Νότιο Σουδάν. Covid-19: Σαλεσιανοί και Ιησουίτες στο πλευρό των προσφύγων
Στο πλευρό των τελευταίων, των πιο ευάλωτων, εκείνων που αναζητούν την ειρήνη μετά τη διαφυγή τους από τον πόλεμο και από τον θάνατο, βρίσκονται οι ιερείς και οι Ιησουίτες του Νοτίου Σουδάν που, αυτήν την περίοδο της πανδημίας Covid-19, παρέμειναν κοντά στους εκτοπισμένους και στους πρόσφυγες, παρέχοντάς τους υλική βοήθεια και πνευματική υποστήριξη. Οι μαρτυρίες τους – οι οποίες αναφέρονται στο Δελτίο Bollettino della Sezione Migranti e Rifugiati του Dicastero για την Υπηρεσία της Πλήρους Ανθρώπινης Ανάπτυξης – διηγούνται για μια χώρα που, σχεδόν δέκα χρόνια μετά την ανεξαρτησία της την οποία απέκτησε το 2011, σήμερα διέρχεται μέσα από μια σοβαρή οικονομική κρίση, και λόγω της έκτακτης υγειονομικής κατάστασης. Η πτώση της τιμής του πετρελαίου, η υποτίμηση του τοπικού νομίσματος, η εξάρτηση από τις εισαγωγές, πράγματι, έχουν προκαλέσει την αύξηση των τιμών των βασικών προϊόντων σε υψηλά επίπεδα, οδηγώντας το 45% του πληθυσμού σε μια σοβαρή κατάσταση επισιτιστικής ανασφάλειας. Επιπλέον, μετά την επιβεβαίωση της πρώτου περιστατικού Κορονοϊού τον μήνα Απρίλιο, τα περιοριστικά μέτρα κατά της μόλυνσης που ξεκίνησε η κυβέρνηση, είχαν περαιτέρω επιπτώσεις στην οικονομία και στην κοινωνία.
Το στρατόπεδο Gumbo για εκτοπισμένους
Οι δυσκολίες έγιναν έντονα αισθητές, ειδικά στις πλέον κρίσιμες περιοχές, όπως για παράδειγμα, το στρατόπεδο Gumbo για τους εκτοπισμένους το οποίο διοικείται από τους Σαλεσιανούς και βρίσκεται σε ένα μικρό προάστιο κοντά στη Juba. Ιδρύθηκε το 2014, μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου τον Δεκέμβριο του 2013. Το στρατόπεδο σήμερα, φιλοξενεί σχεδόν 9.800 άτομα, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά, ορφανά, γυναίκες και ηλικιωμένους. Σε όλους αυτούς, οι ιερείς κληρονόμοι του Δον Bosco, προσφέρουν τροφή, εκπαίδευση, ιατρική περίθαλψη και πνευματική υποστήριξη. Σε αυτή την εποχή της πανδημίας, οι προσπάθειες πολλαπλασιάστηκαν υπέρ των πιο ευάλωτων οικογενειών, στις οποίες προσφέρθηκαν βασικά αγαθά πρώτης ανάγκης, καθώς και υγειονομικό υλικό και σετ υγιεινής για την πρόληψη της μετάδοσης. Εκτός από το στρατόπεδο των εκτοπισμένων πληθυσμών στο Gumbo, η Congregazione των Σαλεσιανών δίνει ζωή και σε μια ενορία, σχολεία και διάφορα Κέντρα κατάρτισης: Τεχνικο-επαγγελματικά, Προώθησης των γυναικών, των Νέων, καθώς και ένα δεύτερο στρατόπεδο που προορίζεται για τους εσωτερικά εκτοπισμένους και διευθύνεται από τους πνευματικούς γιούς του δον Bosco. Προς το παρόν, αυτή η δομή φιλοξενεί σχεδόν 10 χιλιάδες άτομα.
Η παρουσία των Σαλεσιανών στην αφρικανική χώρα
Πρέπει να θυμόμαστε ότι, στη νεότερη αφρικανική πολιτεία υπάρχουν πέντε κοινότητες των Σαλεσιανών που αριθμούν συνολικά σχεδόν 25 μοναχούς, καθώς και άλλους αφιερωμένους, μέλη της οικογένειας των Σαλεσιανών: τις Figlie di Maria Ausiliatrice που δραστηριοποιούνται με 15 μοναχές σε τρία κέντρα, τις Suore Missionarie di Maria Aiuto dei Cristiani που είναι παρούσες με μια κοινότητα που αποτελείται από τέσσερις αδελφές, τις Suore della Visitazione di Don Bosco που παρευρίσκονται εκεί με μια κοινότητα με 5 μοναχές, και με τις Suore della Carità di Gesù με οκτώ αδελφές που είναι χωρισμένες σε δύο κοινότητες.
