Σάββατο της Πρώτης Εβδομάδας της Τεσσαρακοστής
15 Μαρτίου 2025
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (5, 43-48)
Έχετε ακούσει ότι είπαν: “Θα αγαπήσεις τον πλησίον σου και θα μισήσεις τον εχθρό σου”. Αλλά εγώ σας λέω: Αγαπάτε τους εχθρούς σας και προσεύχεστε για εκείνους που σας καταδιώκουν, ώστε να γίνετε παιδιά του Πατέρα σας που βρίσκεται στους ουρανούς, διότι ανατέλλει τον ήλιο του πάνω από κακούς και καλούς και βρέχει πάνω σε δίκαιους και άδικους. Πράγματι, αν αγαπήσετε αυτούς που σας αγαπούν, τι ανταμοιβή να έχετε; Μήπως και οι τελώνες δεν κάνουν το ίδιο; Και αν χαιρετάτε μόνο τα αδέλφια σας, τι παραπάνω κάνετε; Μήπως και οι εθνικοί δεν κάνουν το ίδιο; Οπότε, να είσθε τέλειοι, όπως είναι τέλειος και ο Πατέρας σας ο ουράνιος.
Στοχασμός (don Pino Terranova)
Δεν ήταν πολύ μαλακός μαζί μας, αυτές τις ημέρες ο Ιησούς. Μας έβαλε μπροστά στα όρια μας και μας ζήτησε, να πάμε παραπέρα, να τα ξεπεράσουμε. Σήμερα συνεχίζει με το Λόγο του στον ίδιο τόνο. Μας συμπεριφέρεται σαν σε αθλητές. Και μας προσκαλεί να βάλουμε τον πήχη λίγο πιο ψιλά ακόμα. Θυμίζοντας στον καθένα μας, που πιθανόν να νιώθουμε ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα που πετύχαμε, στη ζωή μας, πως στην πραγματικότητα αυτό που κάνουμε, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Και πράγματι, αν και είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως προσπαθούμε, συχνά με όλες μας τις δυνάμεις, στην πραγματικότητα, τίποτα το ιδιαίτερο δεν γίνεται. Πάμε στην δουλειά και φροντίζουμε την οικογένειά μας, φροντίζουμε τις σχέσεις μας. Προσπαθούμε να ζούμε σε ειρήνη με όλους. Προσπαθούμε να τα μπαλώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε ανάμεσα σε πολλές καταστάσεις. Μερικές φορές μάλιστα προσευχόμαστε. Αλλά τίποτα το ιδιαίτερο δεν γίνεται. Είμαστε συνηθισμένοι όπως όλοι οι άλλοι. Σαν και εκείνους που δεν πιστεύουν.
Στην πραγματικότητα σήμερα, κατά τη γνώμη μου, ο Ιησούς μας ζητά κάτι που είναι απίστευτο. Κάτι το οποίο έχει κάτι το εξαιρετικό. Μας ζητά να έχουμε προς τον αδελφό μας, όχι μια αδελφική στάση, αλλά τη στάση του γονέα. Ο Θεός είναι ο ήλιος που καθημερινά ανατέλλει στη ζωή μας. Ακόμη και όταν είναι συννεφιά. Ακόμη και όταν βρέχει. Ένας γονέας είναι αυτός που κάθε πρωί «κάνει τον ήλιο να ανατείλει» πάνω στα παιδιά του. Κάθε πρωί φροντίζει το κάθε ένα από αυτά. Κάθε ημέρα προσεύχεται για αυτά. Καθημερινά τα τρέφει.
Το κάνει για εκείνα που το αξίζουν, το κάνει ακόμη και για εκείνα που το αξίζουν λιγότερο. Για εκείνα που του δίνουν ικανοποίηση, όπως και για εκείνα που τον έχουν πληγώσει, είπαν ψέματα, τον έκαναν να υποφέρει. Η αγάπη ενός γονέα είναι εκείνη που πάντα τελικά συγχωρεί. Επειδή ένας γονέας είναι αυτός που πάντα αγαπά. Τα παιδιά είναι “ο ήλιος σου”, δεν μπορείς να αρνηθείς τη ζεστασιά του. Αυτή είναι η αγάπη που κάθε μέρα μας ζητά να ζούμε με τα αδέλφια μας. Μια αγάπη γονέα. Μια μεγάλη, άπειρη αγάπη. Μια αγάπη που πάντα αγαπά, μια αγάπη που πάντα συγχωρεί.
Μια αγάπη που είναι πρόθυμη να πεθάνει. Αυτή η αγάπη είναι το ιδιαίτερο που μας ζητά, και αυτό θα μας διακρίνει από όσους δεν πιστεύουν, αν κατορθώσουμε να την ζήσουμε. Μου προκαλεί θαυμασμό που ο Θεός μας το ζητά αυτό. Είναι μια μεγάλη τιμή, ένα μεγάλο σημάδι εκτίμησης, γιατί μας θεωρεί ικανούς να επιτελέσουμε αυτό το καθήκον. Όπως έλεγα, μας αντιμετωπίζει σαν αθλητές. Αλλά που δεν καλούμαστε να ασκήσουμε τους μύες των ποδιών ή των χεριών, αλλά εκείνους της καρδιάς μας.
Δύσκολο όλο αυτό. Χρειάζεται πολύ προπόνηση, πολύ προσευχή και πολύ χάρη για να φτάσουμε σε ορισμένα αποτελέσματα. Χρειάζεται πολύ χάρη για να φτάσουμε να βλέπουμε με τα μάτια του πατέρα και της μητέρας αυτόν που σε προσβάλλει και δεν είναι παιδί σου. Και να τον φροντίζεις μόνο με την προσευχή. Κι όμως σήμερα καλούμαστε σε αυτό: Να είμαστε “ο ήλιος που ανατέλλει”, που θερμαίνει και φωτίζει ακόμη και τους εχθρούς. Ας είναι «ιδιαίτερη», μέσα στην καθημερινότητά της η ζωής μας.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
« Να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να δίνετε ευχές σ’ αυτούς που σας δίνουν κατάρες, να ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν και να προσεύχεστε γι’ αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται και σας καταδιώκουν».
Πόσο μακριά είμαι Κύριε από την εφαρμογή αυτού του λόγου Σου στη ζωή μου.
Δεν είμαι μακριά επειδή με απωθεί ο λόγος Σου, αντιθέτως είναι ένας λόγος που με ελκύει, που μου δίνει ώθηση να έρθω ακόμη πιο κοντά σου και πιο κοντά στους ανθρώπους.
Η θέληση μου Κύριε τα επιθυμεί όλα αυτά, η δύναμη μου όμως στην καθημερινότητα δεν καταφέρνει να τα εφαρμόζει.
Δεν θέλω να είμαι ένας χριστιανός μόνο στα λόγια αλλά στην πράξη.
Κύριε από μόνος μου δεν μπορώ, είμαι πολύ αδύναμος να εφαρμόσω αυτό τον υπέροχο Λόγο σου, έχω ανάγκη τη δική Σου δύναμη, τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Δώσε μου Κύριε το Πνεύμα Σου το Άγιο για να με μάθει να αγαπώ τους εχθρούς μου, δώσε μου το Πνεύμα της πραότητας για να δίνω ευχές σε αυτούς που μου δίνουν κατάρες, δώσε μου το Πνεύμα της βούλησης για να ευεργετώ αυτούς που με μισούν, δώσε μου το Πνεύμα σου το Άγιο για να προσεύχομαι για όσους με κακομεταχειρίζονται και με καταδιώκουν.
(www.episkopisyrou.gr)
