«Να θυμόμαστε το Ολοκαύτωμα για να μην καταστρέψουμε το μέλλον»

«Να θυμόμαστε το Ολοκαύτωμα για να μην καταστρέψουμε  το μέλλον»

«Δεν κουράζομαι να καταδικάζω κατηγορηματικά κάθε μορφή αντισημιτισμού»: με αυτά τα λόγια ο Φραγκίσκος δέχθηκε σε ακρόαση μια αντιπροσωπεία του «Κέντρου Simon Wiesenthal», που εδώ και χρόνια ασχολείται με την καταπολέμηση κάθε εκδήλωσης ρατσισμού και μίσους κατά των μειονοτήτων. Η πρόσκληση του Πάπα είναι να σπέρνουμε την ειρήνη, να καλλιεργούμε μαζί το έδαφος της αδελφοσύνης, ειδικά εν όψει της «βάρβαρης αναζωπύρωσης του αντισημιτισμού»

Σιγή για να ακούσουμε την κραυγή της ανθρωπότητας που υποφέρει. Σήμερα, όπως και πριν από 75 χρόνια, όταν ο κόσμος ξύπνησε με την σκληρότητά του την ναζιστική μανία, όταν ανοίχτηκαν οι πύλες του στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς – Μπίρκεναου και εκείνοι που επέζησαν έφεραν στο σώμα, στο μυαλό και στην καρδιά τους την φρικτή εμπειρία. Ο Πάπας Φραγκίσκος, δεχόμενος σε ακρόαση το «Κέντρο Simon Wiesenthal», υπενθύμισε την 27η Ιανουαρίου, ημέρα της απελευθέρωσης του ναζιστικού στρατοπέδου στην Πολωνία, επικαλούμενος την απουσία λέξεων ενώπιον του «λεκτικού καταναλωτισμού» που εκφράζεται μέσα από «κραυγαλέα παράπονα», «άχρηστες λέξεις» ενώ είναι «η σιγή που διαφυλάσσει τη μνήμη», χωρίς την οποία το μέλλον καταστρέφεται.
Σαφής η καταδίκη του Πάπα για τον αντισημιτισμό και για την «βάρβαρη αναζωπύρωση» του των τελευταίων ετών. Ισχυρή είναι και η πρόσκληση «να οργώσουμε το έδαφος του μίσους» και να το σπείρουμε με την ειρήνη, επανεντάσσοντας τους περιθωριοποιημένους, υποστηρίζοντας εκείνους που έχουν απορριφθεί, όπως ισχυρή είναι και η πρόσκληση για συνεργασία μεταξύ χριστιανών και εβραίων προκειμένου να καλλιεργήσουμε ¨το έδαφος της αδελφοσύνης».

Επιμορφώνουμε για ανοχή, για θρησκευτική ελευθερία

Ο Φραγκίσκος υπενθυμίζει τις επαφές μεταξύ Αγίας Έδρας και του  «Κέντρου Simon Wiesenthal», «ενεργό σε όλο τον κόσμο» για την καταπολέμηση «κάθε μορφής αντισημιτισμού, ρατσισμού και μίσους προς τις μειονότητες». Το Κέντρο δημιουργήθηκε το 1977, με πρωτοβουλία του SimonWiesenthal, ενός Αυστριακού Εβραίου που αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του στην ανακατασκευή της αλήθειας αναφορικά με την ναζιστική εξόντωση, εντοπίζοντας τους υπεύθυνους για τα εγκλήματα και οδηγώντας τους ενώπιον της δικαιοσύνης.

Συμμεριζόμαστε την επιθυμία να καταστεί ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος όσον αφορά στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μια αξιοπρέπεια που ανήκει εξίσου σε όλους, ανεξάρτητα από προέλευσή, θρησκεία και κοινωνική θέση. Είναι τόσο σημαντικό να εκπαιδεύσουμε για ανοχή και αμοιβαία κατανόηση, θρησκευτική ελευθερία και προώθηση της κοινωνικής ειρήνης.

