ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 2ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
2 Μαΐου 2025
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (6,1-15)
Μετά απ’αυτά, ο Ιησούς αναχώρησε πέρα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας, δηλαδή τη λίμνη της Τιβεριάδας. Αλλά τον ακολουθούσε πολύς κόσμος, διότι έβλεπαν τα θαύματα που έκανε στους ασθενείς. Ανέβηκε τότε ο Ιησούς στο βουνό και καθόταν εκεί μαζί με τους μαθητές του. Πλησίαζε το Πάσχα, η γιορτή των Ιουδαίων. Όταν σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και είδε ότι πολύς κόσμος έρχεται σ’αυτόν, λέει στο Φίλιππο: “Από πού θα αγοράσουμε ψωμιά για να φάνε αυτοί;” Αυτό το έλεγε για να τον δοκιμάσει, διότι ο ίδιος ήξερε τι επρόκειτο να κάμει. Του αποκρίθηκε ο Φίλιππος: “Ψωμιά αξίας διακοσίων δηναρίων δεν επαρκούν για να πάρει ο καθένας από ένα μικρό κομμάτι”. Του λέει ο Ανδρέας, ένας απ’τους μαθητές του, ο αδελφός του Σίμωνα Πέτρου: “Είναι εδώ ένα παιδί που έχει πέντε κρίθινα ψωμιά και δυο ψάρια. Αλλά τι είναι αυτά για τόσους πολλούς;” Είπε ο Ιησούς: “Βάλτε τους ανθρώπους να καθήσουν για να φάνε”. Υπήρχε πολύ χορτάρι σ’εκείνο το μέρος. Κάθησαν τότε για να φάνε οι άνδρες που ήταν περίπου πέντε χιλιάδες. Πήρε, λοιπόν, ο Ιησούς τα ψωμιά κι αφού είπε την προσευχή της ευχαριστίας, μοίρασε στους καθισμένους, καθώς επίσης κι απ’τα ψάρια όσο ήθελαν. Όταν χόρτασαν είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: “Συγκεντρώστε τα κομμάτια που περίσσεψαν, ώστε να μη χαθεί τίποτα”. Τα συγκέντρωσαν τότε και γέμισαν δώδεκα κοφίνια κομμάτια απ’τα πέντε κρίθινα ψωμιά, που περίσσεψαν σ’αυτούς που είχαν φάει.
Τότε οι άνθρωποι, όταν είδαν το θαύμα αυτό που έκαμε ο Ιησούς, έλεγαν: “Αληθινά, αυτός είναι ο προφήτης που πρόκειται να έλθει στον κόσμο”. Τότε ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι πρόκειται να έλθουν και να τον αρπάξουν για να τον κάμουν βασιλιά, αναχώρησε πάλι στο βουνό ολομόναχος.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Το επεισόδιο πηγάζει από ένα συγκεκριμένο γεγονός: οι άνθρωποι πεινούν και ο Ιησούς εμπλέκει τους μαθητές του, έτσι ώστε αυτή η πείνα να μπορεί να ικανοποιηθεί.
Στα πλήθη, ο Ιησούς δεν περιορίστηκε στο να δώσει αυτό – πρόσφερε το Λόγο του, την παρηγοριά του, τη σωτηρία του, στο τέλος και τη ζωή του – αλλά σίγουρα έκανε και αυτό: φρόντισε για την τροφή του σώματος.
Η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα, πεινασμένη για ψωμί, ελευθερία, δικαιοσύνη, ειρήνη και πάνω απ’ όλα για τη θεία χάρη του, δεν σταματά ποτέ. Ακόμα και σήμερα ο Ιησούς συνεχίζει να τρέφει, να γίνεται ζωντανή και παρηγορητική παρουσία, και το κάνει μέσα από εμάς.
Μπροστά στην κραυγή της πείνας – κάθε είδους «πείνας» – τόσων αδελφών σε κάθε μέρος του κόσμου, δεν μπορούμε να παραμείνουμε αποστασιοποιημένοι και ήσυχοι θεατές. Η αναγγελία του Χριστού, του άρτου της αιώνιας ζωής, απαιτεί μια γενναιόδωρη δέσμευση αλληλεγγύης για τους φτωχούς, τους αδύναμους, τους τελευταίους, τους ανυπεράσπιστους.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε, Εσύ βλέποντας το πεινασμένο πλήθος, προέβλεψες για την τροφή του. Εσύ που με πέντε ψωμιά χορταίνεις πέντε χιλιάδες ανθρώπους, δείξε την ίδια καλοσύνη και πρόνοια σε όλα τα παιδιά σου, που πεινούν στο σώμα και στο πνεύμα. Σε παρακαλώ χόρτασε και εμένα από τον άρτο Σου, γιατί και εγώ αισθάνομαι πεινασμένος, και Εσύ Κύριε το γνωρίζεις. Μάθε με να σου προσφέρω με γενναιοδωρία το λίγο που έχω, για να το πολλαπλασιάσεις και να το κάνεις με τη θεία σου χάρη άφθονο για κάθε πεινασμένο αδελφό μου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)