ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΥΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΣΤΕΙΛΕ
Η Εκκλησία του Χριστού αναζητά την ενότητα. Αναζητά την ενότητα η Ρώμη και η νέα Ρώμη. Την αναζητά, ο επίσκοπος Ρώμης και ο επίσκοπος νέας Ρώμης. Την αναζητούν οι μαθητές του Χριστού που έλαβαν εντολή από τον Ιησού, όχι να προβάλουν τι τους χωρίζει, αλλά τι τους ενώνει. Να αναζητούν μαζί όχι τον εαυτό τους αλλά το Διδάσκαλό τους, το Διδάσκαλο όλων μας που είναι ο Αναστημένος Χριστός. Να μη διδάσκουν τον εαυτόν τους, αλλά να ακούνε και να κάνουν γνωστό τον κοινό Διδάσκαλο τους. « Ένας είναι ο Διδάσκαλός σας, ο Χριστός, κι εσείς όλοι είστε αδελφοί». ( Ματθ. 23,8). Είναι ο Διδάσκαλος της αγάπης που μας υπενθυμίζει καθημερινά «Όπως σας αγάπησα εγώ, έτσι και εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Από αυτό θα καταλάβουν οι άνθρωποι, ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο (Ιωάν. 13, 34-35).
Πολλές φορές μας ρωτούν: ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει ανάμεσα στην Καθολική και τη Ορθόδοξη Εκκλησία; Εμείς απαντούμε: Το γεγονός ότι δεν γνωριζόμαστε. Πέρασαν πολλά χρόνια απομόνωσης και η Ανατολή ζούσε σαν να μην υπήρχε η Δύση αλλά και η Δύση αγνοούσε την Ανατολή.
Όμως ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή και για να ξαναβγεί πρέπει να περάσει από τη Δύση. Τόσο λοιπόν η Δύση όσο και η Ανατολή δεν είναι κάτι που μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο.
Για να υπάρξει η ενότητα των Εκκλησιών, χρειάζεται να γνωριστούν οι χριστιανοί μεταξύ τους. Και για να είναι αυτή η γνωριμία σωστή και αντικειμενική πρέπει η Καθολική Εκκλησία να πει στην Ορθόδοξη αυτό που είναι και αυτό που λέει για τον εαυτό της και το ίδιο πρέπει να κάνει η Ορθόδοξη Εκκλησία προς την Καθολική Εκκλησία. Αυτή η γνωριμία δεν τέλεια, αν η μία Εκκλησία διδάσκει τι πιστεύει η άλλη. Όχι, διότι έτσι μπορεί να γίνουν λάθη, πολλά λάθη. Όταν δύο πρόσωπα θέλουν να γνωριστούν, τότε είναι το καθένα που παρουσιάζεται στο άλλο. Είναι το μόνο αρμόδιο να δώσει όλα τα στοιχεία της ύπαρξής του και της ζωής του, τα λάθη του και τις αρετές του. Δεν πρέπει η Καθολική Εκκλησία να κάνει κατήχηση της διδασκαλίας της και η Ορθόδοξη να κάνει αντικατήχηση για την καθολική Εκκλησία και βέβαια ούτε και το αντίστροφο. Αυτό δεν είναι ευαγγελικό, δεν είναι χριστιανικό, δεν είναι αδελφικό. Εύκολα άθελά μας ή αι θεληματικά μπορούμε να κάνουμε κακό και στον εαυτό μας καις τους άλλους. Ας ακούσομε προσεκτικά τη λέει η κάθε Εκκλησία όχι για την άλλη αλλά για τον εαυτό της.
Ζούμε σε μια εποχή με την παρουσία δύο προφητών, δηλαδή σταλμένων από το Θεό για να μας φέρουν την καλή αγγελία της αγάπης. Να μας μιλήσουν στο όνομα του Θεού της ευσπλαχνίας και της αγάπης. Ποτέ δεν μας είπαν ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες, διαφορές αλλά και με παρρησία και ειλικρίνεια ο ένας αποκαλεί τον άλλο αδελφό εν Χριστώ.
Όσοι αγαπούμε όχι την Εκκλησία μας αλλά την Εκκλησία του Χριστού, ας ακολουθήσουμε τα βήματα των δύο αυτών Πατέρων της Εκκλησίας, διότι και εκείνοι όπως έχουν αποδείξει με το λόγο και τα έργα τους ακολουθούν τον μόνο Σωτήρα Αναστημένο Χριστό.
Ο Κύριος δεν μας έχει εγκαταλείψει. Μας έχει στέλνει προδρόμους, προδρόμους του ευαγγελίου και οικοδόμους της ενότητας της Εκκλησίας του. Δεν πρέπει να τους αποκεφαλίζουμε, αλλά να τους αγαπούμε και να τους ακολουθούμε, διότι βαδίζουν προς την Εμμαούς και ο Αναστημένος Ιησούς τους συνοδοιπορεί, τους ερμηνεύει τις Γραφές, τους φλογίζει τις καρδιές και τους οδηγεί αργά και σταθερά, εκείνους και όλους τους μαθητές του στον κοινό τεμαχισμό του άρτου.
+Ν
