Η Μεσόγειος, mare nostrum για τους ζωντανούς και τους νεκρούς

6Η Μεσόγειος, mare nostrum για τους ζωντανούς και τους νεκρούς

Πάνω από 60 μετανάστες διασώθηκαν πρόσφατα οι οποίοι ήταν επιβιβασμένοι σε ένα πλοίο που είχε παρασυρθεί και είχαν μείνει για ώρες χωρίς βοήθεια. Και ενώ συνεχίζονται οι διαμάχες για την ενίσχυση της συνεργασίας Ιταλίας – Λιβύης, ακόμη μια δραματική φωτογραφία κάνει έκκληση στη συνείδηση των Ευρωπαίων. Στα μικρόφωνά μας ο Federico Soda, επικεφαλής της αποστολής Δ.Ο.Μ. στη Λιβύη, ο οποίος μιλά για «αδιανόητη φρίκη».
Είναι μια φωτογραφία, η οποία για ακόμη μια φορά, απεικονίζει τη φρίκη που σχετίζεται με τις μεταναστεύσεις προς την Ευρώπη. Η φωτογραφία ενός σώματος που περιβάλλεται από τα υπολείμματα μιας φουσκωτής βάρκας η οποία είχε παρασυρθεί για μέρες, χωρίς κάποια παρέμβαση από κανέναν προκειμένου να διασωθεί. Και καθώς η φωτογραφία έκανε το γύρο και ο θυμός αυξανόταν, η πολιτική συνέχιζε να ακολουθεί τα μονοπάτια της, τα χωρίς έλεος και ανθρωπιά που είναι απαραίτητα για να αποδοθεί ένας αξιοπρεπής ενταφιασμός στους νεκρούς καθώς και για τη διάσωση των ζωντανών. Όπως συνέβη και με τα 65 άτομα που ήταν επιβιβασμένα σε μια βάρκα που είχε παρασυρθεί στην περιοχή Sar της Μάλτας, τα οποία κινδύνεψαν να πεθάνουν, αφού για πάνω από 24 ώρες κανείς δεν πήγε να τους βοηθήσει. Μόλις πριν από λίγες ώρες, διασώθηκαν από τις ένοπλες δυνάμεις της Μάλτας.

Πιο σταθερή από ποτέ η συμφωνία Ιταλίας – Λιβυής
Εν τω μεταξύ, στην Ιταλία ψηφιζόταν εκ νέου η χρηματοδότηση της αποστολής στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων κεφαλαίων τα οποία αποδόθηκαν στην ακτοφυλακή της χώρας αυτής, ενώ η υπουργός των Εσωτερικών Lamorgese πετούσε για Τρίπολη για να παραδώσει 30 οχήματα για τον έλεγχο των χερσαίων συνόρων και να εγγυηθεί στον πρωθυπουργό Fayez al Serraj ότι η Ιταλία θα συνεχίσει να συνεργάζεται με τους Λίβυους για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών.

Ο Πάπας και η θλίψη του για τα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» της Λιβύης
Η Λιβύη, όπως είναι γνωστό, δεν διακρίνεται για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα κέντρα κράτησής της έχουν χαρακτηρισθεί ως «στρατόπεδα συγκέντρωσης» από τον Πάπα Φραγκίσκο, όπου κάποιος βιώνει μια «αδιανόητη κόλαση». Ωστόσο αν και κανείς δεν μπορεί να εισέλθει, κακοποιήσεις και βασανιστήρια έχουν αποδειχθεί ευρέως. Εξ ου και το αίτημα της Lamorgese να ενεργούν πάντα «σύμφωνα με τα ανθρώπινα δικαιώματα και υπέρ της διάσωσης της ζωής στη θάλασσα και στη ξηρά». Η οδηγία του Υπουργείου Εσωτερικών είναι άμεση: είναι απαραίτητο να κλείσουν τα κέντρα κράτησης της κυβέρνησης και να εκκενωθούν μέσα από ανθρωπιστικούς διαδρόμους που οργανώνονται από την Ε.Ε. και διαχειρίζονται από τον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (Unhor) και τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (Δ.Ο.Μ.). «Πιστεύω ότι το κλείσιμο απλοποιεί λίγο το ζήτημα – είναι η γνώμη του Federico Soda, επικεφαλής της αποστολής του Δ.Ο.Μ. στην Τρίπολη -. Θα έπρεπε να μιλάμε περισσότερο για το τέλος της αυθαίρετης κράτησης στη Λιβύη και το τέλος αυτών των απαράδεκτων συνθηκών. Εάν στο σημερινό πλαίσιο, στη Λιβύη δεν μπορούν να υπάρχουν κέντρα, επειδή οι Λίβυοι δεν θα ήταν σε θέση να τα διαχειριστούν με αυτόν τον τρόπο, εντάξει, ωστόσο, όπως και να’ χει, η χώρα έχει το δικαίωμα να διαθέτει διοικητικά κέντρα για τους μετανάστες, αλλά θεωρείται απαράδεκτο αυτά τα κέντρα να υφίστανται σε ένα πλαίσιο όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και γίνονται χώροι εκμετάλλευσης».