Οι μνήμες εγγυώνται το μέλλον

Σιωπηλή προσευχή στο στρατόπεδο εξόντωσης του Auschwitz – Birkenau, το 2016, και η εικόνα που μοιράζεται ο Πάπας, θυμίζουν ότι σε μερικές ημέρες, στις 27 Ιανουαρίου, θα λάβει χώρα η Ημέρα Μνήμης για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση του στρατοπέδου. Σιγή «για να εσωτερικεύσουμε», για να σταθούμε και να κοιτάξουμε μέσα μας, «για να ακούσουμε την κραυγή της ανθρωπότητας που υποφέρει»: είναι το δυσκολότερο που πρέπει να κάνουμε επειδή όλο και περισσότερο «απορροφόμαστε» από την «δίνη των πραγμάτων».

Ο σημερινός καταναλωτισμός είναι και λεκτικός: πόσα άχρηστα λόγια, πόσος χρόνος σπαταλιέται αμφισβητώντας και κατηγορώντας, πόσες κραυγαλέες παραβάσεις, χωρίς να νοιαζόμαστε γι αυτά που λέγονται. Η σιωπή, αντίθετα, βοηθά στη διατήρηση της μνήμης. Αν χάσουμε τη μνήμη μας, καταστρέφουμε το μέλλον. Η επέτειος της απερίγραπτης σκληρότητας που η ανθρωπότητα ανακάλυψε πριν από εβδομήντα πέντε χρόνια ας αποτελέσει μια έκκληση να σταθούμε, να παραμείνουμε σιωπηλοί και να θυμηθούμε. Αυτό πρέπει να το κάνουμε για να μην γίνουμε αδιάφοροι.

Η εγωιστική αδιαφορία

Αυτό που ανησυχεί τον Πάπα είναι η εγωιστική αδιαφορία σύμφωνα με την οποία «μας ενδιαφέρει μόνο αυτό που μας βολεύει», όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά εξαπολύεται ο θυμός μας, η κακία, προσφέρουμε την υποστήριξή μας σε «ιδιαιτερότητες και λαϊκισμούς»: πρόσφορο έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσεται ραγδαία το μίσος.

«Ακόμη και πρόσφατα έχουμε δει βάρβαρες αναβιώσεις του αντισημιτισμού. Δεν κουράζομαι να καταδικάζω έντονα κάθε μορφή αντισημιτισμού».

Τείνουμε το χέρι, σπέρνουμε την ειρήνη

Επομένως υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στη ρίζα του, δεσμευόμενοι «να οργώσουμε το έδαφος όπου φυτρώνει το μίσος και να σπείρουμε ειρήνη».

Πράγματι, μέσω της ολοκλήρωσης, της έρευνας και της κατανόησης του άλλου, προστατεύουμε καλύτερα τον ίδιο τον εαυτό μας. Ως εκ τούτου είναι επείγον να επανενταχθούν όσοι είναι περιθωριοποιημένοι, να τείνουμε το χέρι σε όσους βρίσκονται μακριά, να υποστηρίξουμε εκείνους που απορρίπτονται επειδή δεν έχουν κανένα μέσο και χρήματα, να βοηθήσουμε εκείνους που είναι θύματα μισαλλοδοξίας και διακρίσεων.

Πορεία αδελφοσύνης

Οι πρώτοι που καλούνται να αναλάβουν αυτή τη δέσμευση από κοινού είναι οι χριστιανοί και οι εβραίοι, διότι – όπως υπογράμμιζε η  Nostra Aetate – υπάρχει μια πλούσια κοινή πνευματική κληρονομιά «που θα πρέπει να ανακαλύψουμε ολοένα και περισσότερο – λέει ο Πάπας – για να την θέσουμε στην υπηρεσία όλων».

Αισθάνομαι ότι, ιδιαίτερα σήμερα, καλούμαστε πρώτοι εμείς, σε αυτή την υπηρεσία: όχι να αποστασιοποιηθούμε και να αποκλείσουμε, αλλά να πλησιάσουμε και να συμπεριλάβουμε. Όχι να υποστηρίξουμε λύσεις με τη βία, αλλά να ξεκινήσουμε πορεία προσέγγισης. Και ας θυμηθούμε το παρελθόν και ας λάβουμε υπόψη μας τις συνθήκες εκείνων που υποφέρουν: έτσι θα καλλιεργήσουμε το πεδίο της αδελφοσύνης.

Ένα πεδίο που δημιουργήθηκε από τη συνεργασία και την υπεράσπιση των πιο αδύναμων μέσα από την ανάπτυξη του αμοιβαίου καλού, για να «καταστίσουμε τη γη ένα καλύτερο μέρος, σπέρνοντας την ειρήνη».

Μετάφραση: ρφ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη