υπόσχεση που δόθηκε στον Ισραήλ δια μέσου των προφητών[1].
Ο Ιησούς είναι ο ποιμένας, ο βοσκός που αγαπά και γνωρίζει τα πρόβατά του, δηλαδή τον ταλαιπωρημένο και μερικές φορές παραστρατημένο λαό. Δεν είναι κάποιος ξένος που δε γνωρίζει τις ανάγκες του ποιμνίου, ούτε κλέφτης που έρχεται να κλέψει, ούτε ένας κακοποιός που σκοτώνει και διασκορπίζει το κοπάδι, ούτε ένας μισθοφόροςπου ενδιαφέρεται μόνο για το μισθό του.
«Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας: ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων του»
Το κοπάδι που ο Ιησούς αισθάνεται δικό του, είναι όχι μόνο οι μαθητές του κι όλοι όσοι έλαβαν το βάπτισμα, αλλά και πολλοί άλλοι ακόμη. Γνωρίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, τη φωνάζει με το όνομά της και τη φροντίζει με τρυφερότητα.
Είναι ο αληθινός βοσκός. Όχι μόνο μας οδηγεί στη ζωή και έρχεται να μας αναζητήσει κάθε φορά που χανόμαστε[2], αλλά έδωσε ακόμη και τη ζωή του για να εκπληρώσει το θέλημα του Πατέρα, δηλαδή την πληρότητα της προσωπικής κοινωνίας μ’ Εκείνον και την επανοικοδόμηση της αδελφοσύνης ανάμεσά μας, η οποία πληγώθηκε θανάσιμα από την αμαρτία.
Ας εντείνουμε την προσπάθειά μας να αναγνωρίσουμε τη φωνή του Θεού, να ακούσουμε το λόγο που απευθύνεται στον καθένα από μας και να τον ακολουθήσουμε με εμπιστοσύνη. Ας είμαστε βέβαιοι για την αγάπη, την κατανόηση και τη συγχώρηση, χωρίς προϋποθέσεις, από εκείνον ο οποίος μας λέει:
«Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας: ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων του»
Αναγνωρίζοντας, έστω και στο ελάχιστο, αυτή τη σιωπηλή αλλά ισχυρή παρουσία στη ζωή μας, κάνουμε φανερή την πρόθεσή μας να τη μοιραζόμαστε, να αυξάνουμε την ικανότητά μας να υποδεχόμαστε και να φροντίζουμε τους άλλους. Σύμφωνα με το παράδειγμα του Ιησού, ας προσπαθήσουμε λοιπόν να γνωρίσουμε καλύτερα τα μέλη της οικογένειάς μας, τους συναδέλφους στην εργασία, τους γείτονες, και να αφεθούμε να παρακινηθούμε από τις ανάγκες αυτών που μας περιβάλλουν.
Ας αφήσουμε ελεύθερο πεδίο στη δημιουργικότητα της αγάπης, προς όφελος τόσο των άλλων όσο κι εμάς των ίδιων. Ας συμβάλουμε στη δημιουργία ανοιχτών και αδελφικών κοινοτήτων και ας συνοδέψουμε με υπομονή και κουράγιο την πορεία τους.
Μελετώντας αυτή την ίδια φράση του Ευαγγελίου, η Chiara Lubich έγραφε: «Ο Ιησούς έλεγε: “Κανένας δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη, από εκείνον που θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των φίλων του” (Ιω 15,13). Πρόσφερε τη ζωή του μέχρι τέλους. Η αγάπη του είναι μια αγάπη θυσιαστική, δηλαδή μια αγάπη πραγματικά έτοιμη να προσφέρει τη ζωή της. {…] Ο Θεός μας ζητά, και από μας […], πράξεις αγάπης που έστω και στο ελάχιστο να βρίσκονται μέσα στο πλαίσιο της αγάπης Του. […] Μόνο αυτή η αγάπη είναι χριστιανική. Δεν είναι μια οποιαδήποτε αγάπη, μια προσχηματική αγάπη, αλλά μια αγάπη τόσο μεγάλη ώστε να είναι διαθέσιμη να δώσει πραγματικά τη ζωή της. […] Ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο, η χριστιανική ζωή μας θα κάνει ένα άλμα ως προς την ποιότητά της. Και θα δούμε να έλκονται, κοντά στον Ιησού, γοητευμένοι από τη φωνή του, άνδρες και γυναίκες από κάθε τόπο[3] .
Letizia Magri
[1] Ιεζ 34,24-31
[2] Λκ15,3-7; Τα 18,12-24
[3]ChiaraLubich, Λόγος της Ζωής, Απριλίου 1997
