Mελέτη του Ευαγγελίου της Πέμπτης 11 Φεβρουαρίου 2021
της 5ης Εβδομάδας της Κοινής Περιόδου του Έτους
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (7, 24-30)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, αναχώρησε ο Ιησούς και πήγε στα σύνορα της Τύρου. Μπήκε σε ένα σπίτι δεν ήθελε να τον αντιληφθεί κανείς, αλλά δεν μπόρεσε να κρυφθεί. Κι όταν άκουσε για εκείνον μια γυναίκα που είχε η μικρή της κόρη ακάθαρτο πνεύμα, πήγε κι έπεσε στα πόδια του. Η γυναίκα αυτή ήταν Ελληνίδα, συροφοινίκισσα στην καταγωγή. Και τον παρακαλούσε να διώξει το δαιμόνια από τη θυγατέρα της. Κι ο Ιησούς της είπε: “Άφησε πρώτα να χορτάσουν τα παιδιά, αφού δεν είναι σωστό να πάρουμε το ψωμί των παιδιών και να το ρίξουμε στα σκυλάκια”. Εκείνη όμως του απάντησε και του είπε: “Κύριε, και τα σκυλάκια κάτω από το τραπέζι τρώνε από τα ψίχουλα των παιδιών”. Τότε της είπε: “Για το λόγο που είπες, πήγαινε, βγήκε το δαιμόνιο απ’ τη θυγατέρα σου”. Κι όταν έφθασε στο σπίτι της, βρήκε το παιδί στο κρεβάτι και το δαιμόνιο να έχει βγει.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Ακόμη και μια απόρριψη μπορεί να γίνει ευκαιρία για να ωριμάσει η πίστη. Ο Ιησούς βρίσκεται σε μια περιοχή ειδωλολατρών, στην Τύρο και τη Σιδώνα. Τον πλησιάζει μια γυναίκα Χαναναία με μια βαθιά προσευχή: «Ελέησέ με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ. Η θυγατέρα μου βασανίζεται από δαιμόνιο». Ο Ευαγγελιστής συμπληρώνει: «Αυτός δεν της απαντούσε λέξη».
Η σιωπή μπροστά στην παράκληση για βοήθεια μιας απελπισμένης μάνας μπορεί να φανεί ψυχρό, άσπλαχνο, αλλά αυτό που έπεται αλλάζει εντελώς τη γνώμη μας.
Παρεμβαίνουν ακόμη και οι μαθητές του Ιησού και τον παρακαλούν για χάρη αυτής της γυναίκας. Ο Κύριος όμως επιμένει σχεδόν σαν να θέλει να κάνει να λάμψει από το σκοτάδι όλη η ένταση του φωτός της πίστης αυτής της «ειδωλολάτρισσας».
Και εκείνος απαντά: «Δεν είναι σωστό να πάρει κανείς το ψωμί των παιδιών και να το πετάξει στα σκυλιά». «Ναι Κύριε, είπε εκείνη, αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των κυριών τους». και από εκείνη τη στιγμή η κόρη της θεραπεύτηκε.
Υπάρχει κάτι που πρέπει πάντοτε να συνοδεύει την προσευχή μας: η πίστη και η ταπεινοφροσύνη. Μόνο οι αρετές ανοίγουν την καρδιά του Θεού στην ευσπλαχνία και στο θαύμα, όταν αυτό χρειάζεται.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Σήμερα ως προσευχή είναι αρκετό να επαναλάβουμε την προσευχή της Χαναναίας γυναίκας. Την προσευχή της Καρδιάς.
Ελέησε με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ.
Ελέησε με, Κύριε, Υιέ του Δαβίδ τον αμαρτωλό…
Επαναλαμβάνω αργά ξανά και ξανά από καρδιάς αυτή την προσευχή.