Δον Roger ο “Covid Hero”
Οι Σαλεσιανοί βρίσκονται στο πλευρό των προσφύγων του Νοτίου Σουδάν ακόμη και εκτός των εθνικών συνόρων: ο δον Roger Mukadi Mbayo για παράδειγμα, εργάζεται στο Palabek, στα βόρεια της Ουγκάντα, όπου προσφέρει τη βοήθειά του σε περισσότερους από 54.000 πρόσφυγες από το Νότιο Σουδάν. Η πρόκληση είναι σκληρή: το τοπικό στρατόπεδο υποδοχής φιλοξενεί πάνω από 25 χιλιάδες μικρά παιδιά ηλικίας περίπου 13 ετών που εξαιτίας της πανδημίας του Covid-19, δεν μπορούν πλέον να πάνε στο σκολείο, χάνοντας έτσι την πρόσβαση στην εκπαίδευση, αλλά και την επαφή με τους συνομήλικούς τους. Γι αυτό το λόγο, ο δον Roger μαζί με άλλους μοναχούς, σκέφτηκε τις καθημερινές διαμορφωτικές δραστηριότητες όπου συμμετέχουν περίπου 400 μικρά παιδιά και νέοι κάθε φορά. Για παράδειγμα, στους νέους διδάχθηκε πώς να σπέρνουν γρασίδι για παιδικές χαρές, να φυτεύουν δέντρα και να δημιουργούν έναν λαχανόκηπο. Τα αγόρια έμαθαν επίσης, να κάνουν εγγραφή βίντεο και ήχου, επικεντρώθηκαν στην πρόληψη του κορονοϊού και πήγαν να επισκεφθούν με πλήρη σεβασμό στους κανόνες υγιεινής, ορισμένους άρρωστους συνομηλίκους τους. Αυτή η τόσο μεγάλη προσπάθεια έκανε τον δον Roger να κερδίσει το ψευδώνυμο του “Covid Hero”, «ο ήρωας του Κορονοϊού»: μια ένδειξη ευγνωμοσύνης από μέρους των τόσων πολλών παιδιών στα οποία ο ιερέας χάρισε και πάλι το χαμόγελο.
Η μαρτυρία του Ιησουίτη πατέρα Matthew Ippel
Αλλά στο Νότιο Σουδάν είναι παρόντες και οι Ιησουίτες, όπως ο πατέρας Matthew Ippel που εργάζεται στο στρατόπεδο προσφύγων του Maban. Η δική του μαρτυρία είναι ιδιαίτερα συγκινητική: παρά το γεγονός ότι του έγινε πρόταση να εγκαταλείψει τη χώρα λόγω της πανδημίας, ο πατέρας Ippel λέει ότι «πάντα αισθανόμουν ότι καλούμαι να είμαι φυσικά παρόν, να συνεχίσω να εκπληρώνω την ευαγγελική και ανθρωπιστική εντολή της αποστολής μου», στο πλευρό των προσφύγων του Νοτίου Σουδάν. Με την άδεια του Ανώτερού του, ο πατέρας Matthew παρέμεινε λοιπόν, στο Maban και μαζί με έναν άλλο μοναχό από το τάγμα του, δημιούργησε μια μικρή κοινότητα στην οποία συμμετέχουν αρκετοί εθελοντές επίσης. Η κύρια δραστηριότητα που ασκούν είναι η ευαισθητοποίηση αναφορικά με τον Covid-19 που πραγματοποιείται με επισκέψεις, ακολουθώντας πάντα τους κανόνες υγιεινής, σε σπίτια των πλέων ευάλωτων και απομονωμένων ατόμων, όπως οι ηλικιωμένοι και με ειδικές ανάγκες.
Οι βοήθεια από την Κοινότητα Sant’Egidio
Εν τω μεταξύ, ενώ στη χώρα ο κορονοϊός έχει καταγράψει μέχρι σήμερα, 5 Σεπτεμβρίου, πάνω από 2.500 θανάτους συνολικά, κατέφθασε στη Juba πρόσφατα, η ανθρωπιστική βοήθεια που συλλέχθηκε από την Κοινότητα Sant’Egidio σε συνεργασία με το υπουργείο Εξωτερικών και την Διεθνή Συνεργασία. Η πρωτοβουλία «Ponte areo umanitario» της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτρεψε να φτάσουν στο αφρικανικό έθνος τρόφιμα, μάσκες, απολυμαντικά τζελ και σαπούνια για τους πρόσφυγες. Η βοήθεια θα διανεμηθεί από το Υπουργείο Ανθρωπιστικών Υποθέσεων και το Οικουμενικό Συμβούλιο των Εκκλησιών του Νοτίου Σουδάν.
Μετάφραση: ρφ
