Να γίνουμε άγιοι με τα μικρά πράγματα της κάθε μέρας
Την ημέρα που η Εκκλησία γιορτάζει και τιμά όλους τους Αγίους, (1 Νοεμβρίου) συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένοι, η συνέντευξη μας για τον ατομικό αγιασμό απευθύνεται σε όσους αγωνίζονται να κατακτήσουν ένα μέτρο για την αγιοσύνη της κάθε ημέρας, προσαρμοσμένο καθημερινές καταστάσεις: την οικογένεια, συνοδεύοντας τα παιδιά στο σχολείο, τα ψώνια και τα ρούχα. Πρόκειται για την nnaida Di Rosario, σύζυγος πλήρους απασχόλησης για είκοσι τέσσερα χρόνια, μητέρα δύο παιδιών, που εργάζεται σε ένα κατάστημα αθλητικών ειδών και μέλος του κινήματος Pro-Sanctitate που ιδρύθηκε από τον δούλο Guglielmo Giaquinta, ιερέα που έπεισε ότι όλοι οι άνδρες έχουν καθήκον: να γίνουν άγιοι ζώντας ως αδέρφια. Η Annaida Di Rosario, στο τέλος, εκπροσωπεί τον καθένα μας:
Ακούστε τη συνέντευξη με την Annaida Di Rosario
Η αγιότητα δεν αφορά μόνο τους ιερείς, τις μοναχές ή τους μοναχούς, και η φιλοδοξία στην αγιότητα είναι η επιθυμία που πρέπει να έχει κάθε βαπτισμένος. Αλλά είναι δυνατόν να αγιάζετε τον εαυτό σας στην καθημερινή ζωή των μικρών πραγμάτων;
Απ. – Σίγουρα. Πολλές φορές έχουμε τον πειρασμό να πιστεύουμε ότι η αγιότητα είναι αποκλειστική για όσους χωρίζονται από τα απλά επαγγέλματα για να αφιερώσουν τον μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στην προσευχή. Αντίθετα, δεν είναι έτσι: όλοι καλούμαστε να είμαστε άγιοι μέσα στον κόσμο με αγάπη, και καθένας από μας μπορεί να προσφέρει τη δική του μαρτυρία στα συνηθισμένα επαγγέλματα, με τα οποία ασχολούμαστε. Αν είμαστε αφιερωμένοι να ζούμε με χαρά η συνειδητοποίηση μας, αν είμαστε παντρεμένοι φροντίζοντας τον σύζυγό μας και τα παιδιά μας, και στη συνέχεια να ζούμε το έργο μας με επαγγελματισμό, αφοσίωση, ειλικρίνεια. Η αγιότητα είναι η πληρότητα της ζωής. Ο Θεός μας αγαπά και μας προσκαλεί να αγαπάμε πλήρως τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας.
Επειδή κάποιος γίνεται άγιος ακόμη και χωρίς να ξεχνάει να υπηρετεί άλλους …
Απ. – Ο ιδρυτής μας, ο δούλος του Θεού Γουλιέλμο Τζιάκουιντα, μας προσκαλούσε πάντοτε να βαδίζουμε προς την αγιότητα ξεκινώντας από την προσωπική μας ζωή που αποτελείται από ανθρώπινες σχέσεις, πρόσωπα, σχέσεις, ιστορίες που είναι αλληλένδετες. Η πορεία της αγιότητας μας θυμίζει ότι δεν είμαστε μόνοι: χωρίς να φέρνουμε μαζί μας αυτό που μας δίδαξε ο Ιησούς να αποκαλούμε αδελφό, δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε στην αγιότητα. Ο Πάπας Φραγκίσκος το θυμίζει και αυτό στην Αποστολική Προτροπή "Gaudete et Exultate" όταν γράφει ότι η αγιότητα εκφράζετε με την αδελφοσύνη και αγκαλιάζει όλες τις κοινωνικές μας σχέσεις.
Σε όλα αυτά, πρέπει πρώτα να τοποθετηθεί η οικειότητα με τον Κύριο;
Απ. – Δεν υπάρχει αμφιβολία. Επειδή γίνεται πηγή χάριτος από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε τη δύναμη να γίνουμε άγιοι. Αν λείπει η σχέση της οικειότητας με τον Κύριο, δεν μπορούμε να φτάσουμε στους αδελφούς μας, μόνο με τις δικές μας δυνάμεις. Μόνο εμπιστευόμενοι σε Εκείνον μπορούμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των άλλων. Η προσευχή είναι η βάση όλων.
+Ν