Η αδιαφορία της Ευρώπης
Ο Soda ήταν εκείνος που τις τελευταίες μέρες μίλησε – όπως ο Φραγκίσκος – για μια «εντελώς αδιανόητη φρίκη» η οποία διαπράττεται μέσα στα κέντρα κράτησης της Λιβύης, «και δεν αποτελεί κάτι νέο – προσθέτει – πρόκειται για εκμετάλλευση που είναι καλά τεκμηριωμένη, έχουμε σωστή ενημέρωση και που παρά την επίγνωση όλων, συνεχίζεται! Αυτό είναι που μας ανησυχεί, που είναι σοβαρό. Πώς είναι δυνατόν να μην μπορούμε να θέσουμε ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση; Οφείλεται στην απροθυμία και στον τρόμο, το γεγονός ότι οι άνθρωποι επιβιβάζονται σε βάρκες για να φτάσουν στην Ευρώπη».

Όσοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη θάλασσα πρέπει να διασώζονται και να τους παρέχεται βοήθεια
Τον Ιούλιο, εκτιμάται ότι έφτασαν στην Ιταλία, περίπου 2.800 άτομα τα οποία αύξησαν τον συνολικό αριθμό των μεταναστών που έφτασαν από την αρχή του έτους σε 10 χιλιάδες. Για άλλες έξι χιλιάδες ωστόσο, η μοίρα επεφύλασσε την επιστροφή τους στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων ασυνόδευτων ανηλίκων. Και εξακολουθεί ο Δ.Ο.Μ. να επαναλαμβάνει ότι τα άτομα που διασώθηκαν ή συλλήφθηκαν στη θάλασσα δεν θα πρέπει να επιστρέφονται στη Λιβύη, επειδή δεν αποτελεί ένα ασφαλές λιμάνι. Όσοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη θάλασσα, εκείνοι που διακινδυνεύουν τη ζωή τους, «να διασώζονται και να τους παρέχεται βοήθεια – προτρέπει ο Soda -. Πρώτα θα πρέπει να βοηθάμε και στη συνέχεια να θέτουμε το πρόβλημα της εξεύρεσης λύσεων, και αυτό βαραίνει τους ώμους όλης της Ευρώπης. Τα σύνορα αποτελούν τα κοινά εξωτερικά σύνορά μας, η έλλειψη αλληλεγγύης σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναφορικά με αυτά τα ζητήματα μάς οδηγεί στις τρέχουσες πολιτικές». Για τον Soda, εξάλλου, αυτό για το οποίο δεν μιλάμε αρκετά είναι για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να εργαστούμε για μια σταθεροποίηση της Λιβύης, ώστε να μπορέσει να αποδείξει ότι έχει την ικανότητα να διαχειρίζεται τις μεταναστευτικές ροές.

Άσκοπο να κλείσουν οι πόρτες της Ευρώπης
Απαιτείται μια ευρωπαϊκή δράση για να τερματιστεί η φρίκη της Λιβύης, αλλά αυτά είναι κενά λόγια, επειδή το ζήτημα των μεταναστών βρίσκει μια Ευρώπη δραματικά συμπαγή στην ανύψωση τειχών. «Γι αυτό πιστεύω ότι η Ευρώπη θα πρέπει να είναι ενωμένη – συνεχίζει ο Soda – επειδή δεν υπάρχει εσωτερική μεταναστευτική πολιτική και άσυλο, σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης του ζητήματος αυτών των μεταναστευτικών ροών που βρίσκονται στις πύλες της Ευρώπης. Δεδομένου ότι εάν ανοίξουμε την πόρτα δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε την κατάσταση από κοινού, το κοινό σημείο είναι να προσπαθήσουμε να την κλείσουμε. Αλλά οι πόρτες των μεταναστευτικών ροών δεν κλείνουν, το μόνο πράγμα που αυξάνεται είναι η δυστυχία και, στην περίπτωση της κεντρικής Μεσογείου, ο αριθμός των νεκρών στη θάλασσα». Και αν σκεφτούμε τα σώματα που επιπλέουν στη Μεσόγειο, λέει ο Soda, «είναι απίστευτο ότι αυτό συμβαίνει στα σύνορα με το μπλόκο των πλουσιότερων χωρών στον κόσμο». Η λύση αυτού του ζητήματος, καταλήγει ο Soda, «δεν θα βρεθεί ποτέ στη θάλασσα, δίνοντας ή μη βοήθεια. Αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίζονται στην ηπειρωτική χώρα, με χώρες ασφαλείς, με πολιτικές σαφείς που αυτή τη στιγμή απουσιάζουν, και που σέβονται τους διεθνείς κανόνες και τις ευρωπαϊκές συμβάσεις, κάτι που δεν συμβαίνει».

Μετάφραση: ρφ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Ινδία: Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη και Πρόσφυγα

ΙΝΔΙΑ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΑ (29/9/24) ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ 450 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ   Η Καθολική Εκκλησία, από το 1914, έχει καθιερώσει την Παγκόσμια Ημέρα